ထိုင္ဝမ္ႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္သားတို႔ ႏိုးၾကားလာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးကို လက္ဝါးႀကီးအုပ္၍ မရႏိုင္ေၾကာင္း လက္ေအာက္ခံ ျပည္သူမ်ားက လူသိရွင္ၾကား တိုက္ပြဲဆင္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ အရာရာတြင္ လက္နက္ႏွင့္ အာဏာျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္စိုးမိုးထား၍ မရႏိုင္ေၾကာင္းကို ကမာၻသိေအာင္ ထီးႏွင့္ ေနၾကာပန္းတို႔၏ တိုက္ပြဲဝင္မႈသည္ ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းအတြက္ အေရးႀကီးသည့္ ကာလဟုလည္း ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။
ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ စိုးမိုးမႈေအာက္တြင္ တ႐ုတ္သည္ ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕မႈမ်ားမွ
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ သူတို႔အတြက္ ဆုံး႐ႈံးစရာ ဘာမွ်မရွိဆိုသည့္ ခံယူခ်က္ျဖင့္ အခြင့္အေရးေတာင္းဆို လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို ေရွ႕တန္းမွထြက္ကာ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားေလ့ ရွိသည္။ ေရွ႕တန္းထြက္ျခင္းျဖင့္ ေသျခင္းႏွင့္ အဖမ္းခံရျခင္း ဆုလာဘ္ႏွစ္မ်ဳိးသာ ရွိေၾကာင္း သိေသာ္လည္း သူတို႔ တိုက္ပြဲဝင္ေလ့ ရွိသည္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကေတာ့ အခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းၿပီး ဘက္ေျပာင္းတတ္သည္။ အခြင့္အေရး မယူလိုေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို တိုက္ပြဲ၏ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မ်ားတြင္ နင္းၿပီး ေရွ႕တန္းတက္လာသူမ်ားမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ကိုေအာင္ဆန္းတို႔၊ ကိုႏုတို႔ ေက်ာင္းသားဘဝမွ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္ ဆိုေသာ္လည္း ေက်ာင္းဝင္းထဲက ခုန္ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးစင္ျမင့္ေပၚ တက္လိုက္ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း သိထားေစလိုသည္။ ၾကားကာလ အခက္အခဲေပါင္း မ်ားစြာ၊ တိုက္ပြဲေပါင္း မ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးေနာက္ ျပည္သူက တင္ေျမႇာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားဘဝ ေရာက္လာရျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနၾကာပန္းတို႔သည္ ေနလာရာဘက္ကို ငံ့လင့္ၿပီး အကြက္ေခ်ာင္းေနၾကသည္။ ထီးေတြကလည္း မိုးဒဏ္၊ ေနဒဏ္ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီး အခြင့္အေရးကို ေတာင္းေနၾကသည္။ အာဏာရွင္မ်ားက အာဏာျဖင့္ ၿဖိဳခြင္းလွ်င္ ကိစၥက ခ်က္ခ်င္းျပတ္သြားမည္။ တ႐ုတ္အစိုးရ အေနႏွင့္ တိန္အန္မင္တြင္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား ရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထီးေဆာင္းလာသူမ်ားႏွင့္ ေနၾကာပန္း ကိုင္ထားသူမ်ားကို က်ည္ဆန္အားျဖင့္ ေျဖရွင္းမည္ဆိုလွ်င္ တ႐ုတ္အစိုးရ သိကၡာက်စရာ ျဖစ္လာမည္။ ကမာၻက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည့္ ဒီမိုကေရစီခရီး၏ အနီးအေဝးသည္ ထီးႏွင့္ေနၾကာတို႔အေပၚ တ႐ုတ္အစိုးရ မည္သို႔ တုံ႔ျပန္မည္ ဆိုျခင္းက အေျဖျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
အယ္ဒီတာ (၆-၁၀-၂၀၁၄)
--------------------------
The Voice Daily Editorial, Vol-2,No-151 (#voiceeditorial)
No comments:
Post a Comment