ခ်စ္သူ႔နဖူးျပင္ေပၚက တစ္႐ွဴးတစ္စ (ေဆာင္းပါး)

 (ေဆာင္းပါးရွင္ - ေမာင္တင္ဦး (ေျမာင္းျမ))

ခ်စ္သူ႔နဖူးျပင္

ခ်စ္ခင္ၾကည္ႏူးေနၾကတဲ့ လူငယ္စံုတြဲကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္ခ်မ္းသာမိပါတယ္။ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးရဲ႕ နဖူးမွ ၀ဲက်ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးကို သာသာယာယာ မ,တင္ေပးလိုက္ၿပီး ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ၾကည့္ေနတာ။ ေကာင္မေလးက ရွက္စႏိုးနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ခပ္လႊဲလႊဲလုပ္၊ မ်က္ေစ့ေလးမွိတ္ထား။ ၾကည့္ရတာ အသည္းယားစရာ။ ေကာင္ေလးက သူ႔ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွ တစ္႐ွဴးထုပ္ကိုယူၿပီး တစ္႐ွဴးတစ္ရြက္ ထုတ္လုိက္တာ။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ နဖူးစမွ ေခြၽးစေခြၽးနေတြကို တယုတယ သုတ္ေပးျပန္ပါတယ္။ ဘုိင္စကုတ္
ၾကည့္ေနရသလိုပဲ။ ေကာင္မေလးက အေအးဘူးကို ပိုက္ကစုပ္ေသာက္မပ်က္ ၿငိမ္ေနပါတယ္။ ျမင္ကြင္းက လွပၾကည္ႏူးစရာမို႔ ၾကည့္လက္စနဲ႔ ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ျမင္ကြင္းက အ႐ုပ္ဆိုးသြားပါတယ္။ ေကာင္မေလးက ေသာက္လို႔ကုန္သြားတဲ့ အေအးဘူးကို ဘတ္စ္ကားျပတင္းေပါက္မွ လမ္းေပၚကို ပစ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း လက္ထဲမွ တစ္႐ွဴးစေတြကို ပစ္ခ်လုိက္ပါတယ္။ ၿပီး ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးလက္ေမာင္းကို ဖက္လိုက္ရင္း ဘာကိုသေဘာက်ေနၾကလဲ မသိဘူး။ အားရပါးရ ရယ္ေမာေနၾကပါတယ္။ လမ္းေပၚမွာ ဒလိမ့္ေခါက္ေကြး လြင့္က်န္ရစ္တဲ့ အေအးဘူးနဲ႔ တစ္႐ွဴးေတြကို မ်က္လံုးက ေရာက္သြားပါတယ္။ လူငယ္စံုတြဲက ခ်စ္စရာေကာင္းသေလာက္ အေအးဘူးနဲ႔ တစ္႐ွဴးေတြက ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္သြားပါတယ္။ တစ္႐ွဴးေတြဟာ လုိအပ္ေနတုန္းက ခ်စ္သူ႔နဖူးေပၚမွာ၊ ခ်စ္သူ႔ပါးေပၚမွာ၊ အေအးဘူးက ခ်စ္သူရင္ထဲ ေအးျမဖို႔ အေမာေျပဖို႔ ခ်စ္သူႏႈတ္ဖ်ားထဲမွာ။ ခုေတာ့ သူတို႔က စြန္႔ပစ္ပစၥည္း၊ အမႈိက္ျဖစ္သြားၿပီေပါ့။ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးေပါ့။ မလိုအပ္ေတာ့ရင္ ဒီလိုပဲ စြန္႔ပစ္မွာလား။ ခ်စ္သူကို ယုယသလုိ မျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ခ်စ္သူအတြက္ အသံုးခံခဲ့တဲ့ ေက်းဇူးေတြေတာ့ ေထာက္ထားၿပီး ၾကံဳရာမွာ ပစ္မထားပဲ ရွိသင့္တဲ့ေနရာ အမႈိက္ပံုးထဲကို နည္းနည္းေလး အပင္ပန္းခံၿပီး သြားထည့္ေပးလုိက္ပါလား။ ဒါဆို ခ်စ္သူေတြရဲ႕ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေလာကႀကီးလွပေစသလို အမႈိက္ေၾကာင့္ ကမၻာေျမျပင္လည္း ႐ုပ္မဆိုးေတာ့ဘူးေပါ့။

စင္စစ္ အမႈိက္မျဖစ္မီက အလြန္မွ အသံုးတည့္ အသံုး၀င္တဲ့ တန္ဖုိးရွိတဲ့ ပစၥည္းပါ။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး သကၤန္းကို ထုပ္ပိုးထားတဲ့ ပလတ္စတစ္စ၊ စကၠဴဘူးေတြဟာ သကၤန္းကို တန္ဖုိးရွိေအာင္၊ လံုျခံဳေအာင္၊ သန္႔ရွင္းေအာင္ ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ အေရးတႀကီး ပစၥည္းေတြပါ။ သကၤန္းကို လူတကာလက္နဲ႔ကိုင္လို႔ ညစ္ေပမွာ၊ ဖုန္ေတြ၊ အညစ္အေၾကးေတြ ကပ္ညိမွာ သဒၶါတရား ပိုမိုထက္သန္ေအာင္ သ႐ုပ္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ ေရးခ်ယ္ထားတာ၊ ဒါေတြဟာ အမႈိက္မျဖစ္မီက ေက်ပြန္စြာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာပါ။

ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ အလွဆံုးပါ။ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာညိႇဳးရင္ မေနတတ္ၾကပါဘူး။ လန္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ေတြေတြေငးေငးၾကည့္ေနရတာ ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ေငးေငးစိုက္စိုက္ၾကည့္လုိက္မိလို႔ ေခြၽးစဖုန္တစ္မႈန္႔ေတြ႕လုိက္ရင္ အလွမ်က္ႏွာမွာ စိုးတတ္ပါတယ္။

ကမၻာ့မ်က္ႏွာျပင္

ေျမကမၻာရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ခ်စ္သူနဖူးေပၚက ေခြၽးသုတ္ၿပီးသား တစ္္႐ွဴးစကို ပစ္ခ်လုိက္တာ ေျမကမၻာရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အ႐ုပ္ဆိုးသြားမွာ အက်ည္းတန္သြားမွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား။ ကမၻာေျမရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာေလာက္ အေရးမႀကီးေပမယ့္ ခ်စ္သူကို ထမ္းပိုးထားတဲ့ ေက်းဇူး၊ ခ်စ္သူအတြက္ လိုသမွ် ေရ၊ အစားအစား၊ သီးႏွံသစ္ပင္ေတြ ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေပးဆပ္ေနတဲ့ ေက်းဇူး၊ ေတာေတာင္ေရေျမ လူသားအားလံုးကို ေနထိုင္ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ေက်းဇူး ေက်းဇူးေတြက မနည္းမေနာပါပဲ။ စင္စစ္ ေျမကမၻာက ခ်စ္သူေတြကို ေနခြင့္ေပး႐ံုသာမက ရွင္သန္ခြင့္၊ ေအာင္ျမင္ခြင့္ စတဲ့ အခြင့္အေရးေပါင္းမ်ားစြာ ေပးထားတဲ့အျပင္ ေသဆံုးခြင့္ပါ ေပးေနတာပါ။ လူသားေတြ မႏွစ္ၿမိဳ႕လို႔ စြန္႔ပစ္လိုက္တဲ့ အပုပ္ေကာင္ကိုလည္း ေျမကမၻာက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ျမႇဳပ္ႏွံသၿဂႋဳဟ္ ေထြးေပြ႕ထားပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ေျမကမၻာကို ခ်စ္ၾကရပါမယ္။ ေျမကမၻာရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ကို ခ်စ္သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာလို သေဘာထားသင့္ပါတယ္။ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာေပၚက ဖုန္မႈန္႔ေတြ သန္႔စင္ေပးသလုိ ေျမကမၻာရဲ႕မ်က္ႏွာကို ရွင္းသန္႔ေပးရပါမယ္။ ခ်စ္သူ႔မ်က္ႏွာ ညိႇဳးမွာစိုးသလို ေျမကမၻာမ်က္ႏွာျပင္ အ႐ုပ္ဆိုးမွာ စိုးရပါမယ္။

ဒါဆို ေျမကမၻာေပၚမွာ စိမ္းလန္းစိုျပည္ေနတဲ့ သစ္ေတာေတြ၊ ပန္းမန္ေတြ၊ သယံဇာတေတြ၊ ေတာေတာင္ေရေျမ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္တို႔ကိုလည္း ထာ၀ရရွင္သန္ေအာင္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ ရွင္းသန္႔ေပးရပါမယ္။ သနပ္ခါးလိမ္းထားတဲ့ ခ်စ္သူ႔ပါးကို ႐ႈိက္နမ္းရတဲ့ အရသာဟာ ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္သလို ခဏခဏလည္း နမ္းခ်င္ေနမွာပါ။ ဒီလိုပါပဲ ေျမကမၻာေပၚမွာ သဲကႏၲာရေတြ တင္းက်မ္းျပည့္ေနမယ့္အစား စိမ္းလန္းစိုျပည္ ေျမမ်က္ႏွာျပင္ေတြသာ ေနရာတိုင္းမွာ ျပည့္ေနရမွာေပါ့။ ဒါမွ ေျမကမၻာကို ျမတ္ႏိုးရာက်မွာေပါ့။

ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ခ်စ္သူပါးကိုေတာ့ သ,ေနၿပီး ေျမကမၻာကို အမႈိက္ခ်ေနတာဟာ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တာ၀န္မဲ့လြန္းပါတယ္။ ခ်စ္သူကို ခ်စ္သလို၊ အေမကို ျမတ္ႏိုးသလို ေျမကမၻာကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရပါမယ္။ တကယ္ဆို ေျမကမၻာဟာ မိမိခ်စ္သူရဲ႕ ခ်စ္ခင္မႈကို ေပးေနသလို၊ အေမတစ္ေယာက္လို သည္းခံခြင့္လႊတ္ နားလည္ေပးေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေမြးရာမွ ေသသည္ထိ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး မွီတင္းေနထုိင္ အားကိုးေနရတဲ့ ေျမကမၻာျပင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို အိုးမဲသုတ္သလို မလုပ္မိဖို႔၊ အမိႈက္ကို ေျမကမၻာေပၚမွ ပစ္ခ်ခ်င္တုိင္း မပစ္ခ်ေစလိုပါဘူး။

ေျမျပင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္တဲ့ တစ္္႐ွဴးစေလးအမႈိက္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ စကၠန္႔ပိုင္းေလးကပဲ ခ်စ္သူနဖူးျပင္ေပၚမွာ ရွိေနတာကို ေမ့မပစ္လိုက္ပါနဲ႔။ အမႈိက္ျဖစ္သြားလို႔ လႊင့္ပစ္ရမွာ မွန္ေပမယ့္ အမႈိက္ေနရာ အမႈိက္ထားရမွာပါ။ ခ်စ္သူနဖူးျပင္ေပၚကို ခ်စ္သူနဖူးျပင္နဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ပစၥည္းနဲ႔သာ ထိေတြ႕ရပါမယ္။ ထို႔အတူ အမႈိက္ကိုလည္း အမႈိက္နဲ႔ တန္တဲ့ေနရာမွာ ထားရပါမယ္။ ကမၻာေျမျပင္ဟာ အမႈိက္ပံုး မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာေျမျပင္ဟာ သင္နဲ႔သင့္ခ်စ္သူတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထုိင္ရမယ့္ ဗိမာန္ႀကီးပါ။ ဒီဗိမာန္ႀကီးကို ညစ္ပတ္ေပေရေအာင္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ အမိႈက္ေၾကာင့္ အ႐ုပ္ဆုိး အက်ည္းတန္ေအာင္ မလုပ္ထုိက္ပါဘူး။

အမိႈက္ကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္တာဟာ ခ်စ္သူကို တန္ဖိုးထားခ်စ္တာနဲ႔ တူပါတယ္။ ၾကံဳတဲ့ေနရာမွာ အမႈိက္ပစ္တတ္တာဟာ ၾကံဳတဲ့ေနရာမွာ ခ်စ္သူထားတတ္တာနဲ႔ တူပါတယ္။ မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ခ်စ္သူ မျဖစ္ခ်င္ရင္ ေတြ႕ကရာ အမႈိက္ပစ္သူမျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အမႈိက္ဟာ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္တတ္ရင္ ေျမကမၻာကို အက်ဳိးျပဳႏိုင္ပါတယ္။ ေျမဆီၾသဇာ ခန္းေျခာက္သြားတဲ့ ေျမေပၚမွာ ထိုေျမေပၚေပါက္သစ္ပင္မွ သစ္ရြက္ေျခာက္တို႔က ေျမၾသဇာျပန္ျဖစ္ေစပါတယ္။

ေျမကမၻာဟာ အေမနဲ႔တူသလို၊ ခ်စ္သူနဲ႔လည္း တူပါတယ္။ အေမ့ထံမွ ႏို႔ခ်ဳိရတယ္။ ျခင္မွက္မကိုက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ရတယ္။ ၀ါးဖတ္ေတာ္က ဆီဓာတ္ျပည့္ေနတဲ့ ထမင္းကို ၀ါးေကြၽးတယ္။ ေရမိုးခ်ဳိး သနပ္ခါး ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးလိမ္း လွပေမႊးပ်ံ႕ေနေအာင္ ျခယ္မႈန္းေပးတယ္။ လူ႔ဘ၀ထဲမွာ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လူရာ၀င္လာေအာင္ အေမက အစစ ျပင္ဆင္ေပးတယ္။ ထို႔အတူ ေျမကမၻာကလည္း လယ္ယာေျမမွ ဆန္စပါး၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံ၊ ေသာက္ေရခ်ဳိ၊ ေဆာက္လုပ္စရာ သစ္၀ါး၊ ဓနိ လူသားေတြ လိုသမွ်ေပးေနတာ မဟုတ္လား။ အေမကို လူမွန္းမသိခင္က အေမ့ပါးကို ႐ိုက္ခဲ့တာ၊ အေမ့ႏို႔ကို လိမ္ဆြဲခဲ့တာ၊ အေမတစ္ခါမွ် မၿငိဳျငင္ခဲ့သလို၊ ေျမကမၻာကို လူသားေတြ ေရနံလိုခ်င္လို႔၊ ေရႊလိုခ်င္၊ ေၾကးလိုခ်င္လို႔ ဓာတ္ေငြ႕လိုခ်င္လို႔ တူးဆြေပမယ့္ အေမေျမကမၻာက ဘာမွျပန္မတံု႔ျပန္ခဲ့ပါဘူး။

ခ်စ္သူကဘ၀ရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္ျဖစ္သလို ေျမကမၻာကလည္း လူသားကိုေမြးရာမွ ေသဆံုးသည္အထိ ထာ၀ရေထြးေပြ႕ လက္တြဲေနတာပါ။ ခ်စ္သူက စိတ္ေကာက္လို႔ မေခၚမေျပာေနႏိုင္ေပမယ့္ ေျမကမၻာက လူသားကို ဘယ္တုန္းက စိတ္ေကာက္ခဲ့ဖူးလို႔လဲ။ ခ်စ္သူကိုလြမ္းလို႔ တမ္းတစိတ္နဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ကို ေငးၾကည့္ေနခိုက္မွာ ေျမကမၻာဟာ အလိုက္တသိ ဖိုးလမင္းဆြဲေဆာင္ေခၚယူၿပီး ခ်စ္သူကို အလြမ္းေျပ စိတ္သက္သာေစပါတယ္။ ခ်စ္သူပန္ဖို႔ ေျမကမၻာဟာ စံပယ္ေတြကို ဖူးပြင့္ေမႊးပ်ံ႕ေစသလို ခ်စ္သူ႔လည္မွာဆြဲဖို႔ ခေရပန္းေတြကိုလည္း ေျမကမၻာက ၾကဲျဖန္႔ေပးခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ဒီလို လူသားေတြလိုသမွ် ေျမကမၻာကို ဘယ္အခါမ်ား ၿငိဳျငင္ခဲ့ဖူးသလဲ။ ထို႔အတူ လူသားေတြ စြန္႔ပစ္သမွ် အညစ္အေၾကးအားလံုးကို ေျမသားက သိမ္းထားသို၀ွက္ေပးခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ သက္မဲ့သတၱ၀ါမွန္သမွ်ကို ေျမသားက ျမႇဳပ္ႏွံသၿဂႋဳဟ္ခြင့္ျပဳခဲ့ၿပီး လူသားေတြပတ္၀န္းက်င္ကို သန္႔ရွင္းေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးေနဆဲဆိုတာ လူသားေတြ မ်က္ျမင္ပါပဲ။ တကယ္ဆို ခ်စ္တဲ့သူေသသြားလို႔မ်ား ဘယ္သူက ပုပ္ပြနံေစာ္လာတဲ့ ႐ုပ္အေလာင္းကို မရြံမရွာ ေထြးပိုက္ထားၾကဘူးလို႔လဲ။ နာေရးကူညီမႈအသင္းရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ေရခဲတိုက္ကို နာရီပိုင္းအတြင္း အိမ္ေပၚမွစြန္႔ပစ္လုိက္ၾကတာ မဟုတ္လား။ ေျမကမၻာက လူသားေတြစြန္႔ပစ္တဲ့ အပုပ္ေကာင္ေတြကို သူ႔ေျမႀကီးထဲမွာ သိမ္းဆည္းေပးကာ ေလာကရဲ႕ မသတီစရာေတြကို တစ္ခါမွ် ရြံရွာဟန္ မျပခဲ့ပါဘူး။

သည္မွ် သေဘာထားျပည့္၀တဲ့ ေျမကမၻာကို လူေတြက သူ႔ႏွယ္သေဘာထား မရွိၾကတာလဲ။ အျပစ္ကင္းစင္ၿပီး လူသားေတြကို ခ်စ္ျခင္းအစဥ္ထားတဲ့ ေျမကမၻာကို ခ်စ္သူမ်က္ႏွာလို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကရင္ ေျမကမၻာကို သန္႔ရွင္းေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ အမိႈက္ကို စနစ္တက်စြန္႔ပစ္ျခင္းျဖင့္ ေျမကမၻာရဲ႕အခ်စ္ကို တုံ႔ျပန္ၾကပါစို႔။

Credit - Eleven Media Group