ျမန္မာျပည္ရွိ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ အေျခခံလူ တန္းစားမ်ားမွာ အလြန္အမင္း ဒုကၡေရာက္လ်က္ ရွိပါသည္။ စားစရာမရွိတာထက္ ေနစရာ မရွိတာ ပုိခက္ခဲေနတဲ့ ဘ၀ပါ။ မိသားစုတစ္စု အမုိးအကာေအာက္ မွာ ေက်ာတစ္ ေနရာခ်ဖုိ႔ ေန႔စဥ္ ပူပန္ေသာက ေရာက္ေနရသည့္ ဘ၀ပါ။ ကၽြန္မ၏ အမ်ဳိးသားမွာ ေတာင္တြင္းႀကီး (၁၀၃) စစ္တပ္မွ စစ္ထြက္တစ္ဦးပါ။ ကၽြန္မ၏ ဖခင္မွာလည္း ထပရ(၅၂၅)တပ္မွ စစ္မႈထမ္းေဟာင္း တစ္ဦးပါ။ ကၽြန္မ ၏ သားမွာလည္း ထပရ (၁၂၁) နန္းတြင္း မႏၲေလးမွာ လက္ရွိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ေနသူပါ။ ကၽြန္မမွာ သားသမီး (၃)ေယာက္ ရွိပါသည္။ ကၽြန္မ၏ အမ်ဳိးသားမွာ တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစား ယူၿပီးသည္ေန႔မွစ၍ ယခု အခ်ိန္ထိ က်န္းမာေရး မေကာင္းသျဖင့္ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ပါ။ ကၽြန္မမွာ မိန္းမသား ျဖစ္ေပ မယ့္ ေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ တန္းတူ ကယ္ရီဆြဲၿပီး ဘ၀ကုိ ႐ုန္းကန္ေနရပါသည္။ အိမ္ငွားဘ၀ျဖင့္ မေနႏုိင္ပါသျဖင့္ ဆုိင္ကယ္-
ကယ္ရီဆြဲသည့္ ေနရာႏွင့္အနီးဆုံး ျဖစ္သည့္ေနရာတြင္ ေနထိုင္ရာ က်ဴးေက်ာ္လည္း မဟုတ္ပါ။ တပ္ေျမႏွင့္လည္း ကင္းလြတ္ပါသည္။ တပ္ေျမ မက်ဴးေက်ာ္ရ ဆုိင္းဘုတ္လည္း မရွိပါဘူး။ တပ္ဧရိယာ ႏွင့္လည္း ကင္းလြတ္ၿပီး တဲထုိးေနပါသည္။ ကၽြန္မလုိပဲ ေနစရာမရွိ ဒုကၡေရာက္ေနသည့္ မိသားစုမ်ားလည္း ေနထုိင္ပါသည္။ ကၽြန္မတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ နႏၵ၀န္ ေရကန္ႀကီး ရွိပါသည္။
ကၽြန္မတုိ႔ ေနထုိင္ရာ ပတ္၀န္းက်င္ အပါအ၀င္ နႏၵ၀န္ ေရကန္ႀကီးကုိ တစ္၀က္သိမ္းမွာဟု ေျပာလာ ပါသည္။ ေရကန္ကုိ တစ္၀က္သိမ္းၿပီးလွ်င္ က်န္တဲ့ေရကန္ တစ္၀က္ကုိ မည္သူပုိင္ပါသလဲ။
ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသုိလ္ (DSA) မွ ေနာက္တုိး သိမ္းတယ္ဆုိၿပီး (၁၀)လပုိင္း သီတင္းကၽြတ္ကုိ ဖယ္ေပးရမည္။ မဖယ္ေပးလွ်င္ တည္ဆဲ ဥပေဒအရ အေရးယူမည္ဟု ျပင္ဦးလြင္ စစ္တကၠသုိလ္ (DSA) အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးမွ ေခၚေျပာၿပီးပါၿပီ။ ၁၂-၉-၂၀၁၄ တြင္ ထပ္ၿပီးေတာ့ ၁၅-၁၀-၂၀၁၄ ေနာက္ဆုံးထားၿပီး ဖယ္ေပး ရမည္ဟု စာထပ္ပုိ႔ပါသည္။
အဲဒီအျဖစ္ဟာ သူေဌး သေဘၤာေမွာက္တာ မဟုတ္ဘဲ မိသားစု ဒုကၡေရာက္တဲ့ အျဖစ္ပါ။ ကၽြန္မတုိ႔ မိသားစုဟာ ႏုိင္ငံတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကသည့္ မိသားစုေတြပါ။ တပ္မေတာ္သားေဟာင္းတစ္ဦး ဒုကၡေရာက္ ေနတာကုိ ကုိယ္ခ်င္းမစာ ဖယ္ခုိင္းၿပီး ဘယ္သူေသေသ ငါမေသၿပီးေရာဆုိၿပီး လုပ္ေနၾကသည္ကုိ ကာခ်ဳပ္ႀကီး သိေစရန္ အသိေပးအပ္ပါသည္။
ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိမာ၊ ျပင္ဦးလြင္
ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန – http://www.facebook.com/
No comments:
Post a Comment