 |
| အေမရိကန္သမၼတ အုိဘားမားႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တုိ႔ ႏုိ၀င္ဘာ ၁၄ ရက္က ေတြ႔ဆုံစဥ္ (ဓာတ္ပုံ-သန္းေဇာ္ထြန္း) |
အတိုက္အခံဆုိတဲ့ စကားလံုးကို ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္တဲ့ စကားလံုးအျဖစ္ မသံုးခဲ့ၾကပါဘူး။ အတိုက္အခံဆိုတာ ေကာင္းတဲ့စကားလံုးအျဖစ္ထက္ မေကာင္းတဲ့စကားလံုးအျဖစ္ ႐ႈျမင္ၾကပါတယ္။ မိဘကို အတိုက္အခံမလုပ္နဲ႔ ဆရာကို အတိုက္အခံမလုပ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးအစိုးရကို အတိုက္အခံမလုပ္နဲ႔ဆိုတဲ့ ဆံုးမစကား၊ ဩဝါဒတရားေတြကို ျပည္သူမွာ ၾကားနာခဲ့ရတာပဲဆိုေတာ့ အတုိက္အခံဆိုတဲ့လုပ္ရပ္က မေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ အတိုက္အခံသမားက မေကာင္းတဲ့လူ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ မေကာင္းတဲ့ေခါင္းေဆာင္ ဒီလိုမ်ဳိး ျပည္သူေတြအသိမွား၊ အျမင္မွားျဖစ္ေအာင္ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္းက ပံုေဖာ္ထားပါတယ္။
အတိုက္အခံဆုိတာ Opposition ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားမွာ Opposite နာမဝိေသသနေတြ သီးျခားသင္ရပါတယ္။ ျမန္မာဘာသာစကားမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္နာမဝိေသသနမ်ားအျဖစ္ သင္ရပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္လုပ္တယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေကာင္းတာလား၊ ဆိုးတာလား၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဆိုလုိက္တာနဲ႔ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ျမင္တတ္ၾကတာလား။
ေကာင္းတာရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္က ဆိုးတာပါ။ ထို႔အတူ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ဆုိးတာရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္က ေကာင္းတာပါ။ သခ်ၤာသေဘာေျပာရရင္ အေပါင္းရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္က အႏုတ္ပါ၊ အႏုတ္ရဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္က အေပါင္းပါ။ အေပါင္းအႏုတ္တုိ႔ဟာ တစ္ခုကိုတစ္ခု ေခ်ဖ်က္ေပးတယ္။ ထိန္းေက်ာင္းေပးတယ္။ သုညဆိုတဲ့ မွ်ေျခကို ဆုိက္ေရာက္ေစပါတယ္။ လြန္က်ဴးမႈ အစြန္းေရာက္မႈကို ထိန္းေက်ာင္းေပးပါတယ္။ ဘယ္အရာျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ကိစၥျဖစ္ျဖစ္ အထိန္းအကြပ္မရွိလွ်င္ ပ်က္စီးျခင္းဆီ ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္ဆုိတာ ေနရင္းထိုင္ရင္း ကဖ်က္ယဖ်က္ လုိက္လုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အကြပ္မရွိတဲ့ၾကမ္း ပရမ္းပတာျဖစ္တတ္ပါတယ္။ မေကာင္းတာကို ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာဆုိတာ ဆန္႔က်င္ဘက္လုပ္တဲ့သူဆီမွာ ပါေနႏုိင္ပါတယ္။ ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ ကာလာမသုတ္ေတာ္မွာ အထင္အရွား ရွိခဲ့ပါတယ္။ အရာရာဟာ မိမိကိုယ္ပိုင္အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္လက္ခံဖုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားခဲ့တာပါ။ စင္စစ္ ဘယ္ပုထုဇဥ္လူသားမွ ထာဝရမွန္ေနတယ္ ထာဝရေကာင္းေနတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။
အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္
ေအာက္တိုဘာ ၃၁ ရက္က သမၼတအိမ္ေတာ္အတြင္း ေတြ႕ဆံုပြဲတစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရမွာ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ၾကည္းတပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဗုိလ္မွဴးႀကီး မ်ဳိးေအာင္လိႈင္တို႔ အပါအဝင္ ပုဂၢိဳလ္ ၁၄ ဦးတို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုေတြ႕ဆံုပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ (The Leader of opposition) အျဖစ္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ ႐ႈျမင္ၾကပါတယ္။
အတိုက္အခံပါတီဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္က အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္တာပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ပါၿပီလုိ႔ တရားဝင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေျပာေနၾကၿပီဆိုရင္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေပၚထြန္းလာတာဟာ မွန္ကန္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ မရွိမျဖစ္လုိအပ္တဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္ . . . . .
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တာလည္း လူထုက တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံလို႔ လူထုက တစ္ခဲနက္တင္ေျမႇာက္လို႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာတာပါ။ သူမဘာသာ တံဆိပ္ကပ္၊ စာဆြဲၿပီး လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၉ဝ ခုႏွစ္က ျပည္လံုးကြ်တ္ေထာက္ခံမႈ ျပည္သူ႔ဒီေရတက္မႈေၾကာင့္ NLD ဟာ တပ္မေတာ္ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါတီ(တစည) ကို အျပတ္အသတ္ႏုိင္ခဲ့တာပါ။ ေရႊတိဂံုရင္ျပင္ လူထုေတြ႕ဆံုပြဲမွာ ျပည္သူသိန္းခ်ီၿပီး လာေရာက္စုေဝး ေထာက္ခံခဲ့တာ သမုိင္းထဲမွာ မွတ္တမ္းေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ ဒီလိုႏိုင္ငံမွာ လူထုေထာက္ခံမႈကို ဘယ္သူေတြသူမေလာက္ ျပတ္ျပတ္သားသား ရခဲ့ပါသလဲ။ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာလည္း ျပည္သူေတြေထာက္ခံမႈကို ျပတ္ျပတ္သားသားရခဲ့လို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဝင္ေရာက္ေနရာရေနပါၿပီ။ ဒီလုိ လူထုေထာက္ခံမႈ တစ္ခဲနက္ရေနတာကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ PR စနစ္ဆိုတဲ့ လက္နက္ပုန္းကိုထုတ္သံုးဖို႔ ႀကိဳးစားကာေနတာလည္း လက္ေတြ႕ျမင္ေနရပါၿပီ။ အဲဒီစနစ္ကို ဘယ္သူေတြေထာက္ခံသလဲ။ ဘယ္ေလာက္ေထာက္ခံသလဲ။
ဒီလိုမ်ဳိး လူထုေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ အသိအမွတ္ျပဳခံလာရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႏုိင္ငံေရးပါတီအားလံုးကို လႊမ္းမိုးတာမရွိဘူးလို႔ ေျပာေနေပမယ့္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုးကို လႊမ္းမိုးထားတာ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မွ ယေန႔ထိပါ။ ဒီလိုလူမ်ဳိးကိုမွ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သူမကို အသိအမွတ္မျပဳရင္ ဘယ္သူ႔ကိုျပဳရမလဲ။ စင္စစ္ အတုိက္အခံျပဳေပးတယ္ဆုိတာ အမုန္းခံရတဲ့ အေျခအေနပါ။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရကို အတိုက္အခံျပဳရတာ အမုန္းခံရ႐ုံတင္ မကပါဘူး။ အခ်ဳပ္ထဲ၊ ေထာင္ထဲ အခ်ိန္မေရြး ေရာက္သြားႏုိင္တဲ့ အေနအထားပါ။ ဒီလိုအေနအထားမ်ဳိးမွာ ရပ္တည္ေနရတာဟာ တုိင္းျပည္ေကာင္းစားေစခ်င္လုိ႔၊ အစိုးရတစ္ရပ္ မွန္မွန္ကန္ကန္ က်င့္ၾကံဖို႔ အမွားနည္းဖို႔ ျပည္သူ႔အက်ဳိးမထိပါးဖို႔ စတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရပ္တည္ေနတာပါ။
အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မဟုတ္လည္း တိုင္းျပည္ခ်ိန္ခြင္ရွာကို တည့္မတ္ေပးမယ့္ မေကာင္းတာ (bad) ကို ေကာင္းတာ (good) လုိ႔ေျပာင္းေပးမယ့္ မည္သည့္ေခါင္းေဆာင္ကိုမဆုိ တုိင္းျပည္က ေထာက္ခံမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ဘဲ bad ကိုေတြ႕ေနပါလ်က္ not so bad (သိပ္မဆိုးလွပါဘူး)ေျပာၿပီး သိသိသာမေကာင္းပါဘူးလို႔ မေျပာႏုိင္တဲ့သူ အတုိက္အခံမေျပာဘဲ အခြင့္အေရးေစာင့္ေနသူ၊ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ပုတ္ခတ္ေနသူကိုေတာ့ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္လို႔ မသတ္မွတ္ႏုိင္ပါဘူး။
ဒီမုိကေရစီရဲ႕ ဂုဏ္ျဒပ္
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ပါလီမန္မွာ အတုိက္အခံပါတီ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ဆိုတာကို ၁၈၅ဝ ခုႏွစ္ကတည္းက တရားဝင္တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးစြဲလာကာ ယေန႔ထိပါပဲ။ ဒီမုိကေရစီကို က်င့္သံုးပါၿပီဆုိရင္ လက္ရွိအာဏာရပါတီ (အစိုးရ)နဲ႔ အာဏာရပါတီကို ထိန္းညိႇေပးမယ့္ ဆန္႔က်င္ဘက္(ေနာက္လမ္းသစ္တစ္လမ္းျပေပးမယ္) ျပဳေပးမယ့္ အတုိက္အခံပါတီဆိုတာ ရွိေနရပါမယ္။ အားလံုးေကာင္းပါသည္ဆိုကာ ညာစား၊ ေပါင္းစားေနတဲ့ေခတ္ေတြ ကုန္ဆံုးသင့္ပါၿပီ။ အတိုက္အခံပါတီဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္က အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္တာပါပဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ပါၿပီလုိ႔ တရားဝင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေျပာေနၾကၿပီဆိုရင္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ေပၚထြန္းလာတာဟာ မွန္ကန္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရဲ႕ မရွိမျဖစ္လုိအပ္တဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရတစ္ခုတည္း ဆံုးျဖတ္ခ်င္တိုင္းဆံုးျဖတ္လုိ႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သမၼတလုပ္တာမွန္ရင္ ေထာက္ခံေပးမွာျဖစ္သလို လုပ္ရပ္က ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကို ထိခိုက္ေနၿပီး မမွန္ကန္ဘူးဆိုရင္ တုိင္းျပည္မ်က္ႏွာေထာက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ရာမွာ တာဝန္သိျပည္သူတိုင္း ရပ္လုပ္ရပ္ပါ။ အထူးသျဖင့္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ တာဝန္ပါ။ တုိင္းျပည္အက်ဳိးကိုေရွး႐ႈၿပီး သမၼတနဲ႔ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာ ရွိႏိုင္သလို ဆန္႔က်င္ၿပီး ေဆာင္ရြက္တာလည္း ရွိႏုိင္ပါတယ္။ အဓိကက တုိင္းျပည္အက်ဳိးကို သမၼတကေရာ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္တုိ႔ကပါ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
စင္စစ္ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ လက္ရွိအာဏာရအစိုးရ မဟုတ္ေပမယ့္ တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို အမုန္းခံေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့ ျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ ျပည္သူ႔အက်ဳိး သယ္ပိုးေပးေနတဲ့ ျပည္သူ႔ေထာက္ခံမႈ အမ်ားစုရရွိေနတဲ့ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ကို အသိအမွတ္ျပဳ ေထာက္ခံၾကဖို႔ တုိက္တြန္းေရးသားအပ္ပါေၾကာင္း။
Credit - Eleven Media Group
No comments:
Post a Comment