ႏုိ၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔ထုတ္ The Daily Eleven သတင္းစာ၏ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

#‎thedailyelevencover‬
ေစ့စပ္ညိႇႏိႈင္းသည္ ဆိုရာ၌ ...

  ေစ့စပ္ညႇိႏိႈင္းျခင္း (Negotiation) ဟူသည္ ႏွစ္ဦး၊ ႏွစ္ဖြဲ႕ သို႔မဟုတ္ ယင္းထက္ပိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အဖြဲ႕မ်ားအၾကား အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျခင္းျဖစ္သည္။ နားလည္မႈ တစ္ရပ္ရရွိရန္၊ ကြဲျပားျခားနားေနေသာ အခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြား အမ်ဳိးမ်ဳိးအတြက္ ေက်နပ္မႈရရွိေစသည့္ ပုဂၢိဳလ္အလုိက္ သို႔မဟုတ္ အဖြဲ႕အလုိက္ ရလဒ္မ်ား ထြက္ေပၚလာေအာင္ ညိႇယူရန္ရည္ရြယ္သည္။
ေစ့စပ္ညိႇႏိႈင္းေရးသည္ လုပ္ငန္းမ်ား၊ အက်ိဳးအျမတ္ ရယူျခင္းမရွိသည့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အစုိးရအဖြဲ႕ဌာနခြဲမ်ား၊ ဥပေဒဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၊ ႏုိင္ငံအခ်င္းခ်င္းအၾကားႏွင့္ လက္ထပ္ျခင္း၊ ကြာရွင္းျခင္း အုပ္ထိန္းခြင့္ရယူျခင္း တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္ေရး အေျခအေနရပ္မ်ား အစရွိသျဖင့္
လူတို႔၏ေန႔စဥ္ဘ၀ထဲ၌ ေတြ႕ျမင္ေနက် ကိစၥမ်ိဳးသာျဖစ္၍ ထူးဆန္းလွသည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။
ေစ့စပ္ညိႇႏိႈင္းသူ (Negotiator) တို႔ကို အေျခခံအားျဖင့္ အမ်ိဳးအစား သံုးမ်ိဳးခြဲျခားထားရာ ယင္းတို႔မွာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာ အေပးအယူလုပ္သူ (Soft bargainer)၊ တင္းတင္းမာမာ အေပးအယူလုပ္သူ (Hard bargainer) ႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အေပးအယူလုပ္သူ (Principled bargainer) တုိ႔ျဖစ္ၾကသည္။
Soft bargainer မ်ားသည္ အေပးအယူလုပ္ရာတြင္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ စတုိင္ကို က်င့္သံုးသည္။ ၎တို႔ကမ္းလွမ္းသည့္ အခ်က္မ်ားသည္ ၎တို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုး အက်ိဳးစီးပြားမဟုတ္ေပ။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အေလွ်ာ့ေပးသည္။ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္မႈကို ေရွာင္ရွားသည္။ သူတို႔သည္ တစ္ဖက္မွ ညိႇႏႈိင္းသူႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းလိုၾကသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူအေပၚ မိတ္ေဆြကဲ့သို႔ သေဘာထားၿပီး သူတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိရန္သာျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ဆႏၵခ်င္းအၿပိဳင္ျဖစ္မႈကို ေရွာင္ရွားၿပီး သေဘာတူညီမႈအေပၚသာ အေျချပဳလ်က္ ေျဖရွင္းရန္ နည္းလမ္းမ်ားကို ကမ္းလွမ္းကာ အျခားသူတို႔၏ ယံုၾကည္မႈကို အလြယ္တကူရယူၿပီး ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကို ေျပာင္းလဲေစသည္။
Hard bargainer မ်ားသည္ တစ္ဖက္သားအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈရယူရန္ ဗ်ဴဟာမ်ားကို သံုးစြဲသည္။ သူတို႔သည္ "ဒါကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးကမ္းလွမ္းခ်က္ပဲ" ႏွင့္ "ယူခ်င္ယူ မယူခ်င္ေန" အစရွိေသာ စကားမ်ားကို သံုးစြဲတတ္သည္။ သူတို႔သည္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္တတ္ၿပီး တစ္ဖက္သားကို ေလးစားမႈမရွိ။ ၎တို႔၏ အေနအထားကို အေလွ်ာ့မေပး။ ေစ့စပ္ညိႇႏိႈင္းရာ၌ ဖိအားမ်ားကို အသံုးျပဳသည္။ သူတို႔သည္ တစ္ဖက္သားကို ၿပိဳင္ဘက္ကဲ့သို႔ သေဘာထားၿပီး သူတို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္သည္ အႏုိင္ရရွိရန္ျဖစ္သည္။
Principled bargaine မ်ားသည္ သမူဟျဖစ္ေသာ ေျဖရွင္းခ်က္မ်ားကို ရွာေဖြသူမ်ားျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား၊ ေစ့ေဆာ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပါ၀င္သူမ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ားထက္စာလွ်င္ ျပႆနာသပ္သပ္အေပၚ၌ အေျချပဳသည္။ သူတို႔သည္ လူပုဂိၢဳလ္မ်ားကို ျပႆနာမွေန၍ သီးျခားခြဲထုတ္ထားၿပီး စံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအေပၚ အေျချပဳသည့္ ရလဒ္မ်ား ထြက္ေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းသူမ်ားျဖစ္သည္။ သူတို႔အသံုးျပဳသည့္ စံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားမွာလည္း ပုဂၢိဳလ္ေရးဆုိင္ရာ ဆႏၵစြဲမ်ားမွေန၍ လြတ္ကင္းသည္။ သူတို႔သည္ သူတို႔၏ ေရြးခ်ယ္မႈမ်ားကို အာဏာ၊ ဖိအား၊ မိမိကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြား သို႔မဟုတ္ တစ္ဖက္သတ္ ဆံုးျဖတ္ထားသည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားထက္စာလွ်င္ ဓမၼဓိ႒ာန္က်ေသာ စံျပဳအခ်က္မ်ား အေပၚ၌သာ အေျချပဳသည္။ ယင္းစံျပဳအခ်က္မ်ားသည္ ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းဆုိင္ရာ စံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၊ သင့္ေတာ္မွ်တသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ဆန္သည့္ စံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၊ အစဥ္အလာမ်ား အစရွိေသာ တစ္ဖက္သတ္မဆန္သည့္ ဓမၼဓိ႒ာန္က်ေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေစ့စပ္ညိႇႏႈိင္းေရး ျပဳလုပ္ရာတြင္ ေဆြးေႏြးဖက္မ်ား အားလံုးသည္ Hard bargainer မ်ားျဖစ္ပါက မည္သည့္ရလဒ္မွ် ထြက္ေပၚလာမည္မဟုတ္ဘဲ Principled bargainer မ်ားျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါေၾကာင္း The Daily Eleven သတင္းစာက ေရးသားအပ္ပါသည္။

Credit - Eleven Media Group