 |
| ေရမ်က္ႀကီးအင္း အနီး၀န္းက်င္ ေတာင္ရင္းရြာရွိ ဆားေပါက္ေနသည့္ စိုက္ပ်ိဳးေျမမ်ားကုိ ေတြ႕ရစဥ္ |
ဒီကေန႔အထိ သိပၸံပညာရွင္ေတြ တိတိက်က် စူးစမ္းေလ့လာရွာေဖြေဖာ္ထုတ္လုိ႔ မရေသးတဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ကမၻာေျမဟာ ဘယ္အခ်ိန္ကစတင္ၿပီး တည္ရွိလာတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ပ်က္သုဥ္းသြားလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ မွန္းဆရသေလာက္ကေတာ့ ကမၻာႀကီးတည္ရွိလာခဲ့တာ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီဆုိတာနဲ႔ ေနာင္လည္း မွန္းဆလုိ႔မရတဲ့အထိ တည္ရွိေနဦးမယ္ဆုိတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သိပၸံပညာ ထြန္းကားလာမႈေၾကာင့္ လူေတြဟာ ဒီကမၻာေျမရဲ႕တန္ဖုိးကုိ အက်ဳိးရွိစြာ အသုံးမခ်ဘဲ စစ္ပြဲေတြ ဖန္တီးေနမယ္၊ အႏုျမဴလက္နက္ေတြကုိ အသုံးျပဳၿပီး တုိက္ခုိက္ေနၾကမယ္။ လူေတြ အသုံးျပဳတဲ့ဓာတ္ေငြ႔ေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့အုိဇုန္းလႊာႀကီး ေပါက္ျပဲသြားမယ္။ သစ္ေတာေတြ အလြန္အကြ်ံခုတ္ၿပီး ေျမလႊာေတြ ပ်က္စီးသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကမၻာေျမဟာ အခ်ိန္မတုိင္ခင္မွာပဲ သတၱဝါေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနမႈကုိ ဘယ္လုိမွ အကာအကြယ္မေပးႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္သုဥ္းသြားရလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ဒါကလည္း လူေတြရဲ႕ေလာဘေၾကာင့္ ကမၻာေျမေပၚမွာရွိတဲ့လူေတြအပါအဝင္ သတၱဝါေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္မႈကုိ အႏၱရာယ္ျပဳလာႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္ လူႀကီးေတြေျပာတာ ၾကားဖူးတာျဖင့္ ကမၻာတည္စက ေျမမွာေပါက္တဲ့ အပင္ေတြဟာ ပေဒသာပင္ေတြပါ ပဲ။ လူေတြလုိအပ္တဲ့ အဝတ္၊ ပုဆုိး၊ စားစရာ အလုိရွိသမွ်ကုိ ဒီပေဒသာပင္ေတြမွာ အလြယ္တကူ ခူးဆြတ္စားလုိက္ၾက႐ုံနဲ႔ မပင္မပန္းဘဲ အသက္ေမြးႏုိင္ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေနာင္ေတာ့ လူေတြက ေန႔ဖုိ႔ညစာ ပုိပုိသာသာေလး ခူးဆြတ္ၿပီး သိမ္းဆည္းလာၾကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းအသီးေတြ အ လာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ထက္ငါ ေကာင္းေလာဘတႀကီးနဲ႔ အလုအယက္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ပေဒသာပင္ေတြလည္း ကမၻာေျမေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္အထိ မွန္တယ္မဆုိသာေပမယ့္ ဒီကေန႔အထိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေနရသေလာက္ေတာ့ လူေတြ ဒီကေန႔ စုိက္ပ်ဳိးထြန္ယက္ ရိတ္သိမ္းလုိ႔ရေနေသးတဲ့ အသီးအႏွံေတြဟာ ပေဒသာပင္ေတြရဲ႕မ်ဳိးဆက္ေတြပဲလုိ႔ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္က မုိးကုပ္စက္ဝုိင္းအထိ တျပန္႔တေျပာ က်ယ္ဝန္းလွတဲ့လယ္ကြင္းေတြဟာ မုိးမွာ ေရေတြ အေဖြးသားနဲ႔၊ ေဆာင္းမွာ အသီးေတြျပည့္ၿပီး မွည့္ဝင္းေနတဲ့ စပါးခင္းႀကီးေတြနဲ႔ ေႏြမွာေတာ့ ေတာင္တစ္လုံးေပၚ တစ္လုံးဆင့္သလုိ ပုံထားတဲ့ ေကာက္႐ုိးလႈိင္းပုံႀကီးေတြနဲ႔ အျမဲပဲ ျမင္ေတြ႔ရေလ့ရွိပါတယ္။ မုိးကလည္း မွန္ပါတယ္။ ပုိးမႊားလည္း ဒီကေန႔ေခတ္ေလာက္မရွိေတာ့ ပုိးသတ္ေဆး အသုံးရလြတ္ပါတယ္။ သဘာဝေျမဩဇာကုိပဲ သုံးစြဲၾကတာမုိ႔ ေျမဓာတ္ပ်က္စီးမႈလည္းမရွိေတာ့ စပါးအထြက္လည္း ပုံမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေန႔ေတာ့ ဒီလုိအေျခအေနေကာင္းေတြ တျဖည္းျဖည္းပ်က္စီးေနပါၿပီ။
မုိးကလည္း လုိတဲ့အခ်ိန္ဆုိ မရြာ။ မလုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တအားရြာေတာ့ စုိက္ခင္းေတြလည္း ပ်က္ၾကရတယ္။ ပုိးသတ္ေဆးမွ မသုံးရင္ သီးႏွံေတြလည္း ပုိးမႊားအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးတတ္တာမုိ႔ ပုိးသတ္ေဆးကလည္း အလြန္အကြ်ံကုိ သုံးလာရပါတယ္။
သဘာဝေျမဩဇာအစား ဓာတုနည္းနဲ႔ေဖာ္စပ္ထားတဲ့ ေျမဩဇာေတြ အမ်ားအျပားသုံးလာတာမုိ႔ ေျမဆီဩဇာေတြလည္း ခန္းေျခာက္ၿပီး ပ်က္စီးလာပါတယ္။ လူေတြ စားသုံးတဲ့အသီးအႏွံေတြမွာလည္း ဓာတုပုိးသတ္ေဆးေတြကပ္ေနတာမုိ႔ လူေတြမွာ ကင္ဆာဆုိတဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ဳိး အလြယ္တကူျဖစ္ေနတာလည္း ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သစ္ေတာေတြ အလြန္အကြ်ံခုတ္လုိက္ၾကေတာ့ ရာသီဥတုကလည္း ေဖာက္ျပန္လုိက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ေဆာင္းကလည္း မေအး၊ မုိးတြင္းမွာလည္း မုိးကမရြာ။ ေႏြမွာလည္း အပူဒဏ္က ျပင္းလြန္းေတာ့ ေသတဲ့လူေတြေတာင္မွ ရွိလာပါၿပီ။ ဒါေတြအားလုံး သတၳဳခ်ၾကည့္လုိက္ရင္ ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕ အျပစ္လုိ႔ဆုိရမွာထက္ ကမၻာေျမကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔တာဝန္ ပ်က္ကြက္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ေလာဘနဲ႔ အတၱေၾကာင့္လုိ႔ဆုိရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကမၻာေျမရဲ႕ လူသားေတြအေပၚထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ေမတၱာကေတာ့ေျပာရရင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက သတၱဝါေတြအေပၚထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ထပ္တူပဲလုိ႔သာေျပာပါရေစေတာ့။ ေဟာဒီေျမေပၚမွာ ဘယ္သူကပဲ အညစ္အေၾကးစြန္႔စြန္႔ ကမၻာေျမဟာ တစ္ခါမွ စိတ္ဆုိးစိတ္ကြက္ခဲ့တယ္ရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ သူ႔ကုိ ဘယ္လုိပဲ တူးတူးဆြဆြ နာနာက်င္က်င္ လုပ္သည္ပဲျဖစ္ေစ သည္းခံေနခဲ့တာပါပဲ။ သူ႔ကုိ မလုိမုန္းထားစိတ္နဲ႔ ပ်က္စီးေအာင္ ျပဳသူကိုပဲျဖစ္ေစ သူ႔ကုိအၾကင္နာထားၿပီး ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူကုိပဲျဖစ္ေစ တစ္တန္းတည္းထားၿပီး ေမတၱာနဲ႔ ျပဳမူဆက္ဆံေလ့ရွိပါတယ္။
ပန္းပင္ကုိ အလုိရွိလုိ႔ ပန္းစုိက္ရင္ ပန္းပြင့္ကေလးေတြကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ကမၻာေျမက ပန္းပင္စုိက္သူကုိ လက္ေဆာင္ျပန္ေပးေလ့ရွိသလုိ အဆိပ္ပင္ကုိစုိက္ခဲ့ရင္လည္း စုိက္သူရဲ႕ ရင္ထဲကဆႏၵအလုိျပည့္ေအာင္ အဆိပ္သီးေလးေတြ သီးေပးေလ့ရွိပါတယ္။
စုိက္ပ်ဳိးသူရဲ႕ေစတနာအေလ်ာက္ ခူးဆြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းပြင့္ကုိ ခူးဆြတ္ရသူလည္းရွိသလုိ အဆိပ္သီးကုိ ခူးဆြတ္ရတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါကေတာ့ စုိက္ပ်ဳိးသူရဲ႕ေစတနာအေလ်ာက္ ခူးဆြတ္ရတဲ့အသီးအပြင့္ရဲ႕ မတူညီတဲ့တန္ဖုိးကုိ ရေလ့ရွိတာကေတာ့ ကမၻာေျမရဲ႕တာဝန္ မဟုတ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ကမၻာေျမရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ နားလည္တဲ့လူေတြကေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ခုကတည္းက ျပန္လည္ျပဳျပင္ဖုိ႔အတြက္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေဆာင္လာေနၾကတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ မွန္လုံအိမ္ဓာတ္ေငြ႔ေတြဟာ အုိဇုန္းလႊာပ်က္စီးမႈကုိ အဓိကအႏၱရာယ္ေပးႏုိင္တာမုိ႔ မွန္လုံအိမ္ဓာတ္ေငြ႔ ေလွ်ာ့ခ်ေရး အစီအမံေတြ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့လူေတြရွိသလုိ သစ္ေတာေတြ အလြန္အကြ်ံခုတ္ရင္ သဘာဝကုိ ထိခုိက္ႏုိင္တာေၾကာင့္ သစ္ေတာေတြကုိ ထိန္းသိမ္းၿပီး သစ္ထုတ္လုပ္မႈေလွ်ာ့ခ်တဲ့ အစီအမံေတြ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ႏုိင္ငံေတြလည္း ရွိလာပါၿပီ။ သစ္ပင္ေတြလည္း ျပန္စုိက္လာေနၾကပါၿပီ။ ဓာတုလက္နက္ အႏုျမဴ လက္နက္ေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္ရင္လည္း လူသားမ်ဳိးႏြယ္ပ်က္စီးသြားမယ့္ အေျခအေနေတြကုိ ျမင္လာၾကရတာမုိ႔ အႏုျမဴလက္နက္၊ ဓာတုေဗဒလက္နက္ေတြ ဖ်က္သိမ္းေရးေတြကုိလည္း လုပ္ေဆာင္လာေနၾကပါၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္တုိနဲ႔အနီးဆုံး တ႐ုတ္ျပည္မွာ သစ္ေတာေတြပ်က္စီးမယ့္အႏၱရာယ္က ကာကြယ္ဖုိ႔အတြက္ သစ္ထုတ္လုပ္မႈေတြကုိ ပိတ္ပင္လုိက္ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္အတြက္ လုိအပ္တဲ့သစ္ေတြကုိ ျမန္မာျပည္က ခုိးထုတ္ၾကပါတယ္။ လတ္တေလာရမယ့္ အက်ဳိးအျမတ္ကုိသာၾကည့္ၿပီး ဝိသမေလာဘစိတ္ဝင္ေနတဲ့ လူအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ဖ်ားပုိင္းက သစ္ေတာေတြ တစတစ ပ်က္စီးလာေနပါၿပီ။
“ေတာပင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ခုတ္ၾက၊ ေတာျပဳတ္လိမ့္ေနာက္ေနာင္၊ ေတာျပဳန္းလုိ႔ေတာေျပာင္၊ မုိးေခါင္ေတာ့မွာပဲ၊ မုိးေခါင္လုိ႔ ေရမႂကြယ္၊ သဲပင္လယ္ျဖစ္လိမ့္မယ္မလြဲ” ဆုိ တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ထဲကလုိ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ သဲကႏၱာရမျဖစ္ေအာင္ သစ္ပင္ခုတ္တာေတြကုိ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္လုပ္ၾကမွ ေတာ္ပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေရွးဘုိးဘြားမ်ားဟာ အင္မတန္ အေျမာ္အျမင္ဉာဏ္ရွိၾကသူေတြပါ။ ကုိယ္ေနတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ အျမဲစိမ္းေနေအာင္ ကုိယ့္ဝင္းကုိယ္ျခံေလးထဲမွာ သစ္ေကာင္း၊ ဝါးေကာင္းေတြကုိ ဂ႐ုတစုိက္နဲ႔ စုိက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေနာင္လာေနာက္သားေတြကေတာ့ သူတုိ႔ စုိက္ခဲ့သမွ် ခုတ္လွဲသုံးစြဲၿပီး ျပန္စုိက္ဖုိ႔ ေမ့ေလ်ာ့ထားခဲ့ၾကပါတယ္။
မႏၱေလးမွာ ဆုိကၠားေလးတစ္စီးနဲ႔ ၿမိဳ႕အႏွံ႔ သစ္ပင္စုိက္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ ဦးေငြဆုိတာရွိပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ခုိင္းလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ သူစုိက္တဲ့အပင္ကုိ သူမစားရဘူးဆုိတာလည္း သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေႏွာင္းလူေတြ အသီးစားပါေစ။ အရိပ္ရပါစ။ ပတ္ဝန္းက်င္ စိမ္းလန္းပါေစ။ ေႏြဆုိ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူတတ္တဲ့ မႏၱေလးရဲ႕ အပူဒဏ္ကုိ အံတုဖုိ႔အတြက္ သူ႔အသိစိတ္ဓာတ္ နဲ႔ သူလုပ္ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူ႔ေက်းဇူးေၾကာင့္ သစ္ပင္ကေလးတစ္ပင္ ရွင္တယ္ဆုိဦးေတာ့ အရိပ္ကေလးတစ္ခုေတာ့ ရမွာအမွန္ပါပဲ။ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ ပြင့္တယ္ဆုိဦးေတာ့ ပန္းခ်စ္တဲ့သူေတြ ပန္းရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလုိေကာင္းတဲ့အျပဳအမူေလးကုိ အတုယူၿပီး ေႏွာင္းလူေတြ လုိက္လုပ္ၾကတယ္ မၾကားမိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူတစ္ေယာက္ကေတာ့ သစ္ေတာေတြကုိ အာဏာရွိတဲ့သူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ခုတ္လုိက္တာ သစ္ေတာေတြ ေျပာင္သြားပါတယ္။ ဒါကုိက်ေတာ့ ေႏွာင္းလူေတြက အတုယူၿပီး သစ္ေတာေတြကုိ အေျပာင္ရွင္းဖုိ႔ ၾကံၾကပါေတာ့တယ္။ ဒီႏွစ္ေယာက္ကုိ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူက ကမၻာေျမကုိ ခ်စ္တဲ့သူလဲ၊ ဘယ္သူက ကမၻာေျမနဲ႔ လူသားေတြကုိ အႏၱရာယ္ေပးခဲ့သူလဲဆုိတာ အမွန္ပဲ ျမင္သာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိ ကမၻာေျမႀကီးက အတူတူပဲ တစ္တန္းတည္းထားၿပီး သူ႔ခႏၶာကုိယ္ေပၚမွာတင္လုိ႔ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ထမ္းခဲ့တာပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ေၾကာင့္ ကမၻာေျမႀကီး ပုိၿပီးဝန္မေလးေအာင္ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔တာဝန္ကေတာ့ လူတုိင္းမွာရွိတာအမွန္ပါပဲ။
ဒါေပမဲ့ မွန္းဆရသေလာက္ကေတာ့ ကမၻာႀကီးတည္ရွိလာခဲ့တာ ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီဆုိတာနဲ႔ ေနာင္လည္း မွန္းဆလုိ႔မရတဲ့အထိ တည္ရွိေနဦးမယ္ဆုိတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ သိပၸံပညာ ထြန္းကားလာမႈေၾကာင့္ လူေတြဟာ ဒီကမၻာေျမရဲ႕တန္ဖုိးကုိ အက်ဳိးရွိစြာ အသုံးမခ်ဘဲ စစ္ပြဲေတြ ဖန္တီးေနမယ္၊ အႏုျမဴလက္နက္ေတြကုိ အသုံးျပဳၿပီး တုိက္ခုိက္ေနၾကမယ္။ လူေတြ အသုံးျပဳတဲ့ဓာတ္ေငြ႔ေတြေၾကာင့္ ကမၻာ့အုိဇုန္းလႊာႀကီး ေပါက္ျပဲသြားမယ္။ သစ္ေတာေတြ အလြန္အကြ်ံခုတ္ၿပီး ေျမလႊာေတြ ပ်က္စီးသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကမၻာေျမဟာ အခ်ိန္မတုိင္ခင္မွာပဲ သတၱဝါေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနမႈကုိ ဘယ္လုိမွ အကာအကြယ္မေပးႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္သုဥ္းသြားရလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ဒါကလည္း လူေတြရဲ႕ေလာဘေၾကာင့္ ကမၻာေျမေပၚမွာရွိတဲ့လူေတြအပါအဝင္ သတၱဝါေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္မႈကုိ အႏၱရာယ္ျပဳလာႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္ လူႀကီးေတြေျပာတာ ၾကားဖူးတာျဖင့္ ကမၻာတည္စက ေျမမွာေပါက္တဲ့ အပင္ေတြဟာ ပေဒသာပင္ေတြပါ ပဲ။ လူေတြလုိအပ္တဲ့ အဝတ္၊ ပုဆုိး၊ စားစရာ အလုိရွိသမွ်ကုိ ဒီပေဒသာပင္ေတြမွာ အလြယ္တကူ ခူးဆြတ္စားလုိက္ၾက႐ုံနဲ႔ မပင္မပန္းဘဲ အသက္ေမြးႏုိင္ၾကတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေနာင္ေတာ့ လူေတြက ေန႔ဖုိ႔ညစာ ပုိပုိသာသာေလး ခူးဆြတ္ၿပီး သိမ္းဆည္းလာၾကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းအသီးေတြ အ လာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ထက္ငါ ေကာင္းေလာဘတႀကီးနဲ႔ အလုအယက္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ပေဒသာပင္ေတြလည္း ကမၻာေျမေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားရေတာ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္အထိ မွန္တယ္မဆုိသာေပမယ့္ ဒီကေန႔အထိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမင္ေနရသေလာက္ေတာ့ လူေတြ ဒီကေန႔ စုိက္ပ်ဳိးထြန္ယက္ ရိတ္သိမ္းလုိ႔ရေနေသးတဲ့ အသီးအႏွံေတြဟာ ပေဒသာပင္ေတြရဲ႕မ်ဳိးဆက္ေတြပဲလုိ႔ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္က မုိးကုပ္စက္ဝုိင္းအထိ တျပန္႔တေျပာ က်ယ္ဝန္းလွတဲ့လယ္ကြင္းေတြဟာ မုိးမွာ ေရေတြ အေဖြးသားနဲ႔၊ ေဆာင္းမွာ အသီးေတြျပည့္ၿပီး မွည့္ဝင္းေနတဲ့ စပါးခင္းႀကီးေတြနဲ႔ ေႏြမွာေတာ့ ေတာင္တစ္လုံးေပၚ တစ္လုံးဆင့္သလုိ ပုံထားတဲ့ ေကာက္႐ုိးလႈိင္းပုံႀကီးေတြနဲ႔ အျမဲပဲ ျမင္ေတြ႔ရေလ့ရွိပါတယ္။ မုိးကလည္း မွန္ပါတယ္။ ပုိးမႊားလည္း ဒီကေန႔ေခတ္ေလာက္မရွိေတာ့ ပုိးသတ္ေဆး အသုံးရလြတ္ပါတယ္။ သဘာဝေျမဩဇာကုိပဲ သုံးစြဲၾကတာမုိ႔ ေျမဓာတ္ပ်က္စီးမႈလည္းမရွိေတာ့ စပါးအထြက္လည္း ပုံမွန္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေန႔ေတာ့ ဒီလုိအေျခအေနေကာင္းေတြ တျဖည္းျဖည္းပ်က္စီးေနပါၿပီ။
မုိးကလည္း လုိတဲ့အခ်ိန္ဆုိ မရြာ။ မလုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တအားရြာေတာ့ စုိက္ခင္းေတြလည္း ပ်က္ၾကရတယ္။ ပုိးသတ္ေဆးမွ မသုံးရင္ သီးႏွံေတြလည္း ပုိးမႊားအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးတတ္တာမုိ႔ ပုိးသတ္ေဆးကလည္း အလြန္အကြ်ံကုိ သုံးလာရပါတယ္။
သဘာဝေျမဩဇာအစား ဓာတုနည္းနဲ႔ေဖာ္စပ္ထားတဲ့ ေျမဩဇာေတြ အမ်ားအျပားသုံးလာတာမုိ႔ ေျမဆီဩဇာေတြလည္း ခန္းေျခာက္ၿပီး ပ်က္စီးလာပါတယ္။ လူေတြ စားသုံးတဲ့အသီးအႏွံေတြမွာလည္း ဓာတုပုိးသတ္ေဆးေတြကပ္ေနတာမုိ႔ လူေတြမွာ ကင္ဆာဆုိတဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ဳိး အလြယ္တကူျဖစ္ေနတာလည္း ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သစ္ေတာေတြ အလြန္အကြ်ံခုတ္လုိက္ၾကေတာ့ ရာသီဥတုကလည္း ေဖာက္ျပန္လုိက္တာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ေဆာင္းကလည္း မေအး၊ မုိးတြင္းမွာလည္း မုိးကမရြာ။ ေႏြမွာလည္း အပူဒဏ္က ျပင္းလြန္းေတာ့ ေသတဲ့လူေတြေတာင္မွ ရွိလာပါၿပီ။ ဒါေတြအားလုံး သတၳဳခ်ၾကည့္လုိက္ရင္ ကမၻာေျမႀကီးရဲ႕ အျပစ္လုိ႔ဆုိရမွာထက္ ကမၻာေျမကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔တာဝန္ ပ်က္ကြက္ေနတဲ့ လူေတြရဲ႕ေလာဘနဲ႔ အတၱေၾကာင့္လုိ႔ဆုိရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကမၻာေျမရဲ႕ လူသားေတြအေပၚထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ေမတၱာကေတာ့ေျပာရရင္ အရွင္သာရိပုတၱရာက သတၱဝါေတြအေပၚထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ထပ္တူပဲလုိ႔သာေျပာပါရေစေတာ့။ ေဟာဒီေျမေပၚမွာ ဘယ္သူကပဲ အညစ္အေၾကးစြန္႔စြန္႔ ကမၻာေျမဟာ တစ္ခါမွ စိတ္ဆုိးစိတ္ကြက္ခဲ့တယ္ရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ သူ႔ကုိ ဘယ္လုိပဲ တူးတူးဆြဆြ နာနာက်င္က်င္ လုပ္သည္ပဲျဖစ္ေစ သည္းခံေနခဲ့တာပါပဲ။ သူ႔ကုိ မလုိမုန္းထားစိတ္နဲ႔ ပ်က္စီးေအာင္ ျပဳသူကိုပဲျဖစ္ေစ သူ႔ကုိအၾကင္နာထားၿပီး ေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူကုိပဲျဖစ္ေစ တစ္တန္းတည္းထားၿပီး ေမတၱာနဲ႔ ျပဳမူဆက္ဆံေလ့ရွိပါတယ္။
ပန္းပင္ကုိ အလုိရွိလုိ႔ ပန္းစုိက္ရင္ ပန္းပြင့္ကေလးေတြကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ကမၻာေျမက ပန္းပင္စုိက္သူကုိ လက္ေဆာင္ျပန္ေပးေလ့ရွိသလုိ အဆိပ္ပင္ကုိစုိက္ခဲ့ရင္လည္း စုိက္သူရဲ႕ ရင္ထဲကဆႏၵအလုိျပည့္ေအာင္ အဆိပ္သီးေလးေတြ သီးေပးေလ့ရွိပါတယ္။
စုိက္ပ်ဳိးသူရဲ႕ေစတနာအေလ်ာက္ ခူးဆြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းပြင့္ကုိ ခူးဆြတ္ရသူလည္းရွိသလုိ အဆိပ္သီးကုိ ခူးဆြတ္ရတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒါကေတာ့ စုိက္ပ်ဳိးသူရဲ႕ေစတနာအေလ်ာက္ ခူးဆြတ္ရတဲ့အသီးအပြင့္ရဲ႕ မတူညီတဲ့တန္ဖုိးကုိ ရေလ့ရွိတာကေတာ့ ကမၻာေျမရဲ႕တာဝန္ မဟုတ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။
ကမၻာေျမရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ နားလည္တဲ့လူေတြကေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ေတြ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာေအာင္ ခုကတည္းက ျပန္လည္ျပဳျပင္ဖုိ႔အတြက္ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း လုပ္ေဆာင္လာေနၾကတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ မွန္လုံအိမ္ဓာတ္ေငြ႔ေတြဟာ အုိဇုန္းလႊာပ်က္စီးမႈကုိ အဓိကအႏၱရာယ္ေပးႏုိင္တာမုိ႔ မွန္လုံအိမ္ဓာတ္ေငြ႔ ေလွ်ာ့ခ်ေရး အစီအမံေတြ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့လူေတြရွိသလုိ သစ္ေတာေတြ အလြန္အကြ်ံခုတ္ရင္ သဘာဝကုိ ထိခုိက္ႏုိင္တာေၾကာင့္ သစ္ေတာေတြကုိ ထိန္းသိမ္းၿပီး သစ္ထုတ္လုပ္မႈေလွ်ာ့ခ်တဲ့ အစီအမံေတြ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ႏုိင္ငံေတြလည္း ရွိလာပါၿပီ။ သစ္ပင္ေတြလည္း ျပန္စုိက္လာေနၾကပါၿပီ။ ဓာတုလက္နက္ အႏုျမဴ လက္နက္ေတြနဲ႔ တုိက္ခုိက္ရင္လည္း လူသားမ်ဳိးႏြယ္ပ်က္စီးသြားမယ့္ အေျခအေနေတြကုိ ျမင္လာၾကရတာမုိ႔ အႏုျမဴလက္နက္၊ ဓာတုေဗဒလက္နက္ေတြ ဖ်က္သိမ္းေရးေတြကုိလည္း လုပ္ေဆာင္လာေနၾကပါၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္တုိနဲ႔အနီးဆုံး တ႐ုတ္ျပည္မွာ သစ္ေတာေတြပ်က္စီးမယ့္အႏၱရာယ္က ကာကြယ္ဖုိ႔အတြက္ သစ္ထုတ္လုပ္မႈေတြကုိ ပိတ္ပင္လုိက္ေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္အတြက္ လုိအပ္တဲ့သစ္ေတြကုိ ျမန္မာျပည္က ခုိးထုတ္ၾကပါတယ္။ လတ္တေလာရမယ့္ အက်ဳိးအျမတ္ကုိသာၾကည့္ၿပီး ဝိသမေလာဘစိတ္ဝင္ေနတဲ့ လူအခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေျမာက္ဖ်ားပုိင္းက သစ္ေတာေတြ တစတစ ပ်က္စီးလာေနပါၿပီ။
“ေတာပင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ခုတ္ၾက၊ ေတာျပဳတ္လိမ့္ေနာက္ေနာင္၊ ေတာျပဳန္းလုိ႔ေတာေျပာင္၊ မုိးေခါင္ေတာ့မွာပဲ၊ မုိးေခါင္လုိ႔ ေရမႂကြယ္၊ သဲပင္လယ္ျဖစ္လိမ့္မယ္မလြဲ” ဆုိ တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ထဲကလုိ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ သဲကႏၱာရမျဖစ္ေအာင္ သစ္ပင္ခုတ္တာေတြကုိ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္လုပ္ၾကမွ ေတာ္ပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေရွးဘုိးဘြားမ်ားဟာ အင္မတန္ အေျမာ္အျမင္ဉာဏ္ရွိၾကသူေတြပါ။ ကုိယ္ေနတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ အျမဲစိမ္းေနေအာင္ ကုိယ့္ဝင္းကုိယ္ျခံေလးထဲမွာ သစ္ေကာင္း၊ ဝါးေကာင္းေတြကုိ ဂ႐ုတစုိက္နဲ႔ စုိက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေနာင္လာေနာက္သားေတြကေတာ့ သူတုိ႔ စုိက္ခဲ့သမွ် ခုတ္လွဲသုံးစြဲၿပီး ျပန္စုိက္ဖုိ႔ ေမ့ေလ်ာ့ထားခဲ့ၾကပါတယ္။
မႏၱေလးမွာ ဆုိကၠားေလးတစ္စီးနဲ႔ ၿမိဳ႕အႏွံ႔ သစ္ပင္စုိက္ခဲ့တဲ့လူတစ္ေယာက္ ဦးေငြဆုိတာရွိပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ခုိင္းလုိ႔မဟုတ္ပါဘူး။ သူစုိက္တဲ့အပင္ကုိ သူမစားရဘူးဆုိတာလည္း သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေႏွာင္းလူေတြ အသီးစားပါေစ။ အရိပ္ရပါစ။ ပတ္ဝန္းက်င္ စိမ္းလန္းပါေစ။ ေႏြဆုိ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ပူတတ္တဲ့ မႏၱေလးရဲ႕ အပူဒဏ္ကုိ အံတုဖုိ႔အတြက္ သူ႔အသိစိတ္ဓာတ္ နဲ႔ သူလုပ္ခဲ့တဲ့သူပါ။ သူ႔ေက်းဇူးေၾကာင့္ သစ္ပင္ကေလးတစ္ပင္ ရွင္တယ္ဆုိဦးေတာ့ အရိပ္ကေလးတစ္ခုေတာ့ ရမွာအမွန္ပါပဲ။ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ ပြင့္တယ္ဆုိဦးေတာ့ ပန္းခ်စ္တဲ့သူေတြ ပန္းရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလုိေကာင္းတဲ့အျပဳအမူေလးကုိ အတုယူၿပီး ေႏွာင္းလူေတြ လုိက္လုပ္ၾကတယ္ မၾကားမိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူတစ္ေယာက္ကေတာ့ သစ္ေတာေတြကုိ အာဏာရွိတဲ့သူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ခုတ္လုိက္တာ သစ္ေတာေတြ ေျပာင္သြားပါတယ္။ ဒါကုိက်ေတာ့ ေႏွာင္းလူေတြက အတုယူၿပီး သစ္ေတာေတြကုိ အေျပာင္ရွင္းဖုိ႔ ၾကံၾကပါေတာ့တယ္။ ဒီႏွစ္ေယာက္ကုိ ယွဥ္ၾကည့္ရင္ ဘယ္သူက ကမၻာေျမကုိ ခ်စ္တဲ့သူလဲ၊ ဘယ္သူက ကမၻာေျမနဲ႔ လူသားေတြကုိ အႏၱရာယ္ေပးခဲ့သူလဲဆုိတာ အမွန္ပဲ ျမင္သာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးကုိ ကမၻာေျမႀကီးက အတူတူပဲ တစ္တန္းတည္းထားၿပီး သူ႔ခႏၶာကုိယ္ေပၚမွာတင္လုိ႔ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ထမ္းခဲ့တာပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္ေၾကာင့္ ကမၻာေျမႀကီး ပုိၿပီးဝန္မေလးေအာင္ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ၾကဖုိ႔တာဝန္ကေတာ့ လူတုိင္းမွာရွိတာအမွန္ပါပဲ။
Credit - Eleven Media Group
No comments:
Post a Comment