စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ

အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ႀကီးက သူ႔စာသင္တိုက္ကုိ ပညာ လာေရာက္ဆည္းပူးလုိတဲ့ စာသင္သားရဟန္းေတြ လုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းလို႔ ေျပာျပာ၊ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ ဆယ္ခ်က္လို႔ ဆိုဆို အခ်က္ဆယ္ခ်က္ သတ္မွတ္ထားတာကို အားလုံးသိၿပီးသား ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။

အဲဒီဆယ္ခ်က္ထဲမွာ ထိပ္ဆုံးတစ္နံပါတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတာက “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ” ဆိုတဲ့ အခ်က္ပဲ ျဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့ အခ်က္ေတြထဲမွာေတာ့ က်င့္ဝတ္ဝိနည္း၊ က်န္းမာ၊ သန္႔ရွင္းေရး၊ ဝတ္စား၊ ေနထိုင္သြားလာ၊ ေျပာဆိုတတ္ဖို႔၊ စည္းကမ္းလိုက္နာဖို႔နဲ႔ စာတတ္ဖို႔ဆိုၿပီး အစဥ္လိုက္ ရွိတယ္။


စာသင္သားေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စာတတ္ဖို႔က ဘာလို႔ ေနာက္ဆုံးမွ ရွိေနရတာလဲလို႔ ေမးစရာရွိမယ္။ စာဘယ္ေလာက္တတ္တတ္ စိတ္ေကာင္းမရွိရင္ ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္တဲ့ တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမား ျဖစ္ဖို႔ ရာႏႈန္းမ်ားတာကို ဆရာေတာ္ႀကီးက ႀကိဳသိေနလို႔ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြက ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္တဲ့စနစ္လို႔ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ေျပာႏုိင္ၿပီး အာဏာရွင္စနစ္လုိ႔ တည့္တည့္ေျပာတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ ေနခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့ အမိန္႔နာခံတဲ့သူ၊ ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္တဲ့သူကို အာဏာရွင္ေတြက ပိုႀကိဳက္တာ သဘာဝပဲ။

အာဏာရွင္ေတြ သူတို႔လုပ္ခ်င္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ၊ စီမံကိန္းေတြကို သူတို႔အလိုက် ႀကံစည္ေဖာ္ထုတ္ဖို႔၊ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖို႔က်ေတာ့ ပညာရွင္တခ်ဳိ႕ လိုတယ္။ အဲဒီပညာရွင္ေတြက ေတာ္ဖို႔ပဲ လိုတယ္၊ ေကာင္းဖို႔ မလိုဘူး။

ဆိုလိုတာက ပညာရပ္ပိုင္းဆိုင္ရာမွာ ေတာ္ေနရင္ၿပီးေရာ၊ စိတ္ေကာင္းရွိစရာ မလိုဘူး၊ အာဏာရွင္အလိုက် ေတြးေခၚ၊ ႀကံစည္၊ လုပ္ကိုင္ေပးရင္ရၿပီ ဆိုတဲ့ သေဘာတရားေပါ့။ အဲဒီသေဘာတရားက ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ က်င့္သုံးခဲ့ေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ အဲဒီသေဘာတရားရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ အနည္းနဲ႔အမ်ား ဆုိသလို ရွိေနတယ္။

တခ်ဳိ႕ေနရာမွာက် လူေတာ္ေတြ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနတဲ့အခါ လူေကာင္းျဖစ္လား၊ မျဖစ္လား မသိႏုိင္ဘဲ ဆြဲေခၚ၊ ဆြဲသုံးရတဲ့ အခါမ်ဳိးလည္းရွိတယ္။ ၾကာၾကာဝါးၾကည့္မွ ခါးမွန္းသိ ဆိုသလို အခ်ိန္ၾကာၾကာ လက္တြဲလုပ္ၾကည့္မွ “ေတာ္ေတာ့ ေတာ္တယ္၊ စိတ္ေကာင္းမရွိဘူး” ဆိုတာမ်ဳိး သိလာတတ္တယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္မွာ အာဏာရွင္ႀကီး ဦးေနဝင္းက အရင္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ယဥ္ပါးလာခဲ့တဲ့ “လူေတာ္၊ လူေကာင္း” ဆိုတဲ့ အသုံးအႏႈန္းကို “လူေကာင္း၊ လူေတာ္” ဆိုၿပီး ျပင္သုံးခဲ့ဟန္တူတယ္။ သူကေတာ့ တိုင္းျပည္အတြက္၊ ျပည္သူအတြက္ လူေကာင္းကို အရင္ဦးစားေပးတာထက္ သူ႔အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အသုံးခ်ဖို႔၊ သူ႔အေပၚ ေကာင္းဖို႔ကို စဥ္းစားတာက ႁခြင္းခ်က္လို႔ ေျပာရမယ္။ အဲဒီရဲ႕ အက်ဳိးဆက္က ျပည္သူအတြက္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာထားတဲ့၊ စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ လူေတာ္၊ လူေကာင္းေတြ ေခ်ာင္အထိုးခံရၿပီး သူ႔အေပၚပဲ ေကာင္းတဲ့ လူေတာ္နာမည္ခံေတြပဲ ေနရာရခဲ့တာပဲေပါ့။

အဲဒီလို တိုင္းျပည္ကိုေရာ လူေတြကိုေရာ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စနစ္တက် အဖ်က္ဆီး ခံရသလို ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာလူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလုံးက အခုအခ်ိန္မွာ အစစအရာရာ ျပန္တည္ေဆာက္ေနဆဲမုိ႔ လူေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး လိုေနတာ မွန္ေပမယ့္ လူေကာင္းေတြ ျဖစ္ဖို႔လည္း အေရးႀကီးတယ္။

ေတာ္ၿပီး မေကာင္းရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ရွင္းရမယ့္ ျပႆနာက ေတာ္လို႔ ရထားတဲ့ အားသာခ်က္ေတြ အကုန္လုံး သြန္ပစ္လိုက္သလို ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ “စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔ ပထမ” ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို အၿမဲသတိျပဳမိၾကဖို႔ ေျပာလိုရင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အယ္ဒီတာ (၁၈-၁၀-၂၀၁၄)

-------------------------------------
The Voice Sunday Editor's Word, Vol-2/No-161 (#voiceeditorial)
Credit - The Voice Weekly