ယခုလည္း အရင္လိုပါပဲ (ေဆာင္းပါး)

– ထက္ျမက္

ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းကို ျငင္းေနရသည္မွာ ထုိေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္း ေခါင္းစဥ္သည္ “၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ဖုိ႔ အတြက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးလုိျခင္း” ျဖစ္ေနရာ စစ္အစိုးရ၏ အေမြကို ဆက္ခံေသာ အစိုးရသစ္အဖုိ႔ ေခါင္းေျခာက္စရာျဖစ္ေန . . .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ယခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔က သမၼတ အိမ္ေတာ္တြင္ သမၼတ၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္နယ္၊
တုိင္းမ်ားမွ တုိင္းရင္းသားေရးရာ ၀န္ႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၏ ေတြ႕ဆံုပဲြႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္တြင္ NLD ပါတီ က သေဘာထား ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ထုိ ၄၈ ဦး ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ ဒီမုိကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ဆက္လက္ ျဖစ္ထြန္းေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္တြင္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပဲြမ်ား က်င္းပႏိုင္ေရး၊ ၂၀၁၅ တြင္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပဲြမ်ား က်င္းပႏုိင္ေရးတုိ႔ကို အေျခခံေဆြးေႏြးဖို႔ သမၼတက တင္ျပခဲ့သျဖင့္ သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ထုိေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တင္ျပခဲ့ရာတြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ရပ္တန္႔ေနျခင္းမွာ ““(၁) ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိေသာ ဆႏၵ အားနည္းျခင္း (၂) ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရက ဆႏၵထက္သန္မႈ မရွိျခင္း [ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပည္သူလူထု၏ ဆႏၵကို အေလးထားမႈ အားနည္းျခင္း၊] (၃) လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို အေလးထား ေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းျခင္း၊ (၄) ႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရအမ်ားစုျဖစ္ေသာ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား၏ ေရရွည္အက်ဳိး ျဖစ္ေစ မည့္ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား အားနည္းျခင္း၊ (၅) ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ဆက္လက္က်င့္သံုးေနျခင္းႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းျခင္း၊ (၆) အဂတိ လိုက္စားမႈ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္း၊ (၇) တရားစီရင္ေရး မ႑ိဳင္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္က ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္းႏွင့္ (၈)ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္၏ အတည္ျပဳခ်က္ႏွင့္အညီ ၆ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ေျမာက္ေစရန္ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရက ယခုအထိ ေဆာင္ရြက္မႈမရွိျခင္း၊

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ စည္းလံုး ညီၫြတ္ေရး ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားကို တစ္ၿပိဳင္နက္ ညိႇႏိႈင္း ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ၆ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆံုေရးလို အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ ညီၫြတ္ေရး ေဆြးေႏြးပဲြမ်ားကို ေရွာင္ရွားျခင္းမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း””၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေဆြးေႏြးခဲ့သည္ဟု NLD ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ပါရွိေလသည္။ ဆက္လက္၍ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တေသာ ၂၀၁၅ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြမ်ား ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပျပဳလုပ္ႏိုင္ေရး၊ ျမင္သာေသာ အသြင္ေျပာင္းမႈ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵႏွင့္အညီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ အေရးအႀကီးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ျပည္ေထာင္စု ေရြးေကာက္ ပဲြ ေကာ္မရွင္က စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ဥပေဒႏွင့္ မကိုက္ညီေသာ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆုိမ်ားကုိ ထိေရာက္စြာ ဟန္႔တား ေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာပိုင္မ်ားက ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားအေပၚ ဘက္လိုက္ျခင္းမ်ား ရပ္တန္႔ရန္ လုိအပ္သည္ဟု NLD ၏ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္၌ ပါရွိေလသည္။

ဇန္န၀ါရီ ၁၂ရက္ေန႔က ေတြ႕ဆံုေသာ ၄၈ ဦး ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ ယခင္ေတြ႕ဆံုခဲ့ေသာ ၁၄ ဦးေတြ႕ဆံုပဲြႏွင့္ သိသိသာသာ ထူးျခား တုိးတက္သည္ဟု မဆုိႏိုင္ေပ။ သမၼတက အေၾကာင္းအရာ ၃ ခုကို အေျခခံေဆြးေႏြးရန္ ႀကိဳတင္ အခ်က္အလက္ ေပးလိုက္သည္ကသာ ထူးျခားမႈရွိ၏။ မတူသည့္ သေဘာထားမ်ားကို ေဆြးေႏြးျခင္း၊ လက္ခံျခင္း၊ လက္မခံျခင္း၊ အတည္ျပဳျခင္း သေဘာထားမ်ား မပါ၀င္ေပ။ ၄ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆံုေရးကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စတင္ေတာင္းဆုိစဥ္က သမၼတႏွင့္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ၄ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုဖို႔မွာ ေဘာင္က်ဥ္းသည္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ၆၅ ပါတီစလံုး ပါ၀င္ ေဆြးေႏြးမွသာ ဒီမိုကေရစီက်သည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ ျငင္းဆုိခဲ့၏။ ထုိသို႔ ျငင္းဆုိ လိုက္ျခင္းမွာ ယခင္စစ္အစိုးရ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး စစ္အာဏာရွင္မ်ားက ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးကို ျငင္းဆုိခဲ့သည္ႏွင့္ ဘာမွ်ထူးျခား ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိေပ။ ယခင္က ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ျခင္းမွာလည္း စကားေျပာဆုိ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ မီဒီယာမ်ားထံ ခ်ျပကာ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးသည့္ သေဘာ သက္ေရာက္ေအာင္ ဗုိလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ေမာင္ေအး၊ ဗုိလ္ခင္ၫြန္႔တုိ႔က ေဒၚစုႏွင့္ ေတြ႕လိုက္သည္ဟု အဆံုးသတ္ကာ ေနာက္ဆံုး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်လုိက္ပါသည္။ ဘာမွ မည္မည္ရရ ေဆြးေႏြးခဲ့ျခင္း မရွိေသာ ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္မွာ အနာႀကီးနာခဲ့ရပါသည္။ ထုိကဲ့သို႔ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးျခင္းမ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ညိႇႏိႈင္း မရခဲ့သျဖင့္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္၊ ၃၀ နီးပါး ျပည္သူမ်ား ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ၁၄ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေရးသည္ ၄ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေရးအား ျပည္သူလူထုကိုေရာ၊ ကမၻာကိုေရာ မ်က္စိလည္ေအာင္ ထုိးႏွက္ျခင္းျဖစ္သလုိ ယခု ၄၈ ဦး ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ လႊတ္ေတာ္က တစ္ခဲနက္ ေတာင္းဆို ခဲ့ေသာ ၆ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေရးကို တန္ျပန္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ႏိုင္ငံေရး အကဲျဖတ္သူမ်ားက သံုးသပ္ ၾကသည္။ တုိက္ဆိုင္မႈပင္ ဆုိဆုိ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိပင္ လုပ္လုပ္၊ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္က တညီ တၫြတ္တည္း ေတာင္းဆုိေသာ ၆ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆံုေရးကို အစိုးရႏွင့္ စစ္တပ္ကလက္ခံၿပီး ေခါင္းညိတ္ျခင္းမ ျပဳခဲ့သျဖင့္ ၆ ပြင့္ဆုိင္ကို လက္မခံဟု လူထုက ယူဆေနၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၄၈ ဦး ေတြ႕ဆံုပဲြမွာ ၆ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆံုမႈကို ထုိးႏွက္လိုက္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ေနသလားဟု သံသယ ျဖစ္လာၾကပါသည္။

စင္စစ္အားျဖင့္ ယခင္စစ္အစိုးရ၏ တာ၀န္ကို ယူလာရေသာ ယခုအစိုးရသစ္အဖို႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္းကို ျငင္းေနရသည္မွာ ထုိေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးျခင္း ေခါင္းစဥ္သည္ “၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ဖုိ႔ အတြက္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးလုိျခင္း” ျဖစ္ေနရာ စစ္အစိုးရ၏အေမြကို ဆက္ခံေသာ အစိုးရသစ္အဖုိ႔ ေခါင္းေျခာက္စရာ ျဖစ္ေနရ ပါေတာ့သည္။ ထုိေခါင္းစဥ္ မဟုတ္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး လိုပါသည္၊ သို႔မဟုတ္ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္၊ ဒီမုိကေရစီ တည္ေဆာက္ ေရးအတြက္ စသည္စသည္ျဖင့္ တျခား အေၾကာင္း အရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး လိုပါသည္ဆုိလွ်င္ သမၼတႏွင့္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္တုိ႔က လြယ္ကူစြာပင္ လက္ခံၾကေပမည္။ ယခုမူ သူတုိ႔ မတုိ႔ရဲ၊ မထိရဲေသာ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုကို ျပင္ဆင္ဖုိ႔ ျဖစ္သျဖင့္ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ကို ျငင္းဆန္ေနၾကျခင္းျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးမွာ အလြန္ ခက္ခဲေသာ ကိစၥျဖစ္သည္ကို နားလည္ သေဘာေပါက္ဖုိ႔ လုိေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုမ်ား အေနျဖင့္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံု ျပင္ဆင္ေရးမွာ မျဖစ္မေန ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ရမည့္အလုပ္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ယခင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပတ္သက္သူမ်ားက ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုကို အကန္႔အသတ္မ်ားျဖင့္ ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္း ကို သြားလိုၾက၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမုိကေရစီတုိ႔၊ လမ္းၫႊန္ဒီမုိကေရစီတုိ႔ စေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဒီမုိကေရစီကို ပံုေဖာ္ေနၾကပါသည္။ ဒီမုိကေရစီ လိုလားသူမ်ားကမူ အာဏာကို ျပည္သူကသာ ခ်ဳပ္ကိုင္ရမည္။ အာဏာကို ျပည္သူ႔ထံကသာ သြားရမည္။ ျပည္သူ႕အစိုးရျဖစ္ရမည္။ ထုိအစိုးရကို ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ ရမည္ဆုိသည့္ ဒီမုိကေရစီ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတုိင္း၊ လႊတ္ေတာ္တြင္လည္း ျပည္သူေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္သည့္အတုိင္း ခဲြတမ္းႏွင့္ မဟုတ္ဘဲ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ေသာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္ရေပမည္။ အစိုးရအဖဲြ႕ကို လႊတ္ေတာ္က ဖဲြ႕စည္းခြင့္ရွိသည္။ ခဲြတမ္းျဖင့္ တက္လာေသာ ကိုယ္စားလွယ္ ဟူ၍မရွိေပ။ ထိုအခါတြင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုကို ကာကြယ္ လိုသူမ်ားႏွင့္ ဖဲြ႕စည္းပံုကို ဖ်က္သိမ္း ျပင္ဆင္လုိသူမ်ားၾကား ပဋိပကၡ ျဖစ္လာရသည္မွာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ေပ။ လက္ရွိအစိုးရတြင္ ပါ၀င္ေနသူမ်ား၊ စစ္တပ္ကို ဦးေဆာင္ေနသူမ်ားအဖို႔ စစ္အစိုးရက အစိုးရသစ္ကို ေျပာင္းေပးေတာ့မည္ ဆုိေသာအခါတြင္ အက်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ေရးအတြက္ ကတိသစၥာျပဳ၊ အာမခံခ်က္မ်ား ေပးခဲ့ရေလသလားမသိေပ။ ထုိသို႔ တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ သံသယစိတ္မ်ား ရွိေနလွ်င္ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးသည္က အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေပမည္။ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုမွာ ျပင္မွျဖစ္မည့္ ဖဲြ႕စည္းပံု၊ လူထုကိုလည္း အေျခမခံေသာ ဖဲြ႕စည္းပံုဟု အထိုက္အေလ်ာက္ သေဘာေပါက္ လက္ခံမည္ဆိုလွ်င္ ဘယ္ဟာျပင္မည္၊ ဘယ္ဟာမျပင္၊ ဘယ္ေတာ့ ျပင္မည္၊ ဘယ္လုိျပင္မည္ စသည္ျဖင့္ ညိႇႏိႈင္းေဆာင္ရြက္လွ်င္ ျပႆနာ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ၾကေပမည္။ ထုိေျဖရွင္းခ်က္မွာ လူတစ္အုပ္တစ္မႀကီးႏွင့္ ေျဖရွင္း၍ မရေပ။ လူမ်ားၿပီး ပဲြမစည္သည့္ သင္ခန္းစာကိုလည္း သမိုင္းတြင္ ရရွိခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႕မ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ကလည္း ထုိက္သင့္ေသာ သူတုိ႔ကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁ ဦး၊ ၂ ဦး ေပးလိုက္လွ်င္ လက္ခံၾကမည္ျဖစ္သည္။ ယခုဆုိလွ်င္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္၊ တန္းတူညီမွ်ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ စသည္တုိ႔မွာ တုိင္းရင္းသားတုိ႔၏ အာသီသျပင္းျပေသာ ဆႏၵမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖဲြ႕ အားလံုးကို တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က ကိုယ္စားျပဳသည္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အားလံုးကို သမၼတက ကိုယ္စားျပဳသည္။ လႊတ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က ကိုယ္စားျပဳသည္။ ဒီမုိကေရစီ လႈပ္ရွားမႈ အားလံုးကို ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ကိုယ္စားျပဳသည္ ဆုိသည္ကို ျငင္းမရေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၄၈ ဦး ေတြ႕ဆံုပဲြသည္ သႀကၤန္အေျမာက္မ်ားလုိ ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆုိရေပသည္။ ထုိ႔ ေၾကာင့္ ၆ ပြင့္ဆုိင္ ေတြ႕ဆံုေရးကို အျမန္ဆံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ လိုအပ္ပါေတာ့သည္။

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန – http://www.facebook.com/myanmarherald