ျပန္ၾကားေရးက ဟိုကိစၥေတြကိုမရွင္းဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုတရားစြဲထားၿပီဆိုေတာ့ မိတ္ေဆြေတြအားလံုးက ၀ိုင္းၿပီးသတိေပးၾကတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ဒီကိစၥကိုမစိုးရိမ္ပါဘူး။ တကယ္လို႔သာ ပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ ပံုမွန္အတိုင္းစစ္ေဆးဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပုဒ္မ ၅၀၀ ဆိုတာ စာနယ္ဇင္းေလာကမွာ သိပ္ထူးဆန္းတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံတကာမွာဆိုရင္ ဒီလိုကိစၥမ်ဳိးက ကိုယ္မွားရင္ေတာင္းပန္လိုက္႐ံုပဲ။ ေလ်ာ္ေၾကးပါရင္လည္း ေလ်ာ္ေပးလိုက္႐ံုပဲ။ ရာဇ၀တ္မႈ (Criminal Law) နဲ႔ေတာ့ စြဲေလ့မရွိဘူး။ တရားမမႈ (Civil Law) နဲ႔ပဲစြဲေလ့ရွိၿပီး မွားရင္ေလ်ာ္ေၾကးေပးဖို႔ပါပဲ။
ပုဒ္မ ၅၀၀ ဆိုတာကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ခုနစ္ႏွစ္ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက အကြၽမ္း၀င္ေနတဲ့ကိစၥပါ။ ဒီပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း သူမ်ားကိုတရားစြဲဖူးတယ္။ ကိုယ္လည္း ျပန္အစြဲခံရဖူးတယ္။ အမ်ားႀကီးျပန္အစြဲခံရဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွေတာင္မသိလုိက္ပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ္လည္း တရား႐ံုးကို အေခါက္ေပါင္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီး သြားဖူးတယ္။ ေဒါက္တာသန္းထြဋ္ေအာင္ (CEO) လည္း တရားခံအျဖစ္သြားဖူးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ံုးက အယ္ဒီတာေတြ မသြားဖူးတဲ့သူမရွိသေလာက္ပါပဲ။ ပုဒ္မ ၅၀၀ ျပစ္မႈနဲ႔စြဲရင္ ဒဏ္ေငြေလာက္ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံသမုိင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဒီပုဒ္မတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေထာင္ခ်ခဲ့တယ္လို႔ မၾကားဖူးပါဘူး။
အစိုးရ၀န္ႀကီးဌာနက တရားစြဲတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ပထမဆံုး ကြၽန္ေတာ္ၾကံဳခဲ့ရတဲ့အမႈက ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနကစြဲခဲ့တဲ့အမႈပါ။ အဲဒီတုန္းက ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာန၀န္ႀကီးက အခုအမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ပါ။ ပုဂံဘုရားေတြမွာ ညစာစားပြဲ (Temple Dinner) လုပ္တာဟာ အဂါရ၀ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီးေရးတာကို ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနက သူတို႔ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာထိခိုက္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တရားစြဲတဲ့အမႈပါ။ အမွန္တကယ္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဓာတ္ပံုေတြ၊ အေထာက္အထားေတြ၊ သက္ေသေတြ အကုန္လံုးတင္ျပႏုိင္ခဲ့တယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ဦးခင္ေအာင္ျမင့္နဲ႔ညိႇတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္သြားေတြ႕ၿပီး ညႇိႏႈိင္းတယ္။ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္က ေတာင္းပန္ခိုင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မမွားလို႔မေတာင္းပန္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ အေၾကာင္းျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လည္းတရားဆက္စြဲတယ္။ ဒါေပမဲ့ သံုးႏွစ္ခြဲေလာက္အၾကာ ေနာက္ဆံုးမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က ဘယ္ေလာက္ပဲအေထာက္အထားေတြျပျပ ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာနကုိပဲ တရား႐ုံးက အႏုိင္ေပးလိုက္တယ္။
ဒီေနရာမွာ တစ္ခုအသိအမွတ္ျပဳဖို႔ေကာင္းတာက ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ဟာ သူရဲ႕အာဏာကိုမသံုးခဲ့တာပါ။ သူဟာ အဲဒီတုန္းက အစြမ္းထက္တဲ့၀န္ႀကီးတစ္ေယာက္။ ဦးသန္းေရႊနဲ႔လည္းရင္းႏွီးတယ္။ အာဏာရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တရားခြင္ကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း၊ ဖိအားေပးျခင္းမရွိဘူး။ အဲဒီအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အမႈကို သာမန္ပဲအမႈအတိုင္းစီရင္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အမႈ႐ႈံးတယ္။ တရား႐ုံးမွာ ေငြဒဏ္ေဆာင္ရတယ္။
ဒီဥပမာအရ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္မွန္မွန္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တရားစီရင္ေရးစနစ္က ဌာနဆိုင္ရာကစြဲတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေငြဒဏ္ခ်လိုက္တယ္။
ဦးခင္ေအာင္ျမင့္န႔ဲ Eleven အၾကား ခါးသီးတဲ့အမႈၿပိဳင္မႈက သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ပါ ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ဟိုတစ္ေန႔က လႊတ္ေတာ္မွာ ဘတ္ဂ်က္ကိစၥေထာက္ျပတာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔လည္း သူလုပ္တာ Principle မွန္တယ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ယူဆတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိမာန္သူရွိန္က ျပန္ေရးတာ။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တျခားဘတ္ဂ်က္ေတြျဖတ္ေတာက္ၿပီး၊ လူအမုန္းခံၿပီး တကယ္လိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့ပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးကို ပံုေပးခဲ့တာ။ အဲဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေလအလြင့္ေတြမ်ားတယ္ဆိုလို႔ လႊတ္ေတာ္နာယက၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သတိေပးရမယ္။ သူ႔အေနနဲ႔ တိုက္႐ိုက္အေရးယူေဆာင္ရြက္ရမယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ ဒါဟာျပည္သူေတြ တိုက္႐ိုက္နစ္နာတာျဖစ္တယ္။ သြယ္၀ိုက္နစ္နာတာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ကို ျပည္သူေတြတိုက္႐ိုက္နစ္နာတာ။ ဒါသတိေပးရမွာ ဒါေၾကာင့္ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ကလုပ္ခဲ့တာ။
အမႈေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔စြဲတဲ့အမႈေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္တာေတြလည္းရွိတယ္။ အားလံုးကိုေတာ့ အဆံုးထိမသြားခဲ့ဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ တရားစီရင္ေရးမွာ ဘယ္ေလာက္မွန္မွန္ အ႐ံႈးေပးတာေတြရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေတြ႕အၾကံဳအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာအဆိုးဆုံးက တရားစီရင္ေရးစနစ္ပါပဲ။ အာဃာတေတြနဲ႔စီရင္သလို အထက္လူႀကီးအဆင့္ဆင့္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက အမိန္႔အတိုင္းစီရင္တာမ်ားပါတယ္။ ဥပေဒဆိုတာ မရွိပါဘူး။
အဲဒီလုိ အႀကိမ္ႀကိမ္တရား႐ံုးသြားၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ တရားစီရင္ေရးအေၾကာင္း ပိုသိလာတယ္။ တရားသူႀကီးေတြအေၾကာင္း ပိုသိလာတယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥေတြ ပိုသိလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အယ္ဒီတာေတြဟာ ဒီပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ပိုၿပီးေတာ့ ယဥ္ပါးလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရးသားတဲ့အခါမွာလည္း အစြန္းလြတ္ေအာင္ေရးႏိုင္လာတယ္။ တကယ္လို႔ သတင္းအမွားေတြ၊ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြဆင္တဲ့အခါမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အဲဒီကေနလြတ္ထြက္ေအာင္ ေရးႏိုင္သားႏိုင္လာတယ္။
ေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တရားစြဲတယ္ဆိုတာကလည္း သူမ်ားကိုထိခိုက္ေအာင္လုပ္တာမဟုတ္ဘူး။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာဆို စီးပြားၿပိဳင္ဘက္ေတြကို အပုပ္ခ်တာေတြေရးရင္ အႀကီးအက်ယ္ေလ်ာ္ေၾကးေပးရတယ္။ အထူးသျဖင့္ မီဒီယာအခ်င္းခ်င္းေရးရင္။ မပိုင္ရင္ေရးလို႔မရဘူး။ ဟိုမွာက အမ်ားစုေရးေတာ့ အေလ့အက်င့္ျဖစ္ေနတယ္။ မေ၀ဖန္နဲ႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေ၀ဖန္ပါ။ ဒါေပမဲ့ အခ်က္အလက္မွန္ကန္ဖို႔လိုတယ္။ ဒီမွာက စိတ္ခံစားမႈအတိုင္းလုပ္ၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ထိန္းသိမ္းရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႐ုပ္သိမ္းေပးလုိက္တဲ့အမႈေတြရွိတယ္။ ဥပမာ ဆရာမာေဂ်ဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္တယ္။ စီရင္ခ်က္မခ်ခင္ေလးမွာပဲ။ သူ႔ကို အစိုးရဘက္ကလည္းအၿငိဳးထားေတာ့ ေထာင္က်သြားမွာစိုးတာနဲ႔။ အတင္းသြား႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ ဆရာျမတ္ခုိင္တို႔၊ ျမန္မာပို႔စ္တို႔ကိုလည္း ဘာမွေတာင္းပန္စရာလည္းမလိုဘူး။ ေၾကညာစရာလည္းမလိုဘူး။ ဒီလိုပဲ႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္တယ္။ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာင္ မြန္းတည့္ေနဂ်ာနယ္နဲ႔ စည္သူေအာင္ျမင့္အမႈတစ္ခုကိုလည္း ႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ညႇိႏႈိင္းၿပီးတဲ့အခါ ဘာမွေတာင္းပန္စရာလည္းမလိုဘူး။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေျပလည္သြားတဲ့အေနနဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔႐ုပ္သိမ္းေပးလိုက္တယ္။
တစ္ခါတေလဆို ညႇိႏႈိင္းစရာမလိုပါဘူး။ ဒီအတိုင္းပဲ ႐ုပ္သိမ္းေပးမယ္ဆိုၿပီး အေၾကာင္းၾကားလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စုိးရိမ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေတြကိုေျပာခ်င္တာက ဒါဟာ မခိုင္လိုမ်ဳိး၊ ယူနတီလိုမ်ဳိး၊ မြန္းတည့္ေနလိုမ်ဳိး အမႈမဟုတ္ပါဘူး။ Freedom of Press ကိုထိခုိက္တာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အမ်ားျပည္သူအက်ဳိးစီးပြားကို ေျပာေနတာျဖစ္တယ္။ ျခစားမႈ၊ အဂတိတရားလိုက္စားမႈပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ေရးသားတာျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီကိစၥဘယ္လုိစျဖစ္လဲဆိုရင္ ျပန္ၾကားေရးကပံုႏွိပ္စက္ေတြေစ်းႀကီးတယ္လို႔ အရင္အစိုးရလက္ထက္ကတည္းက သတင္းေတြရထားတယ္။ သူတို႔ကလည္း အ႐ႈံးခံၿပီးထုတ္ေနရတယ္ဆိုေတာ့ ႐ႈံးရင္ မထုတ္ေတာ့နဲ႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေျပာတယ္။ အမ်ားျပည္သူ၀န္ေဆာင္မႈဥပေဒျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ အ႐ံႈးေပၚေနရင္ ဆက္မလုပ္သင့္ဘူးလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဥပမာေပးၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီဥပမာေပးၿပီး ေျပာလိုက္တာကို ျပန္ၾကားေရးက သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲလုပ္ၿပီး တရားစြဲဖို႔ပါလုပ္လာတယ္။
သူတို႔ကအဆင့္ေက်ာ္သြားတယ္။ အမွန္တကယ္ဆို အစိုးရေတြကမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ မဟုတ္တာကိုရွင္းဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြကရွင္း႐ံုမကဘူး။ တရားစြဲဖို႔ပါလုပ္လာတယ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘာေတြကြာဟခ်က္ရွိတယ္ဆိုတာကို ျပန္ေရးရတယ္။
ဦး၀င္းေဇာ္ေဌးရွင္းတဲ့အခါ ရွင္းတဲ့ပစၥည္းေတြက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမရွိဘူး။ အဲဒီမွာ ရွင္းလို႔မရဘူးျဖစ္ကုန္တာ။ ေနာက္သူရွင္းတာက ဒီဘက္အစိုးရေခတ္က။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေထာက္တာက ဟုိဘက္အစိုးရေခတ္က။
ေနာက္တစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရရွိထားတဲ့အခ်က္အလက္ေတြထဲမွာ။ ဥပမာ CTP ဆိုရင္ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ ပိုေစ်းမ်ားတယ္။ စကၠဴလိပ္ေတြမွာလည္း ၀ယ္ရင္းေစ်းေတြထက္ သူတို႔ကပိုမ်ားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နစ္နာမႈေတြရွိတယ္လုိ႔ေျပာတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က လာဘ္ေပးလာဘ္ယူလုပ္တယ္လုိ႔ စြပ္စြဲတာမဟုတ္ဘူး။ ပိုက္ဆံယူထားတယ္လုိ႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီေစ်းအတုိင္းဆို နစ္နာမႈေတြရွိတယ္လုိ႔ေျပာတာ။ အဲဒီကေန ဆက္စပ္ျဖစ္သြားတာ။
သူတို႔ကတရားစြဲမယ္ဆိုေတာ့ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူေကာ္မရွင္ အေထာက္အထားလိုတယ္လို႔ယူဆလို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကတုိင္တယ္။ တိုင္တဲ့ဟာကလည္း သူတို႔ကိုလာဘ္စားတယ္လုိ႔လံုး၀မတိုင္ဘူး။ ဘ႑ာေငြနစ္နာတဲ့ကိစၥကိုပဲတိုင္တာ။ ဒါေပမဲ့ အေကာငအထည္မေပၚတဲ့အခါ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကားမွာ အထင္လြဲမွားမႈေတြ ပိုျဖစ္လာတယ္။
ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ Press Council ကိစၥကိုလည္း ထည့္ေျပာဖို႔လိုပါမယ္။ ျပန္ၾကားေရးကိစၥမွာ ဟိုဘက္ကရွင္းၿပီး တစ္ရက္ပဲၾကာတယ္။ တျခားကိစၥေတြနဲ႔မတူဘဲ ခ်က္ခ်င္းအေၾကာင္းၾကားစာေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဲဒီလိုျဖစ္တာဟာ ႐ိုးသားမႈမရွိဘူးလို႔ယူဆၿပီး သူတို႔ဖိတ္တာကိုမသြားခဲ့တာ။ အဲဒါကို PC က EMG ဟာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမရွိတဲ့မီဒီယာလုိ႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ အဲဒီထုတ္ျပန္ခ်က္ကလည္း မ႐ိုးသားပါဘူး။
အဲဒီလိုမလုပ္တဲ့ တျခားမီဒီယာေတြလည္းရွိတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီမွာ ဘက္လုိက္မႈေတြရွိေနတယ္လုိ႔ ယူဆစရာျဖစ္လာတယ္။ ဒီျပႆနာဟာ ဒီအတိုင္းႀကီးထြားလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားလိုက္တယ္။ သြားၿပီးေနာက္ထပ္စာမပို႔ပါနဲ႔လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ သူတို႔က ေတာင္းပန္ခုိင္းတယ္။ မွားယြင္းေၾကာင္း စာထည့္ခိုင္းတယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း အဲဒီတုန္းက မွားယြင္းတယ္လို႔မထင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က အဲဒီတုန္းက ရွင္းလင္းခ်က္လည္းမေပးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က စစ္ေဆးလို႔လည္းမရဘူး။ စစ္ေဆးခုိင္းတဲ့သူကလည္း မစစ္ေဆးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕စကားေျပာဖို႔ အေၾကာင္းၾကားေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္သေဘာက On Ground စစ္ေဆးၾကည့္ၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေစခ်င္လို႔ပါ။ အဲဒါကိုလည္း အေၾကာင္းမျပန္တဲ့အတြက္ နားလည္မႈေတြကပိုလြဲသြားတယ္။ အဲဒီလိုစစ္ေပးလိုက္လို႔ရွိရင္ သူတို႔ဘက္ကမွားရင္ သူတို႔အေရးယူ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ကမွားရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတာင္းပန္မယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔က အရင္အစိုးရ စက္ေတြအေၾကာင္းကိုေျပာတယ္။ သူတို႔က အခုအစိုးရစက္ေတြနဲ႔ရွင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ဦး၀င္းေဇာ္ေဌးက "4 Hi Tower ၊ 4 Unit တစ္လံုးကို ခုနစ္သိန္းနဲ႔၀ယ္တယ္" ဆိုၿပီးရွင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေလးေရာင္႐ိုက္ 4 Hi Tower တစ္လံုးကို ခုနစ္သိန္းနဲ႔၀ယ္လိုက္တယ္လို႔နားလည္ယူဆလိုက္တယ္။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို အခုမွ MOI, MPE ၀က္ဘ္ဆိုက္ကို၀င္ၾကည့္တဲ့အခါ 4 Hi Tower ေလးလံုးကို ခုနစ္သိန္းနဲ႔၀ယ္ထားတာေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔နားလည္ယူဆခဲ့တာ မွားသြားေၾကာင္း သိရတယ္။ အမွန္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံပံုႏွိပ္ေလာက နားလည္ထားတဲ့ 4 Unit က ေလးေရာင္႐ိုက္တဲ့စက္ကိုေျပာတာပါ။ စက္ေလးလံုးလို႔အဓိပၸာယ္မသက္ေရာက္ပါဘူး။ သူတို႔စာမွာလည္း စက္တစ္လံုးလို႔မဆိုထားပါဘူး။ စက္တစ္စံု (1 Set) လို႔ပဲဆိုထားတာပါ။ သူတို႔စၿပီးအမွားကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ႔သံုးသပ္ၿပီး အမွားကူးစက္သြားခဲ့တာပါ။ ဒီလိုမွားသြားတဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က ျပန္လည္ၿပီးရွင္းျပေပးလို႔ရတယ္။ အဲဒီလိုရွင္းလင္းလို႔မွ တရားဆက္စြဲခ်င္တယ္ဆိုရင္လည္း တရားဆက္စြဲလို႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာလို ေလ်ာ္ေၾကးေပးရမယ္ဆိုရင္လည္း ေလ်ာ္ေၾကးေပးဖို႔အဆင္သင့္ပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ Eleven Media Group ကမူခ်ထားၿပီးသား၊ အရင္စာေပစိစစ္ေရးလက္ထက္ကတည္းက မွန္တဲ့အရာကို မွန္တဲ့အတိုင္းပဲေရးတယ္။ မွန္တာေတြကိုေရးခြင့္မၾကံဳရင္ေတာင္ အမွားကို အမွန္မလုပ္ဘူး။ မွားတာေတြကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွအမွန္လို႔မေရးပါဘူး။ အခုကိစၥမွာလည္း အမွားကိုမွားမွန္းသိသိနဲ႔ ျငင္းေနမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဒီစက္ကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ဟာေတြအားလံုး မွန္ကန္ဖို႔အတြက္ေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ On Ground မွာပူးတြဲစစ္ေဆးရမယ္။
စက္ေတြေရာက္လာရင္ Specification ေတြမွန္ဖို႔ေတာ့လိုတယ္။ ေနာက္တစ္ခါဒါမ်ဳိးေတြထပ္မျဖစ္ေအာင္ သူတို႔ဘက္ကကာကြယ္ရမယ္။
ဒါေပမဲ့ ပုဒ္မ ၅၀၀ နဲ႔စြဲရင္ ထံုးစံက သတင္းေရးတဲ့သူကိုပဲစြဲတယ္။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္က တာ၀န္ပိုရွိလာရင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္နဲ႔ သတင္းေရးတဲ့သူကိုပဲစြဲတယ္။ အမႈအားလံုးက ဒီလုိပဲစြဲတယ္။ ထုတ္ေ၀သူကိုစြဲခ်င္ရင္ တရားမမႈနဲ႔စြဲတယ္။ ျပန္ၾကားေရးကစြဲတဲ့အမႈကေတာ့ ဒီလုိ ဟုတ္ မဟုတ္၊ ဥပေဒအရ မွန္ မမွန္ ကြၽန္ေတာ္မသိေသးဘူး။ ၅၀၀ လား၊ ၅၀၁ လား၊ ၅၀၂ လား ဘာနဲ႔စြဲမွန္းမသိေသးဘူး။ ဟိုယဥ္ေက်းမႈကစြဲတုန္းက သတင္းေရးတဲ့ကိုေနာ္ရယ္၊ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မရွိလို႔ မန္ေနဂ်င္းအယ္ဒီတာရယ္ကိုစြဲတာ။
အခုလည္း မွားရင္ မွားတဲ့အစိတ္အပိုင္းကိုေတာင္းပန္မယ္။ မမွားတဲ့အစိတ္အပိုင္းကို ရွင္းေပးရမယ္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥကို ဆက္လုပ္သြားမယ္။ အဂတိတိုက္ဖ်က္ေရးဆက္လုပ္မယ္။ ဒါကရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ။ ဒီကိစၥဟာ လူေတြအားလံုးအတြက္အေရးႀကီးတယ္။ ဒါဟာ သာမန္ျဖစ္ပြားတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို လူေတြအားလံုး Attention ရရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ သူတို႔ေက်ေအးေအး၊ မေအးေအးဆက္လုပ္သြားမယ္။
ေလးေရာင္႐ိုက္ 4 Hi Tower ေလးလံုး သူတို႔က ခုနစ္သိန္းနဲ႔ တကယ္၀ယ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဒါဟာ ႏိုင္ငံဘ႑ာကို မျဖဳန္း႐ုံတင္မကဘူး။ သက္သာေအာင္ကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့တာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ေျပာရလိမ့္မယ္။ သူတို႔ဒီစက္ေတြကို၀ယ္ယူခဲ့မႈဟာ ေတာ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေစ်းမ်ားသြားတယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔၀န္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္အစိုးရလက္ထက္ကမ်ားခဲ့တာေတြအတြက္ေတာ့ သူတို႔၀န္ခံရမယ္။
ဒါေတြအားလံုးကိုလည္း ေနာက္ဆိုရင္ၾကည့္႐ႈခြင့္ေပးရမယ္။ သူတို႔လုိပဲ တျခားဌာနေတြကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေစာင့္ၾကည့္မယ္။ ေနာက္ေနာင္ တင္ဒါကိစၥေတြဟာ အခုထက္ပိုပြင့္လင္းရမယ္။ အျပင္ကကြၽမ္းက်င္တဲ့သူေတြပါ ညႇိႏႈိင္းတိုင္ပင္ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို ကြၽမ္းက်င္သူေတြလုပ္ဖို႔လိုတယ္။
ဦး၀င္းေဇာ္ေဌး သတင္းစာရွင္းလင္းတာမွားတယ္။ မွားတဲ့အတြက္ျဖစ္တာ။ အဲဒါကိုထပ္မရွင္းဘဲနဲ႔လံုးခ်တယ္။ သူတို႔ဘက္ကမွားတာဒါပဲ။ တကယ္ဒီေစ်းနဲ႔၀ယ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနကို ခ်ီးက်ဴးတယ္။ ဒီတင္ဒါဟာ ေအာင္ျမင္တယ္လုိ႔ေျပာရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟိုဘက္မွာေတာ့ ဘယ္လုိဆိုတာ ႐ိုးသားဖို႔လိုတယ္။ ႐ိုးသားရင္လည္း ႐ိုးသားတဲ့အေၾကာင္း၊ မဟုတ္ရင္လည္း မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း။ တကယ္လို႔ ႐ိုးသားရဲ႕သားနဲ႔ ေစ်းမ်ားရင္လည္း ေစ်းမ်ားတဲ့အေၾကာင္း တိတိက်က်ရွင္းလင္းဖို႔လိုတယ္။
တရားစြဲေနတာ မရပ္ခ်င္လည္းဆက္စြဲ။ စြဲတာရပ္သြားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရးေနတာမဟုတ္ဘူး။ ေၾကာက္လုိ႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔မွန္ေနတဲ့အခ်က္တစ္ခုကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အမွားႀကီးနဲ႔ေရာမခ်ခ်င္ဘူး။ ဒီလိုျဖစ္မွာစိုးလို႔ေရးရတာျဖစ္တယ္။ လူထုအေနနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ အာ႐ံုစိုက္လာေအာင္။ ေနာက္ေနာင္ကိုလည္း ဒီလိုမ်ဳိးကိစၥေတြမွာ Alert ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုတယ္။
လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွာ ဒါကအေရးႀကီးတယ္။ တင္ဒါ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈ၊ လစာ ဒါေတြအားလံုးေပါ့။ ျပန္ၾကားေရးရဲ႕၀န္ေဆာင္မႈမွာ သူတို႔ဟာ ျမတ္ကိုျမတ္ရမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာနဲ႔ ဒီေလာက္ေထာက္ပံ့ေပးစရာမလုိဘူး။ အဲဒါေျပာခ်င္တာ။
ပုဂံအမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရအရာရွိႀကီးတစ္ဦးက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာဖူးပါတယ္။ အမႈကေတာ့႐ႈံးေပမယ့္ ဆရာတုိ႔မ႐ႈံးပါဘူးတဲ့။ သူက အခုဆို ပုဂံမွာ ဒီလိုဘုရားေပၚမွာ ထမင္းစားပြဲေတြ၊ အရက္ေတြဘာေတြနဲ႔ Temple dinner ေတြမရွိတာ ေလးငါးႏွစ္ေျခာက္ႏွစ္ရွိပါၿပီ။ ယဥ္ေက်းမႈ႐ႈေထာင့္ကပဲၾကည့္ၾကည့္၊ ဘာသာေရးဘက္ကပဲၾကည့္ၾကည့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔မ႐ႈံးပါဘူး။ အခုအမႈမွာေရာ ဘယ္လိုဆက္လာဦးမလဲ မေျပာႏုိင္ပါဘူး။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ မွန္တာကိုဆက္ေျပာမယ္။ မွားတာကို ၀န္ခံလိုက္မယ္။ ဒီကိစၥမွာဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုျပန္ၾကားေရးနဲ႔ျဖစ္တဲ့ျပႆ နာရဲ႕ အႏိုင္အ႐ႈံးက အခုမေပၚႏိုုင္ေသးပါဘူး။ တစ္ေန႔ေန႔မွာေတာ့ ပုဂံအမႈတုန္းကလိုပဲေျပာႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႀကိဳးစားပါမယ္။
Credit - Eleven Media Group
No comments:
Post a Comment