ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္ထားတဲ့ ပူေဖာင္းေတြ ေပါက္ဖို႔နိမိတ္ျပၿပီ

(Written By: မာန္သူရွိန္)
သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသစ္လက္ထက္ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကေန ေလးႏွစ္နီးပါး ကာလအတြင္းမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ေျမေစ်း၊ ႐ံုးခန္းငွားရမ္းခေစ်းေတြဟာ ေျမေစ်း၀င္ကစားသူေတြေၾကာင့္ ငွားရမ္းခအျမင့္ဆံုး ကမၻာ့ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားစာရင္းမွာ အဆင့္ ၃ အထိ ခုန္တက္သြားခဲ့ရတယ္။
လန္ဒန္နဲ႔ ေဟာင္ေကာင္ၿပီးရင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာက် ေနရာေတြမွာ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ငွားရမ္းခေစ်းဟာ အျမင့္ဆံုးျဖစ္ေနပါၿပီ။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကေနစၿပီး ၂၀၁၁ ခုႏွစ္အတြင္း ႏိုင္ငံပိုင္လုပ္ငန္း၊ ေျမကြက္ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ကို ပုဂၢလိကကို အျပတ္ေရာင္းေပးတဲ့အခါ ပုဂၢလိကလက္ထဲ ေျမကြက္ေတြ ေရာက္သြားပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ႏိုင္ငံပိုင္ေျမကြက္၊ လုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ထပ္ၿပီး ပုဂၢလိကကို
လႊဲလိုက္တာ ႏိုင္ငံေတာ္လက္ထဲမွာ မေျပာပေလာက္တဲ့ ပမာဏပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။
ဒီေျမကြက္ေတြကို လက္ခ်ဳိးေရလို႔ရတဲ့ လူနည္းစုကပဲ ရသြားတာပါ။ ေျမကြက္ေတြကို လူနည္းစု ထိန္းခ်ဳပ္ကိုင္တြယ္ထားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေျမေစ်းေတြကို ဆြဲတင္၊ ငွားရမ္းခေစ်းေတြကို ဆြဲတင္ရင္းနဲ႔ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္က အိမ္ျခံေျမေစ်းနဲ႔ လက္ရွိအိမ္ျခံေျမေစ်းယွဥ္ရင္ တစ္ႏွစ္ကို တစ္ဆႏႈန္းနဲ႔ တက္ေနတာပါ။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြဆို ငါးဆေလာက္အထိ ခုန္တက္လာပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ဘယ္ကစီး၀င္လာမွန္းမသိတဲ့ ေငြေတြ၊ သစ္၊ ေက်ာက္မ်က္ေမွာင္ခို၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးက စီး၀င္လာတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ေခၚသေလာက္ေစ်းနဲ႔ ေပး၀ယ္ၿပီး ေငြေၾကးခ၀ါခ်တဲ့ လူတစ္စုေၾကာင့္ ျမင့္တက္ေနတဲ့ အိမ္ျခံေျမေစ်းဟာ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ေစ်းအထိ ထပ္ၿပီးေထာင္တက္သြားပါတယ္။
ဒီလိုျမင့္တက္မႈေၾကာင့္ အေသးစားအလတ္စား လုပ္ငန္းရွင္ေတြ လုပ္ငန္းထပ္မခ်ဲ႕ႏိုင္၊ ငွားရမ္းခရွာေနရတာနဲ႔တင္ လံုးလည္ခ်ာလပတ္ ယမ္းေနရတယ္။ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္မရွိလို႔ ငွားေနရတဲ့ ျပည္သူေတြလည္း ေနစရိတ္လို႔ဆိုတဲ့ အိမ္ငွားခအတြက္ မႏိုင္၀န္ကို ထမ္းေနၾကရတယ္။
ခုေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ ေစ်းေတြအထိေရာက္ေအာင္ ကစားထားတဲ့ ျပည္သူေတြကို ႏွိပ္စက္ထားတဲ့ အိမ္ၿခံေျမပူေဖာင္းႀကီး ေပါက္ေတာ့မလား ေမးစရာရွိလာပါၿပီ။
ဒလတံတားစီမံကိန္း အပ်က္မွာ ႐ိုက္ခတ္မႈ၊ အဲဒီေနာက္ သိပ္မၾကာဘူး။ အခု ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္း အပ်က္မွာ ႀကီးမားတဲ့႐ိုက္ခတ္မႈ ခံလိုက္ရမႈ၊ အိမ္ျခံေျမေရာင္း၀ယ္မႈအေပၚမွာ အခြန္က သတိေပးစာ ထုတ္ျပန္မႈ၊ ေျမယာဥပေဒ ျပ႒ာန္းေရးဆဲြမယ့္ သတင္းေတြက ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ေျမပူေဖာင္းႀကီးေပါက္မယ့္နိိမိတ္ ျဖစ္လာမွာလား။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ နိမိတ္ေတာ့ ျပလာၿပီလို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။
ဒလကေပးတဲ့ သင္ခန္းစာ
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာမွာ ဒလဘက္ကမ္း တံတားစီမံကိန္း ရွိတယ္ဆိုၿပီး စည္ပင္က သတင္းထုတ္ျပန္တယ္။ ဒလဘက္မွာ အရင္ သိန္း ၅၀ ေလာက္ရွိတဲ့ ေျမကြက္က သိန္း ၁၀၀၀ ေလာက္အထိ ခုန္တက္သြားပါတယ္။
ကိုင္းေတာပဲရွိၿပီး လူေနလို႔မရတဲ့ ေျမကြက္ေတာင္ သိန္း ၁၀၀၀ ေလာက္ျဖစ္သြားတဲ့အထိ အလုအယက္ ေစ်းေပးျမႇဳပ္ႏွံၾကတာပါ။
ဒါေပမဲ့ သမၼတ႐ံုး၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းက ဒလဘက္ကို တံတားထိုးဖို႔ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိဘူးလို႔ ေၾကညာလိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္ ထိုးရပ္သြားၿပီး ေျမကြက္ေတြပဲ ပိုက္မိသြားၾကရတယ္။
အဲဒီမွာ တစ္ခုေထာက္ျပစရာ ရွိတာက ေငြအလံုးအရင္းနဲ႔ အေရွ႕က အရင္၀ယ္ျပၿပီး ေစ်းတက္ေတာ့မွ ေနာက္လူေတြဆီ ထုတ္ေရာင္းသြားတဲ့ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေငြထုပ္ပိုက္သြားခဲ့ၾကတယ္။ ခံလုိက္ရတာက ကုိယ့္ေခြၽးႏွဲစာနဲ႔ ရွာထားတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ ျမႇဳပ္ႏွံမိတဲ့သူေတြပါပဲ။ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ေစ်းေတြဟာ တစ္ခ်ိန္မွာ ျပန္ဆင္းတတ္တယ္ဆိုတာ ဒလက သင္ခန္းစာ စေပးလိုက္တာပါပဲ။
ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းကေပးတဲ့ သင္ခန္းစာ
ၾသဂုတ္ ၂၂ ရက္မွာ ရန္ကုန္ တုိင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ န၀မပံုမွန္ အစည္းအေ၀းကို ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္ေဆြကေပးပို႔တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ စီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္တဲ့ သ၀ဏ္လႊာမွာ ၾကည့္ျမင္တိုင္၊ ဆိပ္ႀကီးခေနာင္တိုႏွင့္ တြံေတးၿမိဳ႕နယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ေျမဧက ၃၀၀၀၀ ေပၚမွာ ျမန္မာ့ေစတနာ ၿမိဳ႕သစ္အမ်ားပိုင္ကုမၸဏီက လုပ္မယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။
အဲဒီလိုမထုတ္ျပန္ခင္ လုပ္မယ့္ကုမၸဏီက အဲဒီဘက္မွာ ေျမဧကေထာင္ခ်ီၿပီး အရင္ကတည္းက ႀကိဳ၀ယ္ထားခဲ့တယ္ဆိုတာ လုပ္ငန္းရွင္ေတြၾကားမွာ သိေနတယ္။
ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ေနာက္ လယ္ေျမေတြေတာင္ တစ္ဧက က်ပ္သိန္းေထာင္နဲ႔ခ်ီ ေစ်းေတြျမင့္တက္သြားသလို အလုအယက္ သြား၀ယ္ၾကျပန္တယ္။
ထံုးစံအတိုင္း ႀကိဳ၀ယ္ထားတဲ့သူအခ်ဳိ႕က ေစ်းအျမင့္နဲ႔ျပန္႐ိုက္ၿပီး ေငြထုပ္ပိုက္သြားတယ္။
ၾသဂုတ္ ၂၈ ရက္က်ေတာ့ တင္ဒါျပန္ေခၚၿပီးမွ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ထပ္ေျပာတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလိုက္တဲ့ေနာက္ အေရာင္းအ၀ယ္ ခ်က္ခ်င္းက်သြားတယ္။ စက္တင္ဘာ ၂၆ ရက္မွာ ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းကို ရပ္ဆိုင္းေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္တဲ့အခါ အေရာင္းအ၀ယ္ လံုး၀နီးပါး ရပ္သြားတယ္။ ေနာက္မွ လုိက္၀ယ္တဲ့သူေတြ ေျမကြက္ပိုက္ၿပီး က်န္ခဲ့ရျပန္တယ္။
ဘယ္ေလာက္အထိ ႐ိုက္ခတ္သြားလဲဆိုရင္ ဒလနဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းဘက္မွာတင္ အေရာင္းအ၀ယ္ရပ္တာ မဟုတ္ဘဲ ထန္းတပင္၊ လိႈင္သာယာ ႐ိုးႀကီး႐ိုးေလး၊ ဒဂံုဆိပ္ကမ္း၊ ေရႊျပည္သာလို ၿမိဳ႕နယ္ဘက္ေတြမွာပါ လယ္ေျမအေရာင္းအ၀ယ္ က်ဆင္းသြားတဲ့အထိ ဒီဂယက္က ႐ိုက္သြားတယ္။ အဓိကအခ်က္ကေတာ့ စီမံကိန္းဆိုတိုင္း မယံုရဲေတာ့တာနဲ႔ အစိုးရေျပာတုိင္းလဲ ခုလုပ္မယ္ ေတာ္ၾကာမလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ၾကားမွာ ခဏခဏခံရလို႔ ေျမေစ်းကြက္မွာျမႇဳပ္ႏွံဖို႔ လက္တြန္႔သြားၾကတယ္။ ဒီအေျခအေနကိုၾကည့္ရင္ ဒီဂယက္ကလည္း ေျမပူေဖာင္းႀကီးေပါက္ဖို႔ ၿမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းက နိမိတ္ျပၿပီလား ေမးစရာရွိလာပါတယ္။
ေျမပူေဖာင္းေပါက္ေတာ့မယ့္ မူ၀ါဒနိမိတ္လား
ပံုမွန္မဟုတ္ဘဲ ကစားထားတဲ့ ေစ်းေတြဟာလည္း သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ျပန္ထုိးဆင္းမွာ အတိအက်ပါပဲ။ ဥပမာ-လူတစ္စုကပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ၿပီး ေစ်းဆြဲတင္ခဲ့လို႔ ကားေစ်းကြက္ပူေဖာင္းႀကီးက မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးထြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မူ၀ါဒအေျပာင္းအလဲေၾကာင့္ ကားပူေဖာင္းႀကီး ေပါက္သြားတာကေတာ့ အေကာင္းဆံုးနမူနာပါပဲ။ အဲဒီမွာလဲ ပူေဖာင္းႀကီးေပါက္ေတာ့မယ့္ မူ၀ါဒအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ သတင္းေတြ ႀကိဳတင္ေပၚထြက္လာၿပီး နိမိတ္ျပလုိက္ပါေသးတယ္။
ကားတုန္းကလိုပဲ အခုလည္း ေျမေစ်းကြက္ပူေဖာင္းႀကီးေပါက္မယ့္ မူ၀ါဒနိမိတ္ႏွစ္ခု ထြက္လာပါတယ္။ သတိထားၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
စက္တင္ဘာ ၂၂ ရက္ ရက္စြဲနဲ႔ ျပည္တြင္းအခြန္မ်ား ဦးစီးဌာနကေန သတိေပးခ်က္တစ္ခု ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ ေျမအိမ္အေဆာက္အအံု အေျခပစၥည္း ၀ယ္ယူတဲ့အခါ ၀င္ေငြရလမ္း အစစ္ခံရမယ္၊ ၀င္ေငြထိမ္ခ်န္တာေတြ မလုပ္ရဘူး။ တကယ္လို႔ ၀င္ေငြရလမ္း အစစ္ခံဖို႔ ပ်က္ကြက္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀င္ေငြထိမ္ခ်န္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုလုပ္ခဲ့ရင္ ဒဏ္တပ္မယ္၊ တရားစြဲခံရမယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ထားတာပါ။
အဲဒီထုတ္ျပန္ခ်က္ေနာက္ပုိင္းမွာ ႀကိဳပြိဳင့္၀ယ္ထားတဲ့သူတခ်ဳိ႕ အစစ္ခံရမွာစိုးလို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ထုတ္ေရာင္းတာေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။
အခုအေနအထားမွာေတာ့ လိမ္ညာၿပီး၀ယ္ယူမယ္၊ ျပည္တြင္းကလုပ္ငန္းရွင္က နာမည္ခံေပးၿပီး ျပည္ပကေငြေတြနဲ႔ ၀ယ္မယ္ဆုိရင္လည္း တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ ေပၚႏိုင္တဲ့အတြက္ ရလမ္းမျပႏိုင္တဲ့ေငြေတြ ေျမေစ်းကြက္ထဲေရာက္လာဖို႔ အရင္ကထက္ ေဘာင္က်ဥ္းသြားၿပီ။ တခ်ဳိ႕ေငြေတြဟာ ရလမ္းအစစ္မခံႏိုင္လုိ႔ ေခၚတဲ့ေစ်းအတိုင္း ေပး၀ယ္မယ့္သူ နည္းသြားၿပီဆိုတာကို ျပလိုက္တဲ့ မူ၀ါဒနိမိတ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
အခုေနာက္ဆံုး ထပ္ၿပီးထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားလိုက္တာကေတာ့ အလံုးစံုလႊမ္းျခံဳတဲ့ ေျမယာဥပေဒကို ၂၀၁၅ မွာ အၿပီးေရးဆြဲမယ္လို႔ သမၼတ႐ံုး၀န္ႀကီး ဦးစိုးသိန္းက အေမရိကန္ႏိုင္ငံ နယူးေယာက္မွာ က်င္းပတဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈညီလာခံမွာ ေျပာၾကားလိုက္တာပါ။
ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈ အျငင္းပြားမႈေတြအတြက္ အလံုးစံုလႊမ္းျခံဳတဲ့ ဥပေဒဆိုေပမယ့္ ဘာေတြထပ္ပါလာမလဲ။ ဒါကလည္း ေျမပူေဖာင္းေစ်းကြက္ႀကီး အနည္းနဲ႔အမ်ား ေပါက္ေတာ့မယ့္ မူ၀ါဒနိမိတ္ မျဖစ္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ ကားနဲ႔ေျမနဲ႔ ေစ်းကြက္သဘာ၀ခ်င္း မတူဘူးဆုိေပမယ့္ ကားတုန္းကျဖစ္သြားတာကိုလည္း မေမ့သင့္ပါဘူး။
တစ္ႏွစ္တစ္ဆႏႈန္း အနည္းဆံုးခုန္တက္ၿပီး ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္ထားတဲ့ ေျမပူေဖာင္း
အစိုးရသစ္ တာ၀န္မယူခင္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္က အိမ္ျခံေျမ၊ စက္မႈဇုန္ေျမကြက္ေစ်းေတြနဲ႔ အခုလက္ရွိေစ်းေတြ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ရင္ ဘယ္ေလာက္အထိ ေျမေစ်းေတြ ထိုးတက္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ကစားခဲ့တယ္၊ ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္အထိ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုတာကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ရမွာပါ။
၂၀၁၀ တုန္းက ကုကၠိဳင္းရိပ္သာလမ္းမွာ ေျမကြက္ကို တစ္စတုရန္းေပ က်ပ္ ၆၀၀၀၀ ခန္႔နဲ႔ပဲ ေစ်းေခၚၿပီး ေၾကာ္ျငာေရာင္းခ်တာ ေတြ႕ရတယ္။ အခု ကုကၠိဳင္းရိပ္သာလမ္းမွာ တစ္စတုရန္းေပကို က်ပ္ ၃၀၀၀၀၀ အနည္းဆံုး ေစ်းေခၚေနၿပီ။ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ ေလးႏွစ္အတြင္းမွာ ငါးဆေက်ာ္အထိ တက္သြားတယ္။
ျပည္သူေတြနဲ႔ အဓိကနီးစပ္တဲ့ တိုက္ခန္းေစ်းကိုပဲၾကည့္။ ၂၀၁၀ တုန္းက လွည္းတန္းလမ္းမေပၚမွာ ေျမညီထပ္ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းက က်ပ္သိန္း ၈၅၀ ပဲ ေပါက္ေစ်းရွိတယ္။ အခု အဲဒီတိုက္ခန္းက က်ပ္ သိန္း ၃၆၀၀ အထိေစ်းေခၚေနၿပီ ေလးဆေက်ာ္ေလာက္ကို ထိုးတက္သြားတယ္။
စီးပြားေရးအတြက္ အဓိကအေရးႀကီးတဲ့ စက္မႈဇုန္ေစ်းကိုလည္း ၾကည့္လိုက္ဦး။ ေရႊျပည္သာမွာ ၂၀၁၀ တုန္းက တစ္ဧက သိန္း ၈၅၀၊ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ အကြက္မွ သိန္း ၁၅၀၀ ပဲရွိတယ္။ အခု ေရႊျပည္သာမွာ တစ္ဧကကို က်ပ္သိန္း ၅၀၀၀ အနည္းဆံုးေစ်းေခၚေနၿပီ။ ေရႊလင္ပန္းစက္မႈဇုန္ဆိုလည္း ဒီလိုပဲ ၂၀၁၀ တုန္းက တစ္ဧက သိန္း ၉၀၀၊ သိန္း ၁၀၀၀ ပဲရွိတယ္။ အခု တစ္ဧက သိန္း ၅၀၀၀ ေပါက္ေစ်းရိွေနၿပီ။ ဒဂံုဆိပ္ကမ္း စက္မႈဇုန္ဆိုရင္လည္း ၂၀၁၀ တုန္းက တစ္ဧကကို က်ပ္သိန္း ၅၀၀၊ ၅၅၀ ၀န္းက်င္ပဲ ေပါက္ေစ်းရွိတယ္။ အခု တစ္ဧကကို က်ပ္သိန္း ၃၂၀၀ ကေန ၃၆၀၀ အထိ ေစ်းေခၚထားတယ္။ ေလးႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ေသးဘူး။ ေျခာက္ဆေက်ာ္ ခုနစ္ဆအထိ ေစ်းတက္သြားတယ္။ လုပ္ငန္းလုပ္မယ့္သူကို စက္မႈဇုန္ေျမကြက္ မေပးဘူး။ ဘာမွ လုပ္ငန္းမရွိတဲ့သူေတြက ဇုန္ေျမကြက္ အမ်ားႀကီးရၿပီး ကိုင္ထားတယ္။ ေစ်းဆြဲတင္၊ ငွားတဲ့ေစ်း ဆြဲျမႇင့္လုပ္လို႔ တကယ္အလုပ္လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ဒုကၡေတြ႕ေနရတယ္။
ငွားရမ္းခေစ်းေတြလည္း ဒီလိုပဲ အရမ္းကို ျမင့္တက္သြားတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္မွာ အရင္က တစ္လက်ပ္သုံးသိန္း အခန္းက အခု တစ္လက်ပ္ကုိးသိန္း၊ ၁၀ သိန္းျဖစ္သြားၿပီ။ အိမ္ငွားေနရတဲ့ သူေတြလည္း အရင္အေပၚလႊာေတြမွာ ငွားတာေတာင္ အရင္တုန္းက က်ပ္ ၈၀၀၀၀ ေပးရတဲ့အခန္းကို အခု က်ပ္ႏွစ္သိန္းေလာက္ ေပးငွားေနရၿပီ။
ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ အေသးစားအလတ္စား လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ စက္မႈဇုန္ေျမ ၀ယ္ႏိုင္တဲ့သူ ရွားသြားပါၿပီ။ မ၀ယ္ႏိုင္လို႔ ငွားျပန္ေတာ့လည္း အငွားေစ်းက အဆမတန္ ျမင့္တက္လာတဲ့အတြက္ ငွားခရဖို႔ ျပန္ရွာရတာနဲ႔တင္ ေရွ႕ဆက္ၿပီး လုပ္ငန္းမခ်ဲ႕ႏိုင္ဘဲ ၀န္ပိရတယ္။ ဒီလိုပဲ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ မရွိတဲ့သူေတြလည္း ရွာသမွ်ေနဖို႔ စရိတ္ထဲပဲ ထည့္ေနရတာပါ။
ေျမေစ်းခ်ဳပ္ကိုင္ကစားတယ္၊ အစိုးရလည္း မထိန္းတဲ့အတြက္ ျမင့္တက္လာမွ်ဒဏ္ကို ျပည္သူပဲခံရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုဆို ႏိုင္ငံေတာ္ကိုယ္တိုင္ ျပန္ခံေနရပါၿပီ။
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ၀င္ေရာက္ဖို႔ တြန္႔ဆုတ္တာ၊ ၀င္ေရာက္မလာတာ အခုလို ေျမေစ်းႀကီးျမင့္မႈေၾကာင့္လည္း ပါတယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြ၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေျပာထားၿပီးသားပါ။
အဲဒီလို ၀င္ေရာက္မလာတဲ့အတြက္ ျပည္သူေတြ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းသစ္ ရသင့္သေလာက္ မရလို႔ ဒီေျမပူေဖာင္းေစ်းကြက္ႀကီးေၾကာင့္ ႏုိင္ငံလည္းနာ၊ ျပည္သူလည္း နာပါတယ္။ ၂၀၁၅ ေနာက္ပုိင္းအထိကုိလည္း ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ အမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္လာစရာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။
အခုေတာ့ ဒီေလာက္ဒုကၡေပးတဲ့ ေျမပူေဖာင္းႀကီးဟာ ကားပူေဖာင္းလိုျဖစ္ဖို႔ နိမိတ္ေတြေတာ့ စေတြ႕လာရပါၿပီ။ ကိုယ့္ေခြၽးႏွဲစာနဲ႔ ရထားတဲ့ေငြနဲ႔ ေျမရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရမယ့္ သူေတြကိုေတာ့ ကားပူေဖာင္းေပါက္ခဲ့တာကို နမူနာယူေစခ်င္ပါတယ္။
ဂရပ္ဖ္ဆိုတာ အျမဲတမ္း ထိုးတက္မေနပါဘူး။ အနိမ့္အျမင့္ အတက္အက် ရွိကိုရွိပါတယ္။ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ နည္းလမ္း၊ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ေစ်းေတြဟာလည္း သူ႔အခ်ိန္နဲ႔သူ ပံုမွန္ေစ်းကို ျပန္ေရာက္တယ္ဆိုတာ အတိအက်ပါပဲ။
Credit - Eleven Media Group