“သပိတ္ သပိတ္” “ေမွာက္ ေမွာက္” “ဒီမိုကေရစီ ပညာေရး” “တို႔အေရး တို႔အေရး” “ေက်ာင္းသား ျပည္သူ အေျခမခံေသာ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒ” “အလိုမရွိ အလိုမရွိ” “ေက်ာင္းသားသမဂၢ လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႔စည္းခြင့္ရရွိေရး” “တို႔အေရး တို႔အေရး” ဟူ ဟစ္ေႂကြးသံတို႔သည္ ေသာေသာညံလ်က္….
ယင္းမွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲတြင္ သမိုင္းဝင္ေနရာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ စိန္ရတုခန္းမတြင္ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားသည္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔က ျမန္မာလူငယ္မ်ားကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေတြ႔ဆုံခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္စြာ လူ ၂၀၀ ထက္ မနည္းေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕၏ လူစည္ကားရာ လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ အနီေရာင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံတို႔ကို ကိုင္ေဆာင္ျခင္း၊ ရဟန္းသံဃာတို႔ အသုံးအေဆာင္ ျဖစ္ေသာ သပိတ္ေတာ္ကို ေမွာက္ျခင္းျဖင့္ “သပိတ္ေမွာက္” သည္ဟု အဓိပၸာယ္တို႔ကို ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းလိုက္ၿပီး ျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒကို ကန္႔ကြက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒသည္ ဆိုးဝါးလ်က္ရွိေသာ ပညာေရးစနစ္ေဟာင္းကို ေျပာင္းလဲအစားထိုး ျပင္ဆင္ႏိုင္ျခင္း မရွိဘဲ ဆက္လက္ဆိုးဝါးမႈမ်ား ျဖစ္ေနျခင္း၊ ေက်ာင္းသားထု၏ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ၾကားခြင့္ကို တင္းက်ပ္စြာ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားျခင္း၊ ထိုပညာေရး ဥပေဒမူဝါဒမွာ စ၊ လယ္၊ ဆုံး ဒီမိုကေရစီ မဆန္သည့္အျပင္ လူ႔အခြင့္အေရး တန္းတူညီမွ်မႈ မရွိဘဲ ပညာသင္ၾကားခြင့္ကို အာမခံခ်က္မေပးျခင္း စသည့္ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကသည္။
ယင္းအျပင္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒသည္ ပညာေရးစနစ္ကို စီမံခန္႔ခြဲရာတြင္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းအား ပါဝင္ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးထားျခင္း၊ ပညာရွင္မ်ား ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္မႈ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ေပးမထားျခင္းႏွင့္ ေက်ာင္းတြင္း အသင္းအဖြဲ႔မ်ား လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႔စည္းပိုင္ခြင့္ ေပးမထားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ားကသာ တစ္ဖက္သတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္ အဖိႏွိပ္ခံ ပညာေရးစနစ္ကို အသက္သြင္းရာ ေရာက္သည္ဟုလည္း ေက်ာင္းသားထုက ထင္ျမင္ေနၾကသည္။
“ဒီဥပေဒဟာ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ ပါေနလို႔ အတည္ျပဳလိုက္တဲ့အတြက္ သပိတ္ေမွာက္တာ” ဟု ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးလႈပ္ရွားမႈ သပိတ္ေမွာက္ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီဝင္ ကိုေဇယ်ာလြင္က ဆိုသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ႏိုဝင္ဘာ ၁၄ ရက္တြင္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္း ပထမေန႔အျဖစ္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးေရွ႕မွ ဆူးေလဘုရားအနီး ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕၊ ဒုတိယေန႔တြင္ သမိုင္းလမ္းဆုံမွ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရွ႕ႏွင့္ လွည္းတန္းခုံးေက်ာ္ တံတားေအာက္၊ တတိယေန႔အျဖစ္ ေရႊတိဂုံဘုရားႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႔႐ုံးႏွင့္ စတုတၳေန႔အျဖစ္ ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕တို႔တြင္ သပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားတို႔သည္ လက္ရွိ အတည္ျပဳလိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ေလာ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းရန္ေလာကိုမူ ကြဲကြဲျပားျပား မသိရေပ။ ဦးေဆာင္သူဟု ယူဆရသူမ်ားကို လိုက္လံေမးျမန္ရာတြင္လည္း အတည္ျပဳလိုက္သည့္အတြက္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းအျပင္ အထက္ပါ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈရွိျခင္း၊ လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိျခင္း စသျဖင့္သာ ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ယင္းေက်ာင္းသားတို႔သည္ သပိတ္စခန္းဖြင့္သည္၊ ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမကို သိမ္းလိုက္ၿပီ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ေက်ာင္းသားေတြ သိမ္းလိုက္ၿပီ၊ လွည္းတန္းတြင္ သပိတ္စခန္းဖြင့္ၿပီ စသျဖင့္ လူမႈကြန္ရက္တြင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ရွိၿပီး သပိတ္စခန္းဟု ဆိုေသာ္လည္း ညေနဆို အိမ္ျပန္သြားၾကသည္။
ဒုတိယေန႔တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရွိ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ အမွတ္တရ ေက်ာက္တိုင္အား ဂါရဝျပဳရန္ အဓိပတိလမ္းမွ ဝင္ခြင့္မျပဳေသာေၾကာင့္ ၿခံစည္း႐ိုးကို ခြေက်ာ္တက္ကာ သြားေရာက္ ဂါရဝျပဳခဲ့ၾကရသည္။ ၿခံစည္း႐ိုး ခြေက်ာ္တက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ေဝဖန္မႈမ်ား အမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္ေပၚခဲ့သည္။
ယင္းသပိတ္ေမွာက္မႈတြင္ ပါဝင္သူအခ်ိဳ႕သည္ ေက်ာင္းသားမ်ားကဲ့သို႔ ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း အသက္ႀကီးရင့္သူမ်ား ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်ာင္းမၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားဟု ေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ႏိုဝင္ဘာ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ (၉၄) ႏွစ္ေျမာက္ အမ်ဳိးသားေန႔တြင္ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ေပၚသို႔ တက္ေရာက္ဖူးေျမာ္ ဆႏၵျပရာတြင္မူ ျပည္သူလူထုအမ်ားစု ေထာက္ခံမႈ ရခဲ့သည္အျပင္ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္ အႏုပညာရွင္ အခ်ဳိ႕ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔မွ ၁၇ ရက္ေန႔အထိ ေလးရက္ၾကာ ဆႏၵျပမႈအၿပီးတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အစိုးရ၏ တုံ႔ျပန္မႈကို ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္း တစ္စုံတစ္ရာ တုံ႔ျပန္မႈမရွိပါက တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းသားမ်ား ပါဝင္ေသာ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္မႈကို ျပဳလုပ္သြားမည္ဟု ေၾကညာထားသည္။
ထိုေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းနံရံတို႔တြင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံတို႔ ျပန္စိုက္ၾကေတာ့မည္ေလာ။ ယင္းေတာင္းဆို တိုက္ပြဲဝင္မႈကို တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းသားထု တစ္ရပ္လုံး အမွန္တကယ္ ပါဝင္ၾကမည္ေလာ ဆိုသည္မွာ စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္ေနသည္။
“ဒီေက်ာင္းကလူေတြ ဘယ္သူမွ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး” ဟု ဆိုခဲ့သည္မွာ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္ရွိ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုထြန္းလင္းေက်ာ္ ျဖစ္သည္။
ယင္းသပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပမႈအတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္းတြင္ အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္စဥ္ကတည္းပင္ သန္လ်င္ နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ ေရေၾကာင္းပညာတကၠသိုလ္၊ ေလေၾကာင္းပညာတကၠသိုလ္ႏွင့္ အျခားနည္းပညာတကၠသိုလ္ သုံးခုတို႔ သပိတ္ေမွာက္ပြဲတြင္ မပါဝင္ေတာ့ဘဲ ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ သြားခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းေတြက လုံးဝဖ်က္သိမ္းေရး လမ္းေၾကာင္းကို သြားခ်င္တဲ့အတြက္ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္တို႔ ခဏမပါေတာ့တာ။ ေနာက္ပိုင္း သေဘာထား တိုက္ဆိုင္ရင္ ျပန္ေပါင္းမွာပါ” ဟု ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည့္ ေရေၾကာင္းတကၠသိုလ္ ကိုယ္စားျပဳ ေက်ာင္းသား ကိုသိဒီၶသန္႔စင္က ဆိုသည္။
လက္ရွိ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားတြင္ အခ်င္းခ်င္း အဖြဲ႔ကြဲလ်က္ ရွိသည္။ လမ္းမေပၚထြက္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းကို ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ျပည္သူအမ်ားစု ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည့္အတြက္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒကို သပိတ္ေမွာက္ရာမွ ႏိုင္ငံေရးဘက္သို႔ ေရာယွက္ေတာင္းဆိုခ်င္သူမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ လိုခ်င္ေသာ ပညာေရးဥပေဒ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးကိုသာ ေတာင္းဆိုခ်င္သူမ်ားျဖင့္ အုပ္စုကြဲသြားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အဆိုပါ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအရ ပြဲစားလုပ္ကာ အျမတ္ထုတ္ခ်င္သူမ်ား ရွိေနသည္ဟု ေဝဖန္သံမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ ရွိသကဲ့သို႔ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အစိုးရအေနႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းမႈမ်ား မျပဳလုပ္ၾကရန္ႏွင့္ ျပည္သူမ်ားကလည္း ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဝန္းရံၾကရန္ လံႈ႔ေဆာ္မႈမ်ားလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔႔ခဲ့သည္။
“ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာင္းဆိုရင္ေတာ့ လူထုအားလုံး ေထာက္ခံႏိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေရာယွက္သြားရင္ေတာ့ ျပႆနာ ရွိႏိုင္တယ္” ဟု ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေနသူတစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။
သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းတြင္ အစိုးရက တစ္စုံတစ္ရာ တုံ႔ျပန္မႈမရွိပါက တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုမ်ား ပါဝင္သည့္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပုံ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားမည္ဟု ေၾကညာထားသည္။
သပိတ္ေမွာက္ေနသည့္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပညာေရး ဝန္ႀကီးဌာန အေနႏွင့္လည္း ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းတြင္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္၍ တုံ႔ျပန္မည္ဟုေတာ့ ေျပာဆိုထားသည္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ လြတ္လပ္ေရးမရမီကပင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၇၄၊ ၁၉၈၈ ကဲ့သို႔ သမိုင္းဝင္ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆႏၵျပတိုက္ပြဲဝင္တိုင္း ေအာင္ျမင္ျခင္း မရွိခဲ့သည္ကိုလည္း ယင္းသမိုင္းမ်ားက သက္ေသျပေနသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းသားအေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အကဲဆတ္ကာ ထိလြယ္ရွလြယ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစိုးရအေနႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းအေျဖရွာသင့္ၿပီး ယခင္ တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္ကအတိုင္း အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္ႏွင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ပါက ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္လဲေရးအတြက္ အေျခအေနဆိုးမ်ား ျဖစ္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အကဲခတ္သူတို႔က တူညီစြာ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရက္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္လွ်င္ ေက်ာင္းနံရံတစ္ဝိုက္ ေဒါင္းအလံေတြ ျပန္စိုက္ မစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
Credit - The Voice
ယင္းမွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲတြင္ သမိုင္းဝင္ေနရာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၏ စိန္ရတုခန္းမတြင္ အေမရိကန္သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားသည္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔က ျမန္မာလူငယ္မ်ားကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေတြ႔ဆုံခ်ိန္ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္စြာ လူ ၂၀၀ ထက္ မနည္းေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕၏ လူစည္ကားရာ လမ္းမႀကီးေပၚတြင္ အနီေရာင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံတို႔ကို ကိုင္ေဆာင္ျခင္း၊ ရဟန္းသံဃာတို႔ အသုံးအေဆာင္ ျဖစ္ေသာ သပိတ္ေတာ္ကို ေမွာက္ျခင္းျဖင့္ “သပိတ္ေမွာက္” သည္ဟု အဓိပၸာယ္တို႔ကို ေဖာ္ေဆာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းလိုက္ၿပီး ျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒကို ကန္႔ကြက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒသည္ ဆိုးဝါးလ်က္ရွိေသာ ပညာေရးစနစ္ေဟာင္းကို ေျပာင္းလဲအစားထိုး ျပင္ဆင္ႏိုင္ျခင္း မရွိဘဲ ဆက္လက္ဆိုးဝါးမႈမ်ား ျဖစ္ေနျခင္း၊ ေက်ာင္းသားထု၏ လြတ္လပ္စြာ ပညာသင္ၾကားခြင့္ကို တင္းက်ပ္စြာ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားျခင္း၊ ထိုပညာေရး ဥပေဒမူဝါဒမွာ စ၊ လယ္၊ ဆုံး ဒီမိုကေရစီ မဆန္သည့္အျပင္ လူ႔အခြင့္အေရး တန္းတူညီမွ်မႈ မရွိဘဲ ပညာသင္ၾကားခြင့္ကို အာမခံခ်က္မေပးျခင္း စသည့္ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားက ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကသည္။
ယင္းအျပင္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒသည္ ပညာေရးစနစ္ကို စီမံခန္႔ခြဲရာတြင္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းအား ပါဝင္ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ ေပးထားျခင္း၊ ပညာရွင္မ်ား ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္မႈ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ေပးမထားျခင္းႏွင့္ ေက်ာင္းတြင္း အသင္းအဖြဲ႔မ်ား လြတ္လပ္စြာ ဖြဲ႔စည္းပိုင္ခြင့္ ေပးမထားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ားကသာ တစ္ဖက္သတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည့္ အဖိႏွိပ္ခံ ပညာေရးစနစ္ကို အသက္သြင္းရာ ေရာက္သည္ဟုလည္း ေက်ာင္းသားထုက ထင္ျမင္ေနၾကသည္။
“ဒီဥပေဒဟာ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ ပါေနလို႔ အတည္ျပဳလိုက္တဲ့အတြက္ သပိတ္ေမွာက္တာ” ဟု ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးလႈပ္ရွားမႈ သပိတ္ေမွာက္ ဦးေဆာင္ေကာ္မတီဝင္ ကိုေဇယ်ာလြင္က ဆိုသည္။
ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ႏိုဝင္ဘာ ၁၄ ရက္တြင္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္း ပထမေန႔အျဖစ္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးေရွ႕မွ ဆူးေလဘုရားအနီး ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕၊ ဒုတိယေန႔တြင္ သမိုင္းလမ္းဆုံမွ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရွ႕ႏွင့္ လွည္းတန္းခုံးေက်ာ္ တံတားေအာက္၊ တတိယေန႔အျဖစ္ ေရႊတိဂုံဘုရားႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႔႐ုံးႏွင့္ စတုတၳေန႔အျဖစ္ ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕တို႔တြင္ သပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားတို႔သည္ လက္ရွိ အတည္ျပဳလိုက္ေသာ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္ေလာ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းရန္ေလာကိုမူ ကြဲကြဲျပားျပား မသိရေပ။ ဦးေဆာင္သူဟု ယူဆရသူမ်ားကို လိုက္လံေမးျမန္ရာတြင္လည္း အတည္ျပဳလိုက္သည့္အတြက္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းအျပင္ အထက္ပါ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈရွိျခင္း၊ လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိျခင္း စသျဖင့္သာ ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ယင္းေက်ာင္းသားတို႔သည္ သပိတ္စခန္းဖြင့္သည္၊ ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမကို သိမ္းလိုက္ၿပီ၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ေက်ာင္းသားေတြ သိမ္းလိုက္ၿပီ၊ လွည္းတန္းတြင္ သပိတ္စခန္းဖြင့္ၿပီ စသျဖင့္ လူမႈကြန္ရက္တြင္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ရွိၿပီး သပိတ္စခန္းဟု ဆိုေသာ္လည္း ညေနဆို အိမ္ျပန္သြားၾကသည္။
ဒုတိယေန႔တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ရွိ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ အမွတ္တရ ေက်ာက္တိုင္အား ဂါရဝျပဳရန္ အဓိပတိလမ္းမွ ဝင္ခြင့္မျပဳေသာေၾကာင့္ ၿခံစည္း႐ိုးကို ခြေက်ာ္တက္ကာ သြားေရာက္ ဂါရဝျပဳခဲ့ၾကရသည္။ ၿခံစည္း႐ိုး ခြေက်ာ္တက္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ေဝဖန္မႈမ်ား အမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္ေပၚခဲ့သည္။
ယင္းသပိတ္ေမွာက္မႈတြင္ ပါဝင္သူအခ်ိဳ႕သည္ ေက်ာင္းသားမ်ားကဲ့သို႔ ဝတ္ဆင္ထားေသာ္လည္း အသက္ႀကီးရင့္သူမ်ား ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ေက်ာင္းမၿပီးေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားဟု ေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ႏိုဝင္ဘာ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ေသာ (၉၄) ႏွစ္ေျမာက္ အမ်ဳိးသားေန႔တြင္ ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ေပၚသို႔ တက္ေရာက္ဖူးေျမာ္ ဆႏၵျပရာတြင္မူ ျပည္သူလူထုအမ်ားစု ေထာက္ခံမႈ ရခဲ့သည္အျပင္ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္ အႏုပညာရွင္ အခ်ဳိ႕ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔မွ ၁၇ ရက္ေန႔အထိ ေလးရက္ၾကာ ဆႏၵျပမႈအၿပီးတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ အစိုးရ၏ တုံ႔ျပန္မႈကို ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္း တစ္စုံတစ္ရာ တုံ႔ျပန္မႈမရွိပါက တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းသားမ်ား ပါဝင္ေသာ ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲဝင္မႈကို ျပဳလုပ္သြားမည္ဟု ေၾကညာထားသည္။
ထိုေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းနံရံတို႔တြင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံတို႔ ျပန္စိုက္ၾကေတာ့မည္ေလာ။ ယင္းေတာင္းဆို တိုက္ပြဲဝင္မႈကို တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းသားထု တစ္ရပ္လုံး အမွန္တကယ္ ပါဝင္ၾကမည္ေလာ ဆိုသည္မွာ စိတ္ဝင္စားစရာ ျဖစ္ေနသည္။
“ဒီေက်ာင္းကလူေတြ ဘယ္သူမွ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး” ဟု ဆိုခဲ့သည္မွာ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠသိုလ္ရွိ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုထြန္းလင္းေက်ာ္ ျဖစ္သည္။
ယင္းသပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပမႈအတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္းတြင္ အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္စဥ္ကတည္းပင္ သန္လ်င္ နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ ေရေၾကာင္းပညာတကၠသိုလ္၊ ေလေၾကာင္းပညာတကၠသိုလ္ႏွင့္ အျခားနည္းပညာတကၠသိုလ္ သုံးခုတို႔ သပိတ္ေမွာက္ပြဲတြင္ မပါဝင္ေတာ့ဘဲ ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည္။
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ သြားခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းေတြက လုံးဝဖ်က္သိမ္းေရး လမ္းေၾကာင္းကို သြားခ်င္တဲ့အတြက္ သေဘာထား မတိုက္ဆိုင္ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္တို႔ ခဏမပါေတာ့တာ။ ေနာက္ပိုင္း သေဘာထား တိုက္ဆိုင္ရင္ ျပန္ေပါင္းမွာပါ” ဟု ႏုတ္ထြက္ခဲ့သည့္ ေရေၾကာင္းတကၠသိုလ္ ကိုယ္စားျပဳ ေက်ာင္းသား ကိုသိဒီၶသန္႔စင္က ဆိုသည္။
လက္ရွိ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားတြင္ အခ်င္းခ်င္း အဖြဲ႔ကြဲလ်က္ ရွိသည္။ လမ္းမေပၚထြက္ သပိတ္ေမွာက္ျခင္းကို ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားႏွင့္ ျပည္သူအမ်ားစု ေထာက္ခံခဲ့ၾကသည့္အတြက္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒကို သပိတ္ေမွာက္ရာမွ ႏိုင္ငံေရးဘက္သို႔ ေရာယွက္ေတာင္းဆိုခ်င္သူမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ လိုခ်င္ေသာ ပညာေရးဥပေဒ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးကိုသာ ေတာင္းဆိုခ်င္သူမ်ားျဖင့္ အုပ္စုကြဲသြားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။
အဆိုပါ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးအရ ပြဲစားလုပ္ကာ အျမတ္ထုတ္ခ်င္သူမ်ား ရွိေနသည္ဟု ေဝဖန္သံမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လ်က္ ရွိသကဲ့သို႔ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အစိုးရအေနႏွင့္ အၾကမ္းဖက္ေျဖရွင္းမႈမ်ား မျပဳလုပ္ၾကရန္ႏွင့္ ျပည္သူမ်ားကလည္း ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဝန္းရံၾကရန္ လံႈ႔ေဆာ္မႈမ်ားလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔႔ခဲ့သည္။
“ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေတာင္းဆိုရင္ေတာ့ လူထုအားလုံး ေထာက္ခံႏိုင္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ေရာယွက္သြားရင္ေတာ့ ျပႆနာ ရွိႏိုင္တယ္” ဟု ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေနသူတစ္ဦးက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။
သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းတြင္ အစိုးရက တစ္စုံတစ္ရာ တုံ႔ျပန္မႈမရွိပါက တစ္ႏိုင္ငံလုံးရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုမ်ား ပါဝင္သည့္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပုံ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားမည္ဟု ေၾကညာထားသည္။
သပိတ္ေမွာက္ေနသည့္ အမ်ဳိးသားပညာေရး ဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပညာေရး ဝန္ႀကီးဌာန အေနႏွင့္လည္း ရက္ေပါင္း ၆၀ အတြင္းတြင္ ေၾကညာခ်က္ထုတ္၍ တုံ႔ျပန္မည္ဟုေတာ့ ေျပာဆိုထားသည္။
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းတြင္ လြတ္လပ္ေရးမရမီကပင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးသပိတ္ေမွာက္ ဆႏၵျပခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၇၄၊ ၁၉၈၈ ကဲ့သို႔ သမိုင္းဝင္ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲမ်ားတြင္လည္း ေက်ာင္းသားမ်ား ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆႏၵျပတိုက္ပြဲဝင္တိုင္း ေအာင္ျမင္ျခင္း မရွိခဲ့သည္ကိုလည္း ယင္းသမိုင္းမ်ားက သက္ေသျပေနသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းသားအေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အကဲဆတ္ကာ ထိလြယ္ရွလြယ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အစိုးရအေနႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းအေျဖရွာသင့္ၿပီး ယခင္ တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္ကအတိုင္း အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္ႏွင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ပါက ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္လဲေရးအတြက္ အေျခအေနဆိုးမ်ား ျဖစ္သြားႏိုင္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အကဲခတ္သူတို႔က တူညီစြာ မွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ရက္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္လွ်င္ ေက်ာင္းနံရံတစ္ဝိုက္ ေဒါင္းအလံေတြ ျပန္စိုက္ မစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
Credit - The Voice
No comments:
Post a Comment