တပ္မေတာ္ေန႔ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ သတင္းဓာတ္ပံု က်င့္၀တ္ေဖာက္ကူးေရးတဲ့ သူရိယအလင္း – ဆန္း၀င္းထြန္း

 အဆိုးဆံုးလုပ္ရပ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အားထုတ္မႈ ရလဒ္ျဖစ္တ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္ သတင္းဓာတ္ပံုကိုလည္း သံုးေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သတင္းဌာနျဖစ္ျဖစ္၊ ဓာတ္ပံု႐ိုက္သူ နာမည္လည္း မထိုးေပးတ့ဲအျပင္ ဓာတ္ပံု- ဆန္း၀င္းထြန္း ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ထိုးထားတ့ဲ ဓာတ္ပံုသား ေနရာ ကိုေတာင္ လွီးထုတ္ လိုက္ၾကတယ္။

အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ကုိ ဆံုးမတ့ဲ သတင္းမွာပဲ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ က ႏိုင္ဦး(ေရႊေပၚကၽြန္း)ရဲ႕ သတင္းဓာတ္ပံုကိုကူးၿပီး သူရိယအလင္းက ဓာတ္ပံုလိုလို ေဖာ္ျပျပန္ တယ္။ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္က သီးသန္႔ေမးလို႔ ေျဖထားတ့ဲ သတင္းကို မသိဘဲ လြယ္လြယ္ကူးၿပီး ကိုယ့္သတင္းလိုလို လုပ္ . . .

တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းေအာင္ဆံုးမခ်င္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ဆံုးမပါ။ သူရိယအလင္း သတင္းဂ်ာနယ္ က ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္က သတင္းနဲ႔ သတင္းဓာတ္ပံုေတြကို ကူးယူ သံုးစြဲခ်င္ရင္လည္း ခြင့္ေတာင္းေပါ့ . . .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ မတ္ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မယ့္ ႏွစ္(၇၀)ျပည့္ တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား တက္ေရာက္ သတင္းယူမယ့္ သူေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ေတြကို ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္က စာေပ စိစစ္ေရး႐ံုးမွာ တစ္လေလာက္ႀကိဳတင္ စာရင္းေပးၾကရ တယ္။ ေနျပည္ေတာ္ကို တင္ေပးရမွာမို႔လုိ႔လို႔ ဆိုတယ္။ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ အခ်က္အလက္တခ်ဳိ႕ လိုေနတယ္လို႔ စိစစ္ေရး႐ံုးက ဆိုလာျပန္ေတာ့ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္က ေဒၚတင္ဇာေအာင္ တစ္ခါ ထပ္သြားရျပန္တယ္။ စိစစ္ေရး႐ံုးက ““အခုလာေပးပါဆရာ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စစ္ေဆးတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ တပ္မေတာ္ဘက္က စစ္တာပါ၊ ေနျပည္ေတာ္ကို မနက္ျဖန္ ျပန္တင္ေပးရမွာ””လို႔ ဆိုတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေဆာင္ရြက္ ေပးၾက ရတယ္။ အင္း… ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလာမွာ လံုၿခံဳေရးကို အထူးၾကပ္မတ္ ေဆာင္ရြက္ေနပါလားလုိ႔ နားလည္မိတယ္။

တပ္မေတာ္ေန႔မတိုင္မီ တစ္ပတ္အလို မတ္ ၂၃ ေန႔မွာ ဘယ္လို၀င္ရမွာလဲလို႔ စံုစမ္းေတာ့ တပ္မေတာ္ဘက္က စာရင္း မလာေသးလုိ႔ဆိုတယ္။ မတ္လ၂၅ ရက္ေန႔မွာ စံုစမ္းျပန္ေတာ့ ညေနပိုင္းသိရမယ္လို႔ ဆိုျပန္တယ္။ ညေနေရာက္ေတာ့ မနက္ျဖန္ မတ္ ၂၆ ေန႔လယ္ ၃ နာရီမွာ ေနျပည္ေတာ္က ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီး႐ံုးမွာ ထုတ္ရမယ္ဆိုတာ သိတာနဲ႔ ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကြင္း ကားငွားၿပီး ေအာင္မဂၤလာကေန ည ၁၀ နာရီ ေနျပည္ေတာ္ကိုထြက္မယ့္ အေ၀းေျပး ကားလက္မွတ္တစ္ေစာင္၀ယ္ၿပီး ခရီးဆက္ခ့ဲတယ္။

ေနျပည္ေတာ္ကို မနက္ ၄ နာရီေက်ာ္ေတာ့ ေရာက္တယ္။ တည္းခိုစရာ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၅ နာရီ ေက်ာ္ၿပီ။ အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ညေန ၃ နာရီထိုးဖို႔ ေစာင့္ရင္း တပ္မေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား က်င္းပမယ့္ ေနရာေတြကို လိုက္ၾကည့္မိတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြလည္း ႐ိုက္ျဖစ္တယ္။ ညေန ၄ နာရီထိုးေက်ာ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ သြားမယ့္ ဦးကိုကိုလြင္က ျပန္ၾကားေရး႐ံုးမွာ ၀င္ခြင့္ကတ္ေတာ့ရၿပီ။ ၂၇ ရက္ မနက္ ၄နာရီခြဲ ျပန္ၾကားေရး႐ံုးမွာစုၿပီး ၄ နာရီ ၄၅ မိနစ္မွာ ကားစထြက္မယ္တ့ဲ။ ဦးဆန္း၀င္းထြန္းအေနနဲ႔ ဓာတ္ပံုေတာ့ ႐ိုက္လို႔မရဘူး။ ဦးဆန္း၀င္းထြန္းအတြက္ ကင္မရာယူခြင့္ စေတကာမရခ့ဲဘူး။ ရန္ကုန္က ပို႔တ့ဲစာရင္းမွာ ကင္မရာမယူတ့ဲ စာရင္းထဲပါေနတယ္တ့ဲ။ အဲဒါနဲ႔ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္႐ံုးကို လွမ္းေမးေတာ့ ဓာတ္ပံုမ႐ိုက္ပါလို႔ လံုး၀ မွတ္ခ်က္ မေပးခ့ဲပါဘူး၊ စိစစ္ေရးကို လွမ္းေမးေပးပါ့မယ္ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္႐ံုးကေတာ့ ဓာတ္ပံု သြား႐ိုက္မယ့္သူကို အဲဒီလိုမွတ္ခ်က္ ေရးေပးလိုက္ပါ့မလား။ ဓာတ္ပံု႐ိုက္မယ့္သူကို ကင္မရာ မကိုင္ပါဘူးလို႔ ဘယ္လိုေရးၿပီး စာရင္းေပးပို႔ လိုက္ၾကသလဲဆိုတာ စဥ္းစားလို႔ေတာင္ မရဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေလာက္ စိစစ္ေနတ့ဲၾကားက ဘယ္လုိမွားၾကသလဲ မသိပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ႏွစ္ေယာက္သြားမွာ ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္က ကင္မရာမယူေတာ့ပါဘူးဆိုၿပီး ကိစၥျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ ၃ နာရီထ ျပင္ဆင္ၿပီး ျပန္ၾကားေရးကိုသြားတာ မနက္ ၄ နာရီ မခြဲမီ ေရာက္ၾကတယ္။ မနက္စာကေတာ့ ဘာဆုိင္မွမေတြ႕လို႔ မစားခ့ဲရဘူး၊ ပါလာတ့ဲ ေရဘူးေလးက နံနက္စာပါပဲ။ ၄ နာရီ ၅၅ မွာ ျပန္ၾကားေရးကေနကား ၂ စီး စထြက္ပါၿပီ။ ေဘာဂသီရိကား၀င္း ထိပ္နားေရာက္မွ စစ္ေဆးေရးေတြစေတြ႕ရ တယ္။ ေလွခြင္းေတာင္ သြားတ့ဲလမ္းက၀င္ၿပီး ဆက္သြားေတာ့ ဂိတ္တစ္ခုမွာ တပ္မေတာ္က ဗိုလ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ ကားေပၚတက္လာၿပီး နာမည္စာရင္းေခၚပါတယ္။ ကိုယ့္နာမည္ေခၚရင္ “ရွိ”ေပ့ါ။ ကင္မရာကိုလည္း မစစ္ပါဘူး။ ကားဆက္ထြက္လာၿပီး အခမ္းအနား က်င္းပမယ့္ ေနရာနားက ကားရပ္နားကြင္းမွာဆင္းၿပီး စစ္ေရးျပကြင္းထဲ ၀င္ဖို႔ ထပ္ၿပီးအစစ္ေဆးခံဖို႔ တန္းစီၾကရတယ္။ တစ္ခါမွ ေနျပည္ေတာ္ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားကို မေရာက္ဖူး ပါဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းက ရန္ကုန္မွာ က်င္းပတ့ဲ ေတာ္လွန္းေရးပလိပ္ (အဲဒီတုန္းကေတာ္လွန္ေရး ပလိပ္ပဲ အလြယ္ေခၚၾကတယ္) ကို ဦး၀ိစာရလမ္းနဲ႔ အိမ္က နီးနီးေလးဆိုေတာ့ ေတာ္လွန္းေရးပန္းၿခံကို အသြားေရာ အျပန္ေရာ ေစာင့္ၾကည့္ၾကတယ္။ စစ္သားေတြ လည္ပင္းမွာ ပန္းကံုးေတြ ျပည့္လွ်ံလို႔၊ က်သြားတ့ဲ စံပယ္ပန္း ကံုးေတြ၊ လက္ကိုင္ ေအာင္သေျပပန္းေတြ၊ ေရေမႊးနံ႔ေတြ၊ ပန္းရနံ႔ေတြဆိုတာလည္း ဦး၀ိစာရ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ေဖြးလို႔၊ ေမႊးလို႔ေနခ့ဲတာကုိ သတိရမိတယ္။ ခ်ီတက္ ေလ့က်င့္တ့ဲေန႔ေတြဆို ပန္းကံုး၊ သၾကားလံုး၊ ၾကက္ဥျပဳတ္၊ ငါးမုန္႔ေၾကာ္၊ ဆိတ္သားကင္၊ မရမ္းတုတ္ထိုး၊ အခ်ဥ္ေပါင္း ေရာင္းသူေတြလည္း ေစ်းေရာင္းေကာင္းလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္။ ဒါလည္း ျပည္သူ႕အက်ဳိးျပဳ နည္းတစ္နည္းပါပဲ။ လြတ္လည္း လြတ္လပ္ၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ စစ္ေဆးေမးျမန္းခံၿပီး ၀င္ၾကရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေစာင့္ၾကည့္ ေနတာေတြေတာ့ ရွိရင္ရွိမွာေပါ့။

အစစ္ေဆးခံေနတုန္း လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ ဧည့္သည္ေတာ္ေတြ၊ တပ္မေတာ္ အၿငိမ္းစား အရာရွိေတြလည္း ကြင္းထဲကို ၀င္ေနၾကၿပီ။ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီက ဗဟိုအတိုင္ပင္ခံ ဦးေအာင္ေသာင္းနဲ႔ ဦးစိုးသာတို႔ ကြင္းထဲက ျပန္ထြက္လာၿပီး သူတို႔ ကားေပၚ တက္သြားၾကတာ ေတြ႕လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေရာ ဦးကိုကိုလြင္ပါ ကင္မရာေတြကို ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အစစ္ေဆးခံၾကတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကင္မရာ ႐ိုက္ခြင့္ရၾက တယ္။ ပြဲမ၀င္ခင္ ေၾကာက္လန္႔ေအာင္ လုပ္ထားသေလာက္ တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ပံုမွန္စစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္တ့ဲအတိုင္ပါပဲ။ ဒီေလာက္ကေတာ့ စစ္ေဆးၾကမွာပဲေလ။ ႐ုပ္ရွင္႐ံုေတြ၊ စူပါမားကက္ေတြ သြားရင္ေတာင္ အစစ္ေဆးခံၾကရတာပဲ။ တခ်ဳိ႕လည္း မီးျခစ္ပါလာလို႔ ထားခ့ဲရတယ္။ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေက်ာ္ေတာ့ မီးထြန္းညိႇထားတ့ဲ မီး႐ွဴးတိုင္ႀကီးကို ေတြ႕ရတယ္။ ရန္ကုန္က ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံမွာလည္း ဒီလို မီး႐ွဴးတိုင္ႀကီး ရွိတာပါပဲ။ ေရွ႕ဆက္ ေလွ်ာက္လာေတာ့ ေတာင္တန္းႀကီးေတြ ေနာက္ခံနဲ႔ အေနာက္အရပ္ကို မ်က္ႏွာမူထားတ့ဲ ပုဂံေခတ္္ ပထမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္ခ့ဲတဲ့ အေနာ္ရထာမင္း၊ ေတာင္ငူေခတ္္ ဒုတိယ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ ဘုရင့္ေနာင္နဲ႔ ကုန္းေဘာင္ေခတ္္ တတိယျမန္မာ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး တည္ေထာင္ခ့ဲတ့ဲ ဦးေအာင္ေဇယ် (အေလာင္းဘုရား)စတ့ဲ မင္း ၃ ပါးရဲ႕ ႐ုပ္တုကို ေတြ႕ၾကရတယ္။ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းေတာ့ ဘာ႐ုပ္ေတြမွန္း မသိပါဘူး။ တပ္မေတာ္ေန႔ဆုိ အၿမဲေ၀ေပးေနတ့ဲ စာအုပ္ဖတ္ၾကည့္မွ သိတာပါ။ ရန္ကုန္က ေတာ္လွန္ေရးပန္းၿခံမွာေတာ့ ၿဗိတိသွ်ေတြ သိမ္းယူၿပီး ကိုလိုနီျပဳထားတ့ဲျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရး အရယူေပးရင္း လုပ္ႀကံခံရတ့ဲ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ယေန႔ တပ္မေတာ္ႀကီး ျဖစ္တည္ လာဖို႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံအထိ ခက္ခက္ခဲခဲသြားေရာက္ စစ္ပညာေတြ သင္ယူခ့ဲတ့ဲ တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းေၾကး႐ုပ္ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ မင္း ၃ ပါးရဲ႕႐ုပ္တုကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး မီဒီယာေတြအတြက္ သတ္မွတ္ ေပးထားတ့ဲေနရာကို သြားၾကတယ္။ ထိုင္ခံုေတြလည္း ခ်ထားေပးတယ္။ မီးျခစ္ေတာင္ ယူလို႔မရပါဘူးဆိုတ့ဲ ပရိ၀ုဏ္မွာ ေသာက္ၿပီးသား ေဆးလိပ္တုိေတြ ေတြ႕တယ္။ ထံုးျဖဴျဖဴ သုတ္ထားတ့ဲ အုတ္ေပါင္ေတြမွာလည္း ကြမ္းတံေတြးေတြ ေထြးထားတာေတြ႕ရတယ္။ မီဒီယာေတြကို ခ်ထားေပးတ့ဲ ေနရာက ဓာတ္ပံု႐ိုက္မယ္ဆို ပထမတန္းနဲ႔ ဒုတိယတန္းမွာ ထိုင္ေနတ့ဲ ဧည့္သည္ေတာ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ဓာတ္ပံု ႐ိုက္လို႔မရဘူး။ ေနာက္ဘက္ ေဘးတေစာင္းပဲ ႐ိုက္လို႔ရမယ္။ ကာခ်ဳပ္ႀကီး မိန္႔ခြန္းေျပာေနရင္လည္း ေနာက္ေက်ာဘက္ကပဲ ႐ိုက္လို႔ရတယ္။ ကာခ်ဳပ္ႀကီး မိန္႔ခြန္းေျပာမယ့္ ေနရာကလည္း အေ၀းႀကီးမွာ။ ေနျပည္ေတာ္အထိ တကူးတက လာၿပီး ေက်ာခိုင္းေနတ့ဲပံုေတြ ႐ိုက္ရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္ေတာင္ က်လာမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကင္မရာက Nikon D 7000 ပါ။ မွန္ဘီလူးက 70-300 mm ။ ေရာက္ဖူးေနက် ကင္မရာသမားေတြ၊ သတင္းေထာက္ေတြ ကေတာ့ 600 mm, 800 mm မွန္ဘီလူး အႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ Lens Hood ေတြက ထမင္းခ်ဳိင့္ေတြ သယ္လာ သလားေတာင္ မွတ္ရတယ္။ ကဲရသေလာက္ ႐ိုက္ၾကတာေပါ့။ မီဒီယာ တခ်ဳိ႕လည္း ေျပာင္းတိုေသနတ္ (ၾကားဖူးေနတ့ဲ အူဇီထင္တယ္) ကိုင္ထားတ့ဲ တပ္သားကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ေတာ့ ဓာတ္ပံု႐ုိက္လို႔မရဘူးလို႔ လာေျပာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ လာေျပာတ့ဲ သူက စစ္ယူနီေဖာင္းနဲ႔ မဟုတ္ဘူး။ အေျခအေနကို ေလ့လာေနတုန္း ၆ နာရီ ၄၀ ေလာက္မွာေတာ့ ခ်ီတက္လာတ့ဲ တပ္မေတာ္ စစ္ေၾကာင္းႀကီးေတြ ကြင္းထဲကို စၿပီး ၀င္ေရာက္လာတယ္။ စစ္ေၾကာင္းႀကီးေတြ ေနရာယူအၿပီး ၇ နာရီ ၅ မိနစ္ ေက်ာ္ေလာက္မွာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သေရစည္သူ မင္းေအာင္လိႈင္ဟာ ေရွ႕ေတာ္ေျပး ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္ ေတြ၊ ေသနတ္ကိုင္ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ေရွ႕ေနာက္ၿခံရံၿပီး အနီခံျပားမွာ ေရႊေရာင္ၾကယ္ငါးပြင့္ နံပါတ္ျပားတပ္ ဆင္ထားတ့ဲ အနက္ေရာင္ မာစီဒီးဆလြန္းကားစီးၿပီး စစ္ေရးျပကြင္းႀကီးထဲကို ၀င္လာတယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန – https://www.facebook.com/myanmarherald