သည္မိုး သည္ေလ (ေဆာင္းပါး - သန္းစုိးႏုိင္)

အခုဆိုရင္ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ သမၼတသက္တမ္း ၄ ႏွစ္နီးပါးရွိေနၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ သမၼတ သက္တမ္းကုန္ဆုံးဖို႔ ၁ ႏွစ္သာသာေလာက္ပဲ လိုေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းအ ေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္႐ြက္ မႈေတြ ေအာင္ျမင္သလား၊ မေအာင္ျမင္ဘူလားဆိုတာ တစ္စုံတစ္ရာ အကဲျဖတ္ဖို႔ သင့္ေလ်ာ္ၿပီ လို႔ ဆိုႏိုင္ပါၿပီ။ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ သမၼတရာထူးလက္ခံစဥ္အခ်ိန္က ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြထဲမွာ သူ႕အစိုးရ အဖြဲ႕အေနနဲ႔ “ေကာင္းျမတ္မွန္ကန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ပုံစနစ္” Good Governance ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားမယ္လို႔ ကတိကဝတ္ျပဳ ခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အေနနဲ႔ သူေပးခဲ့တဲ့ ကတိ ကဝတ္ေတြကို မည္ ၍မည္မၽွ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေဆာင္ ႐ြက္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို သုံးသပ္အကဲျဖတ္ သင့္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။


ဒီေတာ့ အရင္ဆုံး နားလည္သေဘာ ေပါက္ၾကရမွာက “ေကာင္းျမတ္မွန္ကန္တယ္”ဆိုတဲ့ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ပုံစနစ္ဆိုတာဘာလဲ၊ ဒီလို အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပုံစနစ္မ်ိဳး ထူေထာင္ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လို စံေပတံ ေတြနဲ႔ တိုင္းတာအကဲျဖတ္ၾကမွာလဲ ဆိုတာ ပါပဲ။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ေကာင္းျမတ္မွန္ကန္ တဲ့အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပုံစနစ္ရဲ႕ အေျခခံစံခ်ိန္စံၫႊန္း ေတြကေတာ့ -

၁။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အေျခခံဘ၀ျပႆနာ ေတြ ဘယ္ေလာက္ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ခဲ့သလဲ။
၂။ အစိုးရတစ္ရပ္အေနနဲ႔ မည္မၽွတာဝန္ သိစိတ္၊ တာဝန္ယူစိတ္၊ တာဝန္ခံ စိတ္ရွိသလဲ။
၃။ အစိုးရလုပ္ငန္းေတြ ေဆာင္ ႐ြက္ရာမွာ မည္မၽွ လြတ္လပ္ ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈရွိသလဲ။
၄။ အစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ စိန္ေခၚမႈေတြကို ဘယ္ေလာက္တုံ႔ျပန္ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းရွိသလဲ။
၅။ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ႕ လုပ္ငန္းအေကာင္ အ ထည္ေဖာ္မႈေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ထိေရာက္မႈ ရွိသလဲ ဆိုတာကို ဆန္းစစ္ သုံးသပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသလဲဆိုတဲ့ စံေပတံ ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။

ဒီစံေပတေတြနဲ႔ပဲ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ပုံစနစ္ ဟာ ေအာင္ျမင္သလား၊ဆုံး႐ႈံးသလား၊ ေကာင္း သလား၊ ဆိုးသလား၊ မွန္သလား၊ မွားသလား ဆိုတာကို အကဲျဖတ္ၾကရပါလိမ့္မယ္။

ျပည္သူ႕ဘ႑ာတိုက္၊ ႏႈိက္ယူေနၾကသူမ်ား

ဒီလိုအကဲျဖတ္ဖို႔ ႏိုင္ငံတကာသတင္းဂ်ာ နယ္ေတြက ေဝဖန္သုံးသပ္ခ်က္ေတြ၊ ျပည္ တြင္းမီဒီယာေတြရဲ႕ ေလ့လာဆန္းစစ္ခ်က္ေတြ ကို မၾကည္ပါနဲ႔ဦး။ ဦးစြာအားျဖင့္ တရားဝင္ ထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုစာရင္းစစ္ခ်ဳပ္ ရဲ႕ ၂၀၁၃-၁၄ ဘ႑ာႏွစ္အတြင္း စစ္ေဆး ခ်က္အစီရင္ခံစာကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္႐ုံနဲ႔ ျမင္သာပါတယ္။ ဒီအစီရင္ခံစာထဲမွာ “ဝန္ႀကီး ဌာနေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ရာ၊ ေငြေၾကး သုံးစြဲရာေတြမွာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိတာေတြ ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကရတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ုံး ရဲ႕ ၫႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔အညီ လုပ္ငန္းတင္ဒါေခၚ ယူမႈမရွိျခင္းက ၫႊန္ၾကားခ်က္ကို အေလး ထားမလိုက္နာတဲ့သေဘာ ေဆာင္ေနပါတယ္။ တင္ဒါမေခၚဘဲ လုပ္ငန္းကုမၸဏီႀကီးေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္လက္သိပ္ထိုး လုပ္ငန္းအပ္ႏွံျခင္း၊ ကုန္ပစၥည္းမ်ား မွာၾကားဝယ္ယူျခင္း၊ ေငြေၾကး အေပးအယူကိစၥမ်ား ႐ႈပ္ေထြးမရွင္းလင္းျခင္း စတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိတဲ့အတြက္ မ႐ိုးသားတဲ့သေဘာေတြ သက္ ေရာက္ေနပါတယ္”လို႔ ေထာက္ျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ အဲဒီအခ်ိန္က ]ဗိုလ္ ခ်ဳပ္သားမက္နဲ႔ တ႐ုတ္တစ္ဝက္} တို႔ ပါဝင္ ပူးေပါင္း ႀကိတ္ဝိုင္းဖြဲ႕ခဲ့ၾကတဲ့ “မဟာရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္” စီမံကိန္းႀကီးဆိုတာေတာင္ပြင့္ က်မလာခဲ့ေသးပါဘူး။

ဒါ့အျပင္ စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္အစီရင္ခံစာထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြကို ကိုယ္ပိုင္ေငြအျဖစ္ လက္ဝယ္ကိုင္ ေဆာင္ထားခြင့္ရွိသူ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး မ်ားအေနနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဘဏ္စာရင္းဖြင့္ၿပီး ဘဏ္ တိုးရယူျခင္း၊ ေငြတိုးခ်စားျခင္း၊ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ ငန္းမ်ားတြင္ စိုက္ထုတ္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံျခင္း စတဲ့ မသမာမႈျပဳႏိုင္ခြင့္မ်ိဳးစုံရွိေနလို႔ တင္းက်ပ္စြာ ခ်ဳပ္ကိုင္သင့္ေၾကာင္းလည္း အႀကံျပဳထားပါ တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနတာဝန္ခံ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ဝန္ထမ္းအႀကီးအကဲဆိုသူေတြ ဟာ ဘ႑ာေရးစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ႔ လုပ္ ထုံးလုပ္နည္းေတြကို သိရွိနားလည္ကၽြမ္းက်င္ ၿပီးသူေတြျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းေတြကို ေက်ာခိုင္းလုပ္ေဆာင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေတြဟာ စီမံခန္႔ခြဲမႈညံ့ဖ်င္းတဲ့ျပႆ နာ၊ နားမလည္တဲ့ျပႆနာမဟုတ္ဘဲ တာဝန္ ရွိသူေတြနဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ကန္ထ႐ိုက္မ်ားအၾကား မသမာတဲ့အေပးအယူမ်ား ရွိတဲ့အတြက္ ျဖစ္ ေနဟန္ရွိပါတယ္။ ဒါေတြကို ေဖာ္ထုတ္အေရး ယူသင့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာက ေထာက္ ျပသတိေပးခဲ့ပါတယ္။

၂၀၁၄-၁၅ ခုႏွစ္အတြက္ ျပည္ေထာင္စု ဘ႑ာေငြ ရသုံးစာရင္းအရ ခန္႔မွန္းေျခရေငြ ၁၆,၅၄၄ ဘီလီယံျဖစ္ၿပီး သုံးေငြ ၁၉,၂၉၅ ဘီလီယံရွိတဲ့အတြက္ လိုေငြ က်ပ္ ၂,၇၅၀ ဘီလီယံရွိႏိုင္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီလိုေငြျပရတာ လည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းစီမံကိန္းေတြ အတြက္ ပိုမိုတိုးခ်ဲ႕သုံးစြဲရလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘ႑ာေငြ ရသုံးစာရင္း ကို လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးရာမွာေတာ့ ကိုယ္ စားလွယ္ေတြက ဒီေလာက္မ်ားျပားစြာ လိုေငြ ျပရတာ ဝန္ႀကီးဌာနေတြရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ခြဲေဝသုံး စြဲမႈေတြမွာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အလြန္ညံ့ဖ်င္းလို႔ဆို တာကို ေထာက္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ နယ္စပ္ေဒ သဝန္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ တံတားေတြေဆာက္ ဖို႔ဆိုၿပီး က်ပ္ ၁ç၃၉၀ သန္း ထုတ္ယူထားေပ မဲ့ တကယ္တည္ေဆာက္ၿပီးစီးမႈဟာ စီမံကိန္း ရဲ႕ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေမြးျမဴေရးဌာနက ၿမိဳ႕နယ္တိုင္းမွာ ေမြးျမဴေရး ၿခံတည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုၿပီး တစ္ၿမိဳ႕ကို က်ပ္ ၂၅ သန္းထုတ္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေမြးျမဴေရးၿခံဆိုတာ လက္ၫႈိး ထိုးျပစရာမရွိခဲ့ပါဘူး။ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ ႏြား ေနာက္ေကာင္ေရတစ္ရာေမြးျမဴဖို႔ သတ္မွတ္ ထားတဲ့ၿခံမွာ လက္ေတြ႕က ႏွစ္ေကာင္ပဲေမြး ထားတာေတြ႕ၾကရတယ္။ မြန္ျပည္နယ္၊ သံျဖဴ ဇရပ္ၿမိဳ႕နယ္မွာလည္း ေသာက္ေရကန္ ၅ ကန္ တူးဖို႔ က်ပ္သန္း ၅၀ ထုတ္ယူထားေပမဲ့ တ ကယ္ၿပီးစီးတဲ့ေရကန္ တစ္ကန္ပဲရွိေသးတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီလို စီမံကိန္းေတြျပ ေငြေတြ သန္းနဲ႔ခ်ီထုတ္ယူထားၿပီး မေအာင္ျမင္တဲ့လုပ္ ငန္းေတြေၾကာင့္ ဘတ္ဂ်က္ေတြ လိုေငြျပ၊ ျပည္သူေတြလည္း အက်ိဳးမခံစားရတဲ့ အေျခ ဆိုက္ေနခဲ့ၾကတာ ၾကာပါၿပီ။ တစ္ျပည္လုံးမွာ ရွိေနတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားစြာရဲ႕ ဒီလိုေငြေၾကးအ ေဟာသိကံျဖစ္ၿပီး မေအာင္ျမင္တဲ့စီမံကိန္းေတြ ကို ႀကီးၾကပ္စစ္ေဆးမယ့္ ပုဂၢိဳလ္၊ အေရးယူ မည့္ အဖြဲ႕အစည္းဆိုတာလည္း မရွိသေလာက္ ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အၿငိမ္းစားၫႊန္မႉးတစ္ ေယာက္က “ဒီဘတ္ဂ်က္လိုေငြေလာက္ကိုမ်ား ဗ်ာ၊ အေရးပါတဲ့ဝန္ႀကီးဌာန ၃ ခုေလာက္ဝင္ ၿပီး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္စစ္ေဆး အေရးယူပစ္ လိုက္႐ုံနဲ႔ ျပန္ျဖည့္လို႔ရပါတယ္” ဟူ၍ မွတ္ ခ်က္ခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဝန္ႀကီးဌာနေတြရဲ႕ ဒီလိုအေနအထားေတြ ေအာက္မွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ သက္ တမ္း ၄ ႏွစ္နီးပါးအတြင္း အစိုးရရဲ႕ဘတ္ဂ်က္ လိုေငြက်ပ္ ၉,၈၀၀ ဘီလီယံခန္႔ရွိသြားခဲ့ပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ ဤ၍ ဤမၽွ လိုေငြျပရသလဲဆိုရင္ ေတာ့ ဝန္ႀကီးဌာနေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အထက္ မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ပဲလို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ခက္ေနတာ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဒီကာလေတြအတြင္းမွာ ႏိုင္ငံတကာေထာက္ ပံ့မႈေတြ၊ ေႂကြးေဟာင္းေလ်ာ္ၿပီး ေႂကြးသစ္ ထုတ္ေပးတာေတြ၊ ေခ်းေငြသစ္ေတြက အစိုးရ ရရွိခဲ့တာလည္း မနည္းမေနာပါပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ကုန္အထိ ေခ်းေငြနဲ႔ေထာက္ပံ့ ေၾကး ကတိကဝတ္ေတြ ရခဲ့တာခ်ည္း ၈ ဘီ လီယံေဒၚလာ (က်ပ္ေငြ ၈,၀၀၀ ဘီလီယံနီးပါး) ရွိခဲ့ တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီေငြေတြ ဘယ္ ေရာက္ကုန္သလဲ။ ဘယ္လိုသုံးလိုက္သလဲဆို တဲ့ ေမးခြန္းေတြကိုေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႕ သက္တမ္း မကုန္ခင္ေျပာၾကား ခိုင္းရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကို ရွင္းလင္းျမင္သာေအာင္ ေျဖၾကားမေပးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ...

စံထားရမည့္ အေျခခံျပႆနာမ်ား

ၿပီးခဲ့တဲ့စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔က မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ ေနာက္ထပ္ သမၼတ သက္တမ္းအတြက္ ထပ္အေ႐ြးခံခ်င္ တယ္ဆိုရင္ ဒီအခ်က္ေတြ အရင္ေျဖရွင္းေပး ခဲ့ပါဆိုၿပီး လူထုဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲတစ္ရပ္က်င္း ပခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတာင္းဆိုတာကေတာ့-

၁။ ကုန္ေဈးႏႈန္းက်ဆင္းေအာင္ ေဆာင္ ႐ြက္ေပးေရး၊ ၂။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေလ်ာ့ က်ေအာင္ ေရာက္ေဆာင္႐ြက္ေပးေရး၊ ၃။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး အ ဆင္ေျပေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ေပးေရး။ ၄။ လာဘ္ယူလာဘ္ စား အဂတိလိုက္စား မႈမ်ား ပေပ်ာက္ေအာင္ေဆာင္႐ြက္ ေပးေရး၊ ၅။ တရားေရးမ႑ိဳင္ကို ထူမတ္ၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ ေပးေရး၊ ၆။ ေျမယာျပႆနာ မ်ား ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးေရး၊ ၇။ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ား ရရွိ ေအာင္ေဆာင္႐ြက္ေပးေရး၊ ၈။ လယ္သမားမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား သတင္း မီဒီယာသမားမ်ားကို ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ် ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ရပ္တန္႔ေရး၊ ၉။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအားလုံး လႊတ္ေပးေရး၊ ၁၀။ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ား ထပ္မံမေပၚေပါက္ေအာင္ ကာကြယ္ တားဆီးေပးေရး စတဲ့ အေၾကာင္း အခ်က္ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။

ဒီအခ်က္အလက္ ေတြဟာ ဒီေန႔ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံး ရင္ ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲ အက်ပ္ အတည္း ျပႆနာအလုံးစုံကို အနီးကပ္ဆုံး၊ အမွန္ကန္ ဆုံး ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပလိုက္တာ ျဖစ္ ပါတယ္ ။ အျခားတစ္ဖက္ကလည္း သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႕အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေျခခံျပႆ နာေတြ ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းရွိ၊မရွိဆိုတာကို မီး ေမာင္းထိုးျပလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈဟာ သမၼတဦး သိန္းစိန္လက္ထက္မွာ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔နက္႐ႈိင္း လာခဲ့ တယ္။ ႏိုင္ငံကို စြန္႔ခြာၿပီး ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာထားရင္း ျပည္ပမွာ သြားၿပီးကၽြန္ခံ ေနရတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ အေရအတြက္ ပိုမိုတိုး ပြားမ်ားျပားလာေနတယ္။ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ တစ္ ေလွႀကီး နဲ႔ ျပည္ပက ျပန္ဝင္လာတဲ့ လူငယ္ ေတြလည္း ျပည္တြင္းေရာက္မွ အနာဂတ္ ေပ်ာက္ေနၾက ရပါၿပီ။ ဒီအစိုးရလက္ထက္မွာ တိုးတက္မ်ားျပားလာတာကို ႀကံဖန္ေျပာရရင္ ခ႐ိုနီေတြပဲ ရွိပါ လိမ့္မယ္။ အရင္အစိုးရလက္ ထက္က လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရတဲ့ ခ႐ိုနီအေရအ တြက္ဟာ ဦးသိန္းစိန္ လက္ထက္မွာ ရာ၊ေထာင္ ခ်ီရွိလာခဲ့ပါၿပီ။ ႐ိုးသားတည္ၾကည္လွတဲ့သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အပါး ဘယ္ခ႐ိုနီ၊ ဘယ္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မွ မခစားၾကေတာ့ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးေတြနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ အရာကိစၥအားလုံး ၾကည္ေစ၊ေအးေစၿပီးၿငိမ္းႏိုင္ပါတယ္။

အကဲျဖတ္ခ်က္

သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဖြဲ႕ ေကာင္း သလား၊ ဆိုးသလား၊ တိုးတက္သလား၊ ဆုတ္ယုတ္ သလား ဆိုတာ အကဲျဖတ္ဖို႔ ျပည္သူ ေတြရဲ႕ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ ဘယ္ေလာက္ ျဖည့္ ဆည္းေပးႏိုင္ၿပီလဲဆိုတဲ့ အခ်က္အေပၚ မွာ အေျခခံသုံးသပ္ရမွာပါ။ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ္ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတဲ့ Ooredoo တို႔၊ Telenor တို႔ဝင္လာ လို႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ား လက္ကိုင္ဖုန္း သုံးလာႏိုင္တာကို တိုးတက္မႈအျဖစ္ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ခ႐ိုနီေတြ ႀကီးပြား မ်ားျပား လာလို႔ ေခတ္မီဇိမ္ခံကားႀကီးေတြ ေသာင္းသိန္းခ်ီၿပီး တင္သြင္းလာႏိုင္တာ၊ တိုးတက္မႈ မဟုတ္ပါဘူး။ Infrastructure ေတြ၊ ေကာင္းမြန္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္လို႔ လမ္း ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေပၚကကားလမ္းေတြဟာ ဆိုကၠားေလာက္ပဲ သြားႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

အာ ဆီယံ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ Internet သုံးစြဲမႈအနည္းဆုံးနဲ႔ အေႏွးဆုံးႏိုင္ငံဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံပါ။ သယံဇာတေတြေပါမ်ားႂကြယ္၀သေလာက္ တစ္ဦး ခ်င္းဝင္ေငြအနိမ့္ဆုံးနဲ႔ အနည္းဆုံးႏိုင္ငံ၊ ဆင္းရဲသား အမ်ားဆုံးႏိုင္ငံဟာလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါပဲ။ အစိုးရက မီတာခေတြ တက္လိုက္လို႔ ဝန္ထမ္း လစာေတြတိုးေပးလိုက္လို႔ဆိုတဲ့ အ ေၾကာင္းျပခ်က္ေတြေအာက္ မွာ ႏွစ္စဥ္ ကုန္ ေဈးႏႈန္း တိုးတက္မႈႏႈန္းဟာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဝန္းက်င္ခန္႔ တိုးျမင့္ေနပါတယ္။ ခ႐ိုနီေတြ ရဲ႕ ေျမယာနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ဝင္ေရာက္ေမႊေႏွာက္မႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္ေျမ ေဈး ဟာ နယူးေယာက္ခ္ေျမေဈးေလာက္ျဖစ္ ေနၿပီး အိမ္ခန္းခက အဆနဲ႔ခ်ီ တိုးတက္လာ လို႔ လူလတ္တန္းစားေတြ ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္ေျပး ေနၾကရပါၿပီ။ ဒါေတြဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ လက္ထက္ မွာ သိသာျမင္သာေလာက္တဲ့ တိုး တက္မႈေတြပါပဲ။

ဒီလိုအေျခအေနကို သမၼတနားမွာ ဝန္းရံ ေနၾကတဲ့ အႀကံေပးပညာရွင္နဲ႔ ဝန္ႀကီးတခ်ိဳ႕ က “ငါးႏွစ္ေလာက္နဲ႔ေတာ့ တိုင္းျပည္တိုးတက္ ေအာင္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ေလ ေျပထိုး အခါေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိခဲ့ၾကဖူးပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရး ပထမ ၅ ႏွစ္ကာလျဖစ္တဲ့ ၂၀၀၀-၂၀၀၅ ခုႏွစ္အတြင္းမွာတင္ စီးပြားေရး တဟုန္ ထိုး တိုးတက္သြား တာကို အႀကံေပးပညာရွင္ ဆိုသူမ်ား ေမ့ေလ်ာ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾက သလား မသိေတာ့ ပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရအဖြဲ႕ ပထမသက္ တမ္းတစ္ခုအတြင္းမွာ တိုးတက္မႈရယ္လို႔ မယ္ မယ္ရရ ျပစရာမရွိခဲ့တာကို အဆိုးမဆိုခ်င္ပါ ဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူထုရဲ႕ အေျခခံစား၊ဝတ္ေနေရး ကအစ ျပႆနာမ်ိဳးစုံ အရင္အစိုးရလက္ထက္ ကထက္ ပိုမို ယိုယြင္း ပ်က္ျပားလာေစတာကို ေတာ့ အေတာ္ဆိုးဝါးတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕လို႔ပဲ စြပ္ စြဲျပစ္တင္ရပါလိမ့္မယ္။

တကယ္ေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္အစိုးရ အဖြဲ႕အေနနဲ႔ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ ႐ြက္ႏိုင္တာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ျပႆနာသက္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္အေပၚ စိတ္ေစတနာေခါင္းပါး ညံ့ဖ်င္း႐ုံမက အစဥ္အလာ အရ “ဘနဖူးသိုက္တူး”လာခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာ သမားေတြရဲ႕ မသမာစီးပြား ရွာလိုစိတ္ေတြေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေန ရတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းကလည္း အရည္အခ်င္းရွိ၊ သေဘာထားမွန္ကန္၊ ထိုက္ တန္သူေတြ ေ႐ြးခ်ယ္ဖြဲ႕စည္းတဲ့ Meritocracy စနစ္မက်င့္သုံးပဲ “ေဘာင္းဘီခၽြတ္အခ်င္းခ်င္း ႐ိုင္းပင္းေဖးမေရး” သေဘာထားအေပၚ အ ေျချပဳစုဖြဲ႕ခဲ့ၾကလို႔ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံကို အေျခခံက်က် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ႏိုင္စြမ္းမရွိေသးသမၽွ ဒီအေနအထား ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ေရးဆိုတာကလည္း မလြယ္ လွေသးပါဘူး။

ဒီေတာ့လည္း “ဆီးဘန္နီဆရာေတာ္ရဲ႕ကဗ်ာ” တစ္စကိုပဲ ႐ြတ္ျပခ်င္ပါေတာ့တယ္။

“ဒီမင္း ... ဒီစိုး ... ဒီသူခိုး
ဒီမိုး ... ဒီေလ
ဒီ ခ႐ိုနီေတြနဲ႔”
ဒီ မိုကေရစီ ပန္းတိုင္ကလည္း ေ႐ႊျပည္ေတာ္ ေမၽွာ္ေလေဝးပဲျဖစ္ေနပါလိမ့္ဦးမယ္။

သန္းစိုးႏိုင္

Credit - The Ladies News Journal