မႈိင္း

အယူဝါဒတစ္ခု သို႔မဟုတ္ အေတြးအေခၚ အယူအဆတစ္ရပ္ အေပၚတြင္ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈ အတုိင္းအတာအေပၚ မူတည္ကာ ထိုသက္ဝင္ ယုံၾကည္သူတို႔၏ ေနထိုင္၊ ျပဳမူ၊ ဝတ္စားဆင္ယင္၊ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္မႈမ်ား ေျပာင္းလဲသြားေလ့ ရွိတတ္သည္။

အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးႏွင့္ လူမ်ဳိးေရး အေျခခံေသာ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈတို႔ သာမန္ထက္ လြန္ကဲသြားပါက အစြန္းေရာက္ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာတတ္သည္။ ယေန႔ အာရပ္ကမာၻတြင္ ျမင္ေတြ႔ေနၾကရသည့္ Islamic State- IS ေခၚ အစၥလာမၼစ္ႏိုင္ငံေတာ္ ထူေထာင္ေရး အၾကမ္းဖက္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ စစ္ပြဲမ်ားကို ၾကည့္လွ်င္ သိႏုိင္သည္။


ဘာသာေရး အခမ္းအနားမ်ား၊ ဝတ္ေက်ာင္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ဘာသာေရး ပြဲေတာ္မ်ားတြင္သာ သီးသန္႔အသုံးျပဳရမည့္ အသုံးအေဆာင္၊ အဝတ္အစားမ်ားကို ေန႔စဥ္ လူမႈဘဝမ်ားအတြင္း သြတ္သြင္းရန္ ႀကိဳးစားလာပါက သက္ဆိုင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ မူလရွိေနေသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းမ်ားႏွင့္ ထိပ္တိုက္ ေတြ႔လာတတ္ေပသည္။

မည္သည့္ ဘာသာမဆို သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာအလိုက္ အမ်ားႏွင့္ ကြဲျပား ျခားနားလြန္းေသာ သီးသန္႔ ပညတ္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ေန႔စဥ္ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမ်ဳိး မရွိေပ။ မည္သည့္ဘာသာကို ကိုးကြယ္သည္ ျဖစ္ေစ သက္ဆိုင္ရာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေစမည့္ ေနထိုင္၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈမ်ဳိးျဖင့္ မိမိတို႔သည္လည္း အျခားသူမ်ားႏွင့္အတူ ႏုိင္ငံသားမ်ားပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပသၾကရန္ အေျမာ္အျမင္ ရွိေသာ ဘာသာေရး လမ္းျပဆရာမ်ားက ဆုံးမ သြန္သင္တတ္ၾကသည္။

ဆိုလိုသည္မွာ ေယာဂီ အဝတ္အစားျဖင့္ ေန႔စဥ္ ႐ုံးတက္၊ ေက်ာင္းသြား၊ ေစ်းဝယ္၊ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ေနလွ်င္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ မိမိအၾကား မတူညီမႈမ်ား ရွိေၾကာင္း သီးျခားကန္႔သတ္ထားသည့္ သေဘာ ေဆာင္သြားေပမည္။ ထုိ႔အျပင္ မိမိကိုးကြယ္ ယုံၾကည္ေသာ ဘာသာသည္ အျခားဘာသာမ်ားႏွင့္ မတူညီေသာ အသြင္သဏၭာန္ ရွိေၾကာင္း လူသိရွင္ၾကား တမင္ ထုတ္ေဖာ္ျပသလိုသည့္ သေဘာ ေဆာင္ေနေသာေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈ မတူညီေသာ အျခားသူမ်ား၏ မႏွစ္ၿမိဳ႕မႈကို ရရွိတတ္ေပသည္။

ထိုအခါ ရည္ရြယ္မထားဘဲ ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား အၾကား ပဋိပကၡအသြင္ ေဆာင္သြားကာ ႏုိင္ငံအတြင္း အက်ပ္အတည္း ႀကဳံတိုင္း လမ္းေၾကာင္းေျပာင္း၊ အာ႐ုံလႊဲတတ္သူမ်ား၏ အသုံးခ်သြားႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္ႏွင့္လည္း ႀကဳံရတတ္သည္။

အယူဝါဒတစ္ခု၏ သိမ္းသြင္းပုံေဖာ္မႈကို ခံရျခင္း တစ္နည္းအားျဖင့္ အစြန္းေရာက္ အယူဝါဒမ်ား သြတ္သြင္းခံရျခင္းကို မႈိင္းတိုက္ျခင္းဟု ခပ္တိုတို ေျပာႏုိင္သည္။ ထိုသို႔ မႈိင္းတိုက္ျခင္းမ်ား အနက္ ဘာသာ၊ အယူဝါဒမႈိင္း အတိုက္ခံရျခင္းမွာ သိသာထင္ရွားေသာ္လည္း အာဏာရွင္စနစ္ က်င့္သုံးမႈ အခ်ိန္ၾကာခဲ့သည့္ ႏုိင္ငံတို႔တြင္ အာဏာရွင္ အက်င့္စ႐ုိက္မႈိင္းမ်ား တစိမ့္စိမ့္ အတိုက္ခံေနရျခင္းကိုမူ လူအမ်ားစု သတိမျပဳမိတတ္ၾကေပ။

ဒီမိုကေရစီ အရသာကို ဆယ္ႏွစ္တာခန္႔သာ ေျမစမ္းခရမ္းပ်ဳိး ထိေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ၿပီး သက္ဦးဆံပိုင္ ပေဒသရာဇ္စနစ္၊ ကိုလိုနီစနစ္၊ ဖက္ဆစ္စနစ္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္တို႔ ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနလာခဲ့ရသည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အာဏာကိုင္စြဲထားသူမ်ားတြင္ သာမက နယ္ပယ္တုိင္းတြင္ အာဏာရွင္စ႐ိုက္ မကင္းေသာ တစ္နည္းအားျဖင့္ အာဏာရွင္စ႐ိုက္မႈိင္း မကင္းေသာ ေတြးေခၚ၊ ႀကံစည္၊ ေျပာဆို၊ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္မႈမ်ား မလြတ္ကင္းေသးေပ။

လူအမ်ားစု လက္ညႇိဳးထိုး အျပစ္တင္ေနေသာ အာဏာပိုင္မ်ား အျပင္ အျခားနယ္ပယ္မ်ားတြင္ပါ ထိုစ႐ိုက္မႈိင္းမ်ား တတ္ႏုိင္သမွ် ကင္းစင္ေစရန္ မျပဳျပင္ႏုိင္ေသးသမွ် ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းမ်ား မည္မွ် ႀကိဳးစား အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနသည္ ျဖစ္ေစ ဒီမိုကေရစီ အာဏာရွင္စနစ္ကို အသက္သြင္းသကဲ့သို႔သာ ျဖစ္ေနႏုိင္ေၾကာင္း သိေစအပ္ေပသည္။

အယ္ဒီတာ (၂၄-၉-၂၀၁၄)

--------------------------------
The Voice Daily Editorial Vol-2/No-141 (#voiceeditorial)