မည္သည့္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူၾကရမည္နည္း

မၾကာမီ လပိုင္းအတြင္း လႊတ္ေတာ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပရန္ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိေနသည္။ အမ်ားကမူ ၂၀၁၅ ခု ကုန္ကာနီး လပိုင္းအတြင္း က်င္းပႏုိင္လိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းၾကပါသည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကေတာ့ အေႏွးႏွင့္အျမန္ လာေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

ယင္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ ေနာက္ထပ္ တက္လာမည့္ အစိုးရအဖြဲ႔သစ္အေပၚ မိမိတို႔ျပည္သူမ်ားက ႀကိဳတင္ေ၀ဖန္ အကဲခတ္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ႏွင့္ေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ေနာက္တက္လာသည့္ အစိုးရသည္ ၂၀၁၅ မတိုင္ခင္က အစပ်ိဳးထားခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ ကူးေျပာင္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားအေပၚ ေအာင္ျမင္စြာ ဆက္လက္အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ မေဖၚႏိုင္ ႀကိဳတင္ၿပီး ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ထြက္လာသည့္အေျဖမွာ မေသခ်ာ မေရရာ လွေခ်ဟု ဆိုၾကသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ မေသခ်ာ မေရရာသည္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္သည့္အခါ ေနာက္ထပ္ တက္လာမည့္ အစိုးရသည္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးတြင္ အဓိက ျဖတ္သန္းၾကရမည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရး လုပ္ငန္းႀကီးကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းသည့္ သို႔မဟုတ္ လုပ္ခြင့္ရွိသည့္ အစိုးရတစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာစရာအေၾကာင္းမရွိဟု ရႈျမင္သူတခ်ိဳ႕ကလည္း ရွိေနသည္။

တခ်ိဳ႕ကဆိုလွ်င္ ေနာင္ အစိုးရသစ္သက္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္း လက္ရွိ ရရွိေနသည့္၊ လက္ရွိေရာက္ေန သည့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အေျခအေနမ်ားထက္ ဘာမွ် သိသာထင္ရွားသည့္ တိုးတက္လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္မႈမ်ား မရရွိႏိုင္ဘဲ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေက်ာ္သည္အထိ လက္ရွိအေျခအေနကို မျဖစ္ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ ထိန္းသြား မည့္ အစိုးရမ်ိဳးသာ ေပၚေပါက္လာႏိုင္ သည္အထိ ခန္႔မွန္းေျပာဆိုေနသူမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

သည္လို ခန္႔မွန္းေျပာဆိုသည့္အျမင္အေပၚ အေျခခံၿပီး စဥ္းစားလွ်င္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ လြန္ကာလမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မေျပာႏွင့္၊ တိုင္းျပည္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး ကိုပင္ မနည္းထိန္းၾကရမည့္သေဘာ ဦးတည္ေနသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ျပည္သူလူႀကီး တစ္ရပ္လံုး၏ ဆႏၵအမွန္မွာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား စိတ္တိုင္းက် ေရးဆြဲအတည္ျပဳထားသည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရဆိုလွ်င္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံတစ္ခု ထူေထာင္ဖို႔ရန္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျဖစ္ႏိုင္ဟု ျမင္ေနၾကၿပီး ျပည္သူတို႔ကလည္း မရ ရသည့္နည္းျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို အထူးႀကိဳးပမ္းလာၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ထိုအခါ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး လိုလားသူ ျပည္သူတို႔ႏွင့္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး မလိုလားသူ၊ သို႔မဟုတ္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအေျခခံဥပေဒအရ သာလွ်င္ ခရီးဆက္ခ်င္သူမ်ား ထိတ္တိုက္ေတြ႕ကာ တိုင္းျပည္မၿငိမ္သက္ႏိုင္ဘူးဟူ၍ ရႈျမင္သူမ်ားက ရႈျမင္ၾကပါသည္။

သည္လို ရႈျမင္သူမ်ားက ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုတြင္ပါရွိသည့္ ပုဒ္မ ၄၃၆၊ ပုဒ္မ ၅၉/စ အစရွိေသာ ဒီမိုကေရစီကို အဟန္႔အတားျဖစ္ေစသည့္ပုဒ္မမ်ားကို အလ်င္အျမန္ႏွင့္ မလြဲမေသြ ျပင္ဆင္မွ ျဖစ္မည္ဟု တစ္ေလွ်ာက္လံုး ယူဆထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ယင္းပုဒ္မမ်ားကို မျပင္ဆင္ခ်င္ၾကသူမ်ားသည္ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ တိုင္းျပည္လူထု၏ မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲ လူတစ္စု၏ အက်ိဳးစီးပြား၊ လူတစ္စု၏ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ ယင္းလူတစ္စုတို႔ အာဏာကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု ဆက္လက္ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္ေရး၊ သို႔မဟုတ္ လူတစ္စု မ်က္ႏွာကိုသာ ၾကည့္ခ်င္ၾကသူမ်ားသာျဖစ္သည္ဟု ယူဆသူမ်ားကလည္း ယူဆလာၾကပါသည္။

သည္ေနရာတြင္ မိမိတို႔အဖို႔္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါအရ ဦးစြာပထမ စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္မွာ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသည္ မိမိတို႔ တိုင္းျပည္၌ အေႏွးႏွင့္အျမန္ ေပၚေပါက္လာ လိမ့္မည္မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္သည္ဟူေသာ အခ်က္ကို အေျခခံအားျဖင့္ စဥ္းစားရပါမည္။

ယင္းအခ်က္မွာ သမိုင္းက စီရင္ခ်က္ခ်ထားၿပီးျဖစ္သည့္ သမိုင္းဆိုင္ရာ သီ၀ရီပင္ ျဖစ္သည္။ သည္သီ၀ရီသည္ သမိုင္းဆိုင္ရာ စီရင္ခ်က္ကို မည္သူမွ် ဟန္႔တားဆန္႔က်င္လို႔ ရႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာပင္ ထိုသမိုင္းဆိုင္ရာ စီရင္ခ်က္မွာ မိမိတို႔ျပည္သူမ်ား၏ အႏၱိမရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္လည္း တစ္ထပ္တည္း က်ေနသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔သည္ တိုင္းျပည္ေရရွည္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းၿပီး ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေစေရး ႀကိဳးပမ္းၾကရာ၌ မည္သည့္ဘက္ကို ဦးတည္စဥ္းစားၿပီးမွ လုပ္ကိုင္ဖို႔ သင့္သနည္း။ လူတစ္စု အတြက္ေလာ၊ လူထုအတြက္ေလာ။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ အစိုးရသစ္သည္ လူထုဘက္သို႔ မ်က္ႏွာမူေကာင္းရဲ႕ဟုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ရပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။


Credit - Mizzima News