‘‘ေရဇလာနဒီေသလာမဟီ
ေဇယ်ာျပည္ စစ္ကုိင္းေတာင္ တစ္ခြင္လုံးပတ္ရံလည္ ပုထိုးဘုရား ေစတီ၊
ဘိုးဘြားအေမြတည္၊အက်ဳိးပြားေစရည္၊ တည္ထားႏွစ္မ်ားၾကာရွည္
တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚသာပဲ ႐ႈလို႔မဆုံးေတာ့ၿပီ’’
ရတနာပုံတံတားေပၚ စတက္လာကတည္းက ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္က်ယ္ႏွင့္အတူ ဘုရားပုထုိး ေစတီမ်ားျဖင့္ ျပည့္လ်ံေနသည့္ မႈိင္း ညိဳ႕ညိဳ႕ စစ္ကိုင္းေတာင္က ဆီးႀကိဳေတာ့သည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ေရျပင္ကေတာ့ ၀ါဆို၊ ၀ါေခါင္တုန္း ကလို ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖင့္ ညင္ညင္သာသာေလး စီးဆင္းေနသည္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေလးေတြမွာ ကြၽန္းေလးေတြေတာင္ေပၚခ်င္ခ်င္။ ေတာင္ဘက္မွာေတာ့ အင္း၀တံတားေခၚ စစ္ကုိင္းတံတားႀကီးက ခ့ံထည္စြာတည္ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ထဲမွာ မြန္းက်ပ္ေလွာင္ပိတ္ေနရသည့္ စိတ္ေတြရတနာပုံတံတားေပၚေရာက္ေတာ့ ေလႏွင့္အတူ လြင့္စဥ္ရေတာ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ထင္သည္။ ရတနာပုံတံတားႀကီးဖြင့္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ညဘက္ပိုင္းတြင္ ၁၂ မိုင္ခန္႔ေ၀းသည့္မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ ကားေတြ၊ဆုိင္ကယ္ေတြျဖင့္ တကူးတကလာၾကသည္ကို ေတြ႕လာရသည္။ တစ္ေန႔တျခား ႐ုပ္၀တၳဳပိုင္း ဆုိင္ရာေတြ ျမန္ဆန္ေျပာင္းလဲလြန္းလွသည့္ မႏၲေလး၏ မြန္းက်ပ္မႈမ်ားအတြက္ စစ္ကုိင္းသည္ ေခတၱခဏ ေအးၿငိမ္းရာ ေနရာေလးတစ္ေနရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က မႏၲေလးအတြက္ ယခုကာလမွ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာေစခဲ့သည္မဟုတ္ပါ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္ခ်ိန္ မႏၲေလးသူ၊ မႏၲေလးသားမ်ား စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ ပုန္းေရွာင္ရာအျဖစ္ စစ္ကုိင္းေတာင္ဆီသို႔ အေျပးအလႊား လာခဲ့ၾကသည္။
သာသနာေတာ္ထြန္းကား ရာ၊ ေစတီပုထိုးမ်ားေပါမ်ားရာ စစ္ကိုင္းေတာင္မွာ ဟိုေခ်ာင္ သည္ေခ်ာင္ မန္းသူ၊ မန္းသား မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေလေတာ့သည္။ မန္းသူ၊ မန္းသားမ်ား အႏၲရာယ္ ကင္းေဘးရွင္းေစရန္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ က ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည္။
သို႔ေၾကာင့္လား မသိ။ တန္ေဆာင္မုန္း ကထိန္လဆိုလွ်င္ ေက်းဇူးရွင္ စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္ တစ္႐ိုးမန္းသူ၊ မန္းသားမ်ား၏ ကထိန္အလွဴေတာ္မ်ားျဖင့္ စည္ ကားေတာ့သည္။ လျပည့္ေန႔ နံနက္ခင္းက်င္းလွဴဒါန္းဖို႔ မတုိင္ မီတစ္ရက္ အဖိတ္ေန႔ ေန႔ခင္း ေန႔လယ္ကတည္းက ကားႀကီး၊ ကားငယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ စစ္ကုိင္းေတာင္ဘက္ ေျခဦးတည္ ၾကသည္။ လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြ လွပေအာင္ဆင္၊ ညဘက္၀တ္ဖို႔ အေႏြးထည္ထူထူထဲထဲေတြ ထည့္၊ ေဆာင္းေဘာက္ေတြ အသံခ်ဲ႕စက္ေတြ ကားေပၚတင္ ကာ မႏၲေလးတစ္ၿမိဳ႕လုံး စစ္ကိုင္း ေတာင္ဆီ ေရႊ႕ေျပာင္းၾကေတာ့ သည္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ လွဴ ဖြယ္ပစၥည္းေတြခ်ၿပီး လူႀကီးေတြ ကေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ ခ်က္ဖို႔ ျပဳတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ လူငယ္လူလတ္ေတြကေတာ့ စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္ တစ္႐ိုးေျခ ဆန္႔ၾကေတာ့သည္။
လျပည့္ညေရာက္ရန္ တစ္ ညသာလုိေတာ့သည္မို႔ လ၀န္းက ျပည့္ျပည့္၀၀ သာစျပဳေလၿပီ။ တ႐ုတ္စံကားပန္းရနံ႔ေတြ တစ္ ခ်က္တစ္ခ်က္ ရွဴ႐ႈိက္ရသည္။ စစ္ကိုင္းေတာင္႐ိုး သစ္ပင္ေတြ အုံ႔ဆုိင္းေနသည့္ လမ္းေတြေပၚ လေရာင္က ေျပာက္တိ ေျပာက္ က်ား ၀င္ေရာက္ေနသည္။ တန္ ေဆာင္မုန္းလလည္း ျဖစ္ျပန္၊ ေတာင္ေပၚလည္း ျဖစ္ျပန္ဆုိ ေတာ့ အေႏြးထည္ကိုယ္စီ ၀တ္ ထားၾကရသည္။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ သက္လွသည့္ စစ္ကိုင္းေတာင္ ႐ိုးေပၚမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး စေနာက္ရင္း ဆြမ္းဦးပုညရွင္ေစတီေတာ္ဆီ အေရာက္သြားၾက သည္။
ဆြမ္းဦးပုညရွင္ ေစတီေတာ္ ကေန အေရွ႕ဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မီးေရာင္တစ္ လက္လက္ျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕က လႈပ္ရွားေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ေရျပင္ကေတာ့ လ ေရာင္ႏွင့္အတူ ေအးေအးၿငိမ့္ ၿငိမ့္ေလးစီးဆင္းေနသည္။
ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းေရႊၾကက္ က်ေစတီေတာ္ ေျခရင္းမွာေမာ္ ေတာ္အခ်ဳိ႕ ဆုိက္ကပ္ရင္း အနား ယူေနပုံရသည္။ ရတနာပုံတံတား ေပၚမွာေတာ့ ကားေတြဆုိင္ကယ္ ေတြက ဥဒဟိုသြားလာေနတုန္း။
လေရာင္ေဖြးေဖြးမွာ ထုံးျဖဴ ျဖဴေစတီေတာ္ေတြဆီ ဦးခုိက္သြား လာရင္း ညဥ့္နက္ေတာ့ တည္းခို ရာေခ်ာင္တြင္ ျပန္အိပ္စက္ဖုိ႔ ျပင္ရသည္။ လူႀကီးေတြကေတာ့ ခ်က္ရင္း ျပဳတ္ရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္း ျဖစ္ေျပာကာ တန္ေဆာင္မုန္းက ထိန္ည ျဖတ္သန္းၾကသည္။ လူ ငယ္အခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေပ်ာ္အ ပ်က္ စရင္းေနာက္ရင္း သီခ်င္းဆိုသူကို ဆိုႏွင့္ အပ်င္းေျဖၾက တာလည္း ရွိသည္။ လည္ပတ္ခဲ့သူေတြကေတာ့ ေညာင္းလည္း ေညာင္း ခ်မ္းလည္းခ်မ္းလာတာ မို႔ သီလရွင္ႀကီးေတြ ထုတ္ေပး သည့္ ပခုကၠဴေစာင္ေတြ ၿခံဳကာတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တုိးေ၀ွ႔ရင္း အိပ္စက္ၾကေတာ့ သည္။
စစ္ကိုင္းက တန္ေဆာင္မုန္း တန္ေဆာင္တုိင္အျပင္ သႀကၤန္ ခ်ိန္ကာလ အခါႀကီး ရက္ႀကီးတို႔ တြင္လည္း အေ၀းဧည့္သည္ေတြျဖင့္ စည္ကားေလ့ရွိသည္။ သႀကၤန္ကာလမွာေတာ့ စစ္ကိုင္းေတာင္တစ္ေၾကာက ေခ်ာင္ေတြမွာတရားစခန္း၀င္၊ ဒုလႅဘ၀တ္ၿပီး အား လပ္ရက္မွာ တရားဓမၼေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကသည္။
ယခင္က ထုံးျဖဴျဖဴ၊ ယခု ေတာ့ မင္းအလိုက် ေရႊေရာင္ တစ္ေျပာင္ေျပာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရ သည့္ ေကာင္းမႈေတာ္ ေစတီေတာ္ ႀကီး၊ ေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ကတၱရာလမ္း မ်ား အုံ႔ဆုိင္းဆုိင္း သစ္ပင္ရိပ္ ေတြၾကားက စစ္ကုိင္းကမ္းနား လမ္းႏွင့္ နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္ စစ္ကိုင္းေတာင္႐ိုးၾကား ျဖတ္ သန္းရင္းခိုေတာင္ရြာမွာ မုန္႔တီ ၀င္စားကာ မင္းကြန္းပုထုိးေတာ္ ႀကီးသို႔ အလည္အပတ္သြားရ သည္မွာလည္း စစ္ကိုင္း၏ ရသ တစ္မ်ဳိးပင္။
ေခတၱလည္ပတ္သည့္ ဧည့္သည္မ်ားက စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေအးခ်မ္းၿငိမ္ဆိတ္တာကို သေဘာက်သည္။ ၿမိဳ႕ခံေတြကေတာ့ တုိင္းေဒသႀကီးတစ္ခု၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ ေနၿပီး စီးပြားေရးအရ မဖံြ႕ၿဖိဳး လွသည့္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အားမ လို အားမရ ျဖစ္ပုံရသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔က စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး အလုပ္႐ုံ ေဆြးေႏြးပဲြတစ္ခုတြင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကုိ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ သာယာေရး ေကာ္မတီနယ္နိမိတ္ ထဲ သြတ္သြင္းေပးဖို႔ တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖဲြ႕တာ၀န္ရွိသူမ်ားအား တင္ျပပါေလေတာ့သည္။ လူႀကီးေတြကေတာ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ စစ္ကိုင္းတုိင္းရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ပဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး အတြက္ စီစဥ္ထားသည့္ စီမံကိန္းရွိေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕သားေတြကလည္း မိမိတို႔ၿမိဳ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အစီအမံေတြ တုိင္းအစိုးရကို တင္ျပေနသည္ဟုလည္း ၾကားရသည္။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သာယာ႐ႈေမာဖြယ္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ မၾကာမီႏွစ္ ၇၀၀ ျပည့္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ ၇၀၀ ျပည့္ပဲြကိုလည္း ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပရန္ စီစဥ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
စစ္ေဘး ဒဏ္ေၾကာင့္ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းစစ္ကိုင္းေခ်ာင္မွာ ခိုလႈံေနရခ်ိန္ ေရးသားခ့ဲသည့္ ‘‘စစ္ကိုင္းေတာင္’’သီခ်င္းေလး နားထဲၾကားေယာင္မိသည္။
‘‘သမုိင္းေျပာင္းမညွိဳး စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္႐ိုးမွာေလ ျမဴခိုးရွက္ဆုိင္း အုံ႔မႈိင္းျပာရီေ၀ မႈန္မႈန္ရီေ၀ ေစတီပုထုိးဘုရားမိုးဖ်ားျမင့္သီ ေခါင္ေဘြ ေတာင္ေတြ စိမ့္စမ္း ေခ်ာင္ေတြ သိန္းသန္းေခမာ ေသာင္ကမ္းတက္လွမ္းေအာင္ ျမင္ေျမ ေမဓာ၀ီေလး ေတာမွီသုံး တဲ့ ေယာဂီထုံးရွာေပ။ ေရာက္ၾကဖူးသလား ေဇယ်ာေရႊေျမ ျမစ္ေရေခြ၀န္း လွ်မ္း႐ႈဆန္းျဖာေတြ စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခအေရာက္ သြား တရားရွာေခ်။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတစ္ေတြ အတာကူးတဲ့ ႏွစ္ဦး ဂိမွာန္ေႏြ’’
စစ္ကိုင္းသည္ မႏၲေလး ေလာင္းရိပ္မိတာေၾကာင့္ မဖံြ႕ၿဖိဳးတာဟုဆိုၾကသည္။ တကယ္ တမ္းက်ေတာ့ မႏၲေလးသည္ စစ္ကိုင္းရင္ေငြ႕ခိုလႈံေနရသည္ သာ ျဖစ္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ ကာလေရာက္ေရာက္ မႏၲေလးသူ၊မႏၲေလးသားေတြအတြက္ ေအး ၿငိမ္းခ်မ္းသာမ်ား ေပးစြမ္းခဲ့သည္ သာ ျဖစ္သည္။ မႏၲေလးသူ၊မႏၲေလးသားေတြအတြက္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕သည္ နတ္တို႔ ဖန္ဆင္း ေပးသည့္ နတ္ရြာတစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါ ေလေတာ့သည္။
Credit - 7DAY DAILY
ရတနာပုံတံတားေပၚ စတက္လာကတည္းက ဧရာ၀တီျမစ္ျပင္က်ယ္ႏွင့္အတူ ဘုရားပုထုိး ေစတီမ်ားျဖင့္ ျပည့္လ်ံေနသည့္ မႈိင္း ညိဳ႕ညိဳ႕ စစ္ကိုင္းေတာင္က ဆီးႀကိဳေတာ့သည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ေရျပင္ကေတာ့ ၀ါဆို၊ ၀ါေခါင္တုန္း ကလို ျပည့္ျပည့္ေဖာင္းေဖာင္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖင့္ ညင္ညင္သာသာေလး စီးဆင္းေနသည္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေလးေတြမွာ ကြၽန္းေလးေတြေတာင္ေပၚခ်င္ခ်င္။ ေတာင္ဘက္မွာေတာ့ အင္း၀တံတားေခၚ စစ္ကုိင္းတံတားႀကီးက ခ့ံထည္စြာတည္ရွိေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ထဲမွာ မြန္းက်ပ္ေလွာင္ပိတ္ေနရသည့္ စိတ္ေတြရတနာပုံတံတားေပၚေရာက္ေတာ့ ေလႏွင့္အတူ လြင့္စဥ္ရေတာ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ထင္သည္။ ရတနာပုံတံတားႀကီးဖြင့္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ညဘက္ပိုင္းတြင္ ၁၂ မိုင္ခန္႔ေ၀းသည့္မႏၲေလးၿမိဳ႕မွ ကားေတြ၊ဆုိင္ကယ္ေတြျဖင့္ တကူးတကလာၾကသည္ကို ေတြ႕လာရသည္။ တစ္ေန႔တျခား ႐ုပ္၀တၳဳပိုင္း ဆုိင္ရာေတြ ျမန္ဆန္ေျပာင္းလဲလြန္းလွသည့္ မႏၲေလး၏ မြန္းက်ပ္မႈမ်ားအတြက္ စစ္ကုိင္းသည္ ေခတၱခဏ ေအးၿငိမ္းရာ ေနရာေလးတစ္ေနရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။
စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕က မႏၲေလးအတြက္ ယခုကာလမွ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာေစခဲ့သည္မဟုတ္ပါ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္ခ်ိန္ မႏၲေလးသူ၊ မႏၲေလးသားမ်ား စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ ပုန္းေရွာင္ရာအျဖစ္ စစ္ကုိင္းေတာင္ဆီသို႔ အေျပးအလႊား လာခဲ့ၾကသည္။
သာသနာေတာ္ထြန္းကား ရာ၊ ေစတီပုထိုးမ်ားေပါမ်ားရာ စစ္ကိုင္းေတာင္မွာ ဟိုေခ်ာင္ သည္ေခ်ာင္ မန္းသူ၊ မန္းသား မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေလေတာ့သည္။ မန္းသူ၊ မန္းသားမ်ား အႏၲရာယ္ ကင္းေဘးရွင္းေစရန္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ က ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည္။
သို႔ေၾကာင့္လား မသိ။ တန္ေဆာင္မုန္း ကထိန္လဆိုလွ်င္ ေက်းဇူးရွင္ စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္ တစ္႐ိုးမန္းသူ၊ မန္းသားမ်ား၏ ကထိန္အလွဴေတာ္မ်ားျဖင့္ စည္ ကားေတာ့သည္။ လျပည့္ေန႔ နံနက္ခင္းက်င္းလွဴဒါန္းဖို႔ မတုိင္ မီတစ္ရက္ အဖိတ္ေန႔ ေန႔ခင္း ေန႔လယ္ကတည္းက ကားႀကီး၊ ကားငယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ စစ္ကုိင္းေတာင္ဘက္ ေျခဦးတည္ ၾကသည္။ လွဴဖြယ္ပစၥည္းေတြ လွပေအာင္ဆင္၊ ညဘက္၀တ္ဖို႔ အေႏြးထည္ထူထူထဲထဲေတြ ထည့္၊ ေဆာင္းေဘာက္ေတြ အသံခ်ဲ႕စက္ေတြ ကားေပၚတင္ ကာ မႏၲေလးတစ္ၿမိဳ႕လုံး စစ္ကိုင္း ေတာင္ဆီ ေရႊ႕ေျပာင္းၾကေတာ့ သည္။ ေတာင္ေပၚေရာက္ လွဴ ဖြယ္ပစၥည္းေတြခ်ၿပီး လူႀကီးေတြ ကေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔အတြက္ ခ်က္ဖို႔ ျပဳတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ လူငယ္လူလတ္ေတြကေတာ့ စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္ တစ္႐ိုးေျခ ဆန္႔ၾကေတာ့သည္။
လျပည့္ညေရာက္ရန္ တစ္ ညသာလုိေတာ့သည္မို႔ လ၀န္းက ျပည့္ျပည့္၀၀ သာစျပဳေလၿပီ။ တ႐ုတ္စံကားပန္းရနံ႔ေတြ တစ္ ခ်က္တစ္ခ်က္ ရွဴ႐ႈိက္ရသည္။ စစ္ကိုင္းေတာင္႐ိုး သစ္ပင္ေတြ အုံ႔ဆုိင္းေနသည့္ လမ္းေတြေပၚ လေရာင္က ေျပာက္တိ ေျပာက္ က်ား ၀င္ေရာက္ေနသည္။ တန္ ေဆာင္မုန္းလလည္း ျဖစ္ျပန္၊ ေတာင္ေပၚလည္း ျဖစ္ျပန္ဆုိ ေတာ့ အေႏြးထည္ကိုယ္စီ ၀တ္ ထားၾကရသည္။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ သက္လွသည့္ စစ္ကိုင္းေတာင္ ႐ိုးေပၚမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး စေနာက္ရင္း ဆြမ္းဦးပုညရွင္ေစတီေတာ္ဆီ အေရာက္သြားၾက သည္။
ဆြမ္းဦးပုညရွင္ ေစတီေတာ္ ကေန အေရွ႕ဘက္ကို လွမ္းေမွ်ာ္ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မီးေရာင္တစ္ လက္လက္ျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕က လႈပ္ရွားေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ဧရာ၀တီျမစ္ေရျပင္ကေတာ့ လ ေရာင္ႏွင့္အတူ ေအးေအးၿငိမ့္ ၿငိမ့္ေလးစီးဆင္းေနသည္။
ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းေရႊၾကက္ က်ေစတီေတာ္ ေျခရင္းမွာေမာ္ ေတာ္အခ်ဳိ႕ ဆုိက္ကပ္ရင္း အနား ယူေနပုံရသည္။ ရတနာပုံတံတား ေပၚမွာေတာ့ ကားေတြဆုိင္ကယ္ ေတြက ဥဒဟိုသြားလာေနတုန္း။
လေရာင္ေဖြးေဖြးမွာ ထုံးျဖဴ ျဖဴေစတီေတာ္ေတြဆီ ဦးခုိက္သြား လာရင္း ညဥ့္နက္ေတာ့ တည္းခို ရာေခ်ာင္တြင္ ျပန္အိပ္စက္ဖုိ႔ ျပင္ရသည္။ လူႀကီးေတြကေတာ့ ခ်က္ရင္း ျပဳတ္ရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္း ျဖစ္ေျပာကာ တန္ေဆာင္မုန္းက ထိန္ည ျဖတ္သန္းၾကသည္။ လူ ငယ္အခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေပ်ာ္အ ပ်က္ စရင္းေနာက္ရင္း သီခ်င္းဆိုသူကို ဆိုႏွင့္ အပ်င္းေျဖၾက တာလည္း ရွိသည္။ လည္ပတ္ခဲ့သူေတြကေတာ့ ေညာင္းလည္း ေညာင္း ခ်မ္းလည္းခ်မ္းလာတာ မို႔ သီလရွင္ႀကီးေတြ ထုတ္ေပး သည့္ ပခုကၠဴေစာင္ေတြ ၿခံဳကာတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တုိးေ၀ွ႔ရင္း အိပ္စက္ၾကေတာ့ သည္။
စစ္ကိုင္းက တန္ေဆာင္မုန္း တန္ေဆာင္တုိင္အျပင္ သႀကၤန္ ခ်ိန္ကာလ အခါႀကီး ရက္ႀကီးတို႔ တြင္လည္း အေ၀းဧည့္သည္ေတြျဖင့္ စည္ကားေလ့ရွိသည္။ သႀကၤန္ကာလမွာေတာ့ စစ္ကိုင္းေတာင္တစ္ေၾကာက ေခ်ာင္ေတြမွာတရားစခန္း၀င္၊ ဒုလႅဘ၀တ္ၿပီး အား လပ္ရက္မွာ တရားဓမၼေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကသည္။
ယခင္က ထုံးျဖဴျဖဴ၊ ယခု ေတာ့ မင္းအလိုက် ေရႊေရာင္ တစ္ေျပာင္ေျပာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရ သည့္ ေကာင္းမႈေတာ္ ေစတီေတာ္ ႀကီး၊ ေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ကတၱရာလမ္း မ်ား အုံ႔ဆုိင္းဆုိင္း သစ္ပင္ရိပ္ ေတြၾကားက စစ္ကုိင္းကမ္းနား လမ္းႏွင့္ နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္ စစ္ကိုင္းေတာင္႐ိုးၾကား ျဖတ္ သန္းရင္းခိုေတာင္ရြာမွာ မုန္႔တီ ၀င္စားကာ မင္းကြန္းပုထုိးေတာ္ ႀကီးသို႔ အလည္အပတ္သြားရ သည္မွာလည္း စစ္ကိုင္း၏ ရသ တစ္မ်ဳိးပင္။
ေခတၱလည္ပတ္သည့္ ဧည့္သည္မ်ားက စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ေအးခ်မ္းၿငိမ္ဆိတ္တာကို သေဘာက်သည္။ ၿမိဳ႕ခံေတြကေတာ့ တုိင္းေဒသႀကီးတစ္ခု၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ ေနၿပီး စီးပြားေရးအရ မဖံြ႕ၿဖိဳး လွသည့္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အားမ လို အားမရ ျဖစ္ပုံရသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔က စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရး အလုပ္႐ုံ ေဆြးေႏြးပဲြတစ္ခုတြင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကုိ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ သာယာေရး ေကာ္မတီနယ္နိမိတ္ ထဲ သြတ္သြင္းေပးဖို႔ တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖဲြ႕တာ၀န္ရွိသူမ်ားအား တင္ျပပါေလေတာ့သည္။ လူႀကီးေတြကေတာ့ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ဟာ စစ္ကိုင္းတုိင္းရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ပဲျဖစ္ေၾကာင္း၊ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး အတြက္ စီစဥ္ထားသည့္ စီမံကိန္းရွိေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕သားေတြကလည္း မိမိတို႔ၿမိဳ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အစီအမံေတြ တုိင္းအစိုးရကို တင္ျပေနသည္ဟုလည္း ၾကားရသည္။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သာယာ႐ႈေမာဖြယ္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ မၾကာမီႏွစ္ ၇၀၀ ျပည့္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ႏွစ္ ၇၀၀ ျပည့္ပဲြကိုလည္း ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပရန္ စီစဥ္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
စစ္ေဘး ဒဏ္ေၾကာင့္ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းစစ္ကိုင္းေခ်ာင္မွာ ခိုလႈံေနရခ်ိန္ ေရးသားခ့ဲသည့္ ‘‘စစ္ကိုင္းေတာင္’’သီခ်င္းေလး နားထဲၾကားေယာင္မိသည္။
‘‘သမုိင္းေျပာင္းမညွိဳး စစ္ကိုင္းေတာင္ေတာ္႐ိုးမွာေလ ျမဴခိုးရွက္ဆုိင္း အုံ႔မႈိင္းျပာရီေ၀ မႈန္မႈန္ရီေ၀ ေစတီပုထုိးဘုရားမိုးဖ်ားျမင့္သီ ေခါင္ေဘြ ေတာင္ေတြ စိမ့္စမ္း ေခ်ာင္ေတြ သိန္းသန္းေခမာ ေသာင္ကမ္းတက္လွမ္းေအာင္ ျမင္ေျမ ေမဓာ၀ီေလး ေတာမွီသုံး တဲ့ ေယာဂီထုံးရွာေပ။ ေရာက္ၾကဖူးသလား ေဇယ်ာေရႊေျမ ျမစ္ေရေခြ၀န္း လွ်မ္း႐ႈဆန္းျဖာေတြ စစ္ကိုင္းေတာင္ေျခအေရာက္ သြား တရားရွာေခ်။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာတစ္ေတြ အတာကူးတဲ့ ႏွစ္ဦး ဂိမွာန္ေႏြ’’
စစ္ကိုင္းသည္ မႏၲေလး ေလာင္းရိပ္မိတာေၾကာင့္ မဖံြ႕ၿဖိဳးတာဟုဆိုၾကသည္။ တကယ္ တမ္းက်ေတာ့ မႏၲေလးသည္ စစ္ကိုင္းရင္ေငြ႕ခိုလႈံေနရသည္ သာ ျဖစ္သည္။ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ ကာလေရာက္ေရာက္ မႏၲေလးသူ၊မႏၲေလးသားေတြအတြက္ ေအး ၿငိမ္းခ်မ္းသာမ်ား ေပးစြမ္းခဲ့သည္ သာ ျဖစ္သည္။ မႏၲေလးသူ၊မႏၲေလးသားေတြအတြက္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕သည္ နတ္တို႔ ဖန္ဆင္း ေပးသည့္ နတ္ရြာတစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါ ေလေတာ့သည္။
Credit - 7DAY DAILY
No comments:
Post a Comment