ေရႊရည္စိမ္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး – ေက်ာ္ေက်ာ္မင္း

 အနိမ့္ဆုံးအေျခခံ လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ခ်က္ကုိပင္ အစုိးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တို႔က ပ်က္ကြက္ေန သည့္ ကာလတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ ခ်ေရး စီမံကိန္းဆိုသည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ခင္ မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးႏုိင္႐ုံမွ် ေျပာသည့္ ဟန္ျပအိပ္မက္…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းႀကီးကုိ ကိုင္ကာ မိန္႔ခြန္းေႁခြခဲ့သည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ အေျပာအေဟာမ်ားတြင္ ဆင္းရဲသား၊ အေျခခံလူတန္းစား ျပည္သူအမ်ားစု ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား လင္းလက္လာသေယာင္ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း သက္တမ္းကုန္ဆုံးလုနီးပါး အခ်ိန္တြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႔ကား သဲထဲ ေရသြန္သည္ကဲ့သုိ႔သာ အေငြ႕ပ်ံ ေပ်ာက္ ကြယ္သြားေခ်ၿပီ။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ေၾကြးေၾကာ္သူ သမၼတႀကီး၏ သက္တမ္း ေနာက္ဆုံးႏွစ္တြင္ အသက္ ၈၀ေက်ာ္ အမယ္အုိႀကီးမ်ားလွ်င္ပင္ က်ဴးေက်ာ္မႈျဖင့္ ေထာင္ ခ်ခံေနရသည္ကား ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဆင္းရဲသား ျပည္သူ တို႔၏ ေနေရးမည္မွ် ခက္ခဲေနသည္ကုိ အထင္းသားအကဲခတ္ႏုိင္သည့္ ျမင္ကြင္း ျဖစ္သည္။

သုိ႕ႏွင့္တုိင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေရြး ေကာက္ခံရလွ်င္ျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးကုိ ဦးစားေပးလုပ္ပါဦး မည္ဟု သမၼတဦးသိန္းစိန္သည္ လူထုကို ပ်ားရည္ ျဖင့္၀မ္းခ်ရင္း ထပ္မံစည္း႐ုံးေနျပန္ပါသည္။ သမ၀ါယ မ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အလီလီ ထုတ္ေခ်းထားေသာ ေငြေၾကးတို႔ကား အဆင့္ဆင့္နီးစပ္ရာ၊ ပတ္သက္ရာ တို႔တြင္ဆုံး တစ္လွည့္၊ ျပန္မရတစ္လွည့္ျဖင့္ ေမ်ာပါကုန္ေပၿပီ။ ေဆာက္သမွ်ေသာ အိမ္ရာတို႔၏ တန္ဖိုးကား အေျခခံ လူတန္းစားေက်ာမြဲမ်ား မဆိုထားႏွင့္ သာမန္လူလတ္တန္းစားပင္ မ၀ယ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။…

မၾကာခဏ ဘူဒုိဇာျဖင့္ ထုိးဖ်က္ေသာ က်ဴးေက်ာ္တဲမ်ားတြင္ ခါေတာ္မီမ်ားပါသလို ႏွစ္ရွည္လမ်ားမွီရာမဲ့၊ တြယ္ ရာမဲ့ ေနထိုင္ရသူမ်ားလည္း ပါသည္။ ေနေရးမဆုိထားႏွင့္ စားေရးအတြက္ပင္ မလုံေလာက္သျဖင့္ တုိက္ပြဲ၀င္ ေနရ ဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ေရႊျပည္သာ၊ လႈိင္သာယာ အလုပ္သမားသပိတ္မ်ားက ဖြင့္လွစ္ျပေနသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး မႈ ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ေငြ ၄-၅ေသာင္းခန္႔ ေခ်းငွား႐ုံမွ်ျဖင့္၊ အိမ္ရာစီမံကိန္းႀကီး တစ္ခု၊ ႏွစ္ခုမွ် ေဆာက္လုပ္ ႐ံုမွ်ျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေျခ။ ခိုင္မာ စနစ္က်ေသာ မူ၀ါဒမ်ား၊ အေျခခံအေဆာက္ အအံုမ်ားကသာ အဓိက က်ေပလိမ့္ မည္။

ႏုိင္ငံအႏွံ႕တြင္ အလုပ္အကုိင္ ရွားပါးျခင္းက ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် လုပ္ကုိင္မည့္ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္ သားဦးေရကုိ အဆမတန္ မ်ားျပားလာေစၿပီး အိိမ္ၿခံ ေျမလိုအပ္ခ်က္ကုိ ျမင့္တက္လာေစသည္။ ယင္းသုိ႔ လုိအပ္ ခ်က္ျမင့္ တက္လာမႈကေစ်းႏႈန္းကုိ အဆမတန္ႀကီး ျမင့္ေစလာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ေနထိုင္သည့္ အေျခခံႏွင့္အလယ္ အလတ္တန္းစားမိသားစုမ်ားသည္ ၄င္းတုိ႔ ၀င္ေငြ၏ ၅၀ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၇၀ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကုိ ေနထိုင္ေရးအတြက္ အိမ္ခန္းငွားရမ္းရာတြင္ သုံးစြဲေနရ သည္။

အဆိုပါ မိသားစုမ်ားအတြက္ ကိုယ္ပုိင္ေနအိမ္ တစ္လုံး၀ယ္ယူေရးမွာ အိပ္မက္တစ္ခုသဖြယ္သာ ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ ႀကဳံေတြ႕ေနရသည္မွာလည္း အစုိးရ၏ အရာမေရာက္ေသာ မဟာဗ်ဴဟာ အလြဲမ်ားေၾကာင့္သာျဖစ္ သည္။

ႏိုင္ငံတကာတြင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ အဓိကက်ေသာ မဟာဗ်ဴဟာစီမံကိန္းမ်ားတြင္ အိမ္မဲ့ယာ မဲ့ ျပႆနာကုိေျဖရွင္းေပးျခင္းသည္ ဦးစားေပးစီမံကိန္းမ်ား ျဖစ္သည္။

ေနအိိမ္အတြက္ သုံးစြဲရေသာ ၀င္ေငြအထိုက္အေလ်ာက္ ေလ်ာ့က် လာသည္ႏွင့္ အမွ်အေျခခံႏွင့္ လူလတ္တန္း စား မိသားစုမ်ား ကုိယ္ပုိင္ေနအိမ္ျဖင့္ ေနထိုင္ရန္အတြက္ မျဖစ္မေနျပဳလုပ္ရမည့္ မဟာဗ်ဴဟာ ၃ရပ္ ရွိေန သည္။

တိက်ေသခ်ာေသာ လုပ္ခလစာစံႏႈန္း (ယခုေကာက္ယူလ်က္ရွိသည့္ အနိမ့္ဆုံး အေျခခံ လုပ္ခလ စာႏႈန္းထား ျဖစ္သည္)၊ ပုဂၢလိကအိမ္ရာမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးေရးအတြက္ ခ်မွတ္ရမည့္ မူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ အေျခခံအေဆာက္ အဦမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမူ၀ါဒမ်ား ျဖစ္သည္။

အဂၤလန္တြင္ ႏိုင္ငံသားမ်ား အိမ္ရာ အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူႏုိင္ရန္အစုိးရ၏ ကူညီေထာက္ပံ့မႈကို နမူနာၾကည့္ လွ်င္ လက္ရွိ အစုိးရ၏မူ၀ါဒႏွင့္ မည္မွ်ကြာျခားေနသည္ကုိ ေတြ႕ႏုိင္ေပမည္။

ေနအိမ္၀ယ္ယူလိုသူ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ ကုိယ္ပုိင္အိတ္ကပ္ထဲမွ စုိက္ထုတ္ရသည့္ေငြေၾကးမွာ ေနအိမ္ တန္ဖုိး၏ ၅ရာခိုင္ႏႈန္းသာျဖစ္သည္။ က်န္၉၅ ရာခို္င္ႏႈန္း ယင္းေနအိမ္တန္ဖုိး၏ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကုိဘဏ္မွ အေပါင္ ခံသည့္ အေနျဖင့္ ထုတ္ေပးၿပီး၊ က်န္၂၀ရာခိုင္ႏႈန္းကုိ ေခ်းေငြအေန ျဖင့္ ထုတ္ေပး သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏႈန္း ထားျဖင့္ တြက္လွ်င္ သိန္း ၂၀၀တန္ တုိက္ခန္းတစ္ခု၀ယ္ယူ မည့္မိသားစုအတြက္ လတ္တေလာ ကုန္က် ေငြမွာ က်ပ္ ၁၀သိန္းသာျဖစ္သည္။

ယင္းသုိ႔ အေထာက္အပံ့ေပးႏုိင္ရန္ ေျပာင္းလဲရမည့္ မူ၀ါဒႏွင့္ စနစ္မ်ားစြာ ရွိေနသည္။ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အလိုက် သတ္မွတ္ထားသည့္ အာမခံခ်က္မရွိေသာ စံႏႈန္းမရွိေသာ လုပ္ခလစာႏႈန္းထားမ်ားသည္ အိမ္ရာ၀ယ္ယူ သူမ်ား ကုိ ေခ်းေငြထုတ္ေပးမည့္ဘဏ္မ်ား၊ ေငြေၾကး ရန္ပုံေငြမ်ားအတြက္ စြန္႔စားရမည့္ အေျခအေနပုိမို ႀကဳံေတြ႕ႏိုင္ သျဖင့္ လက္ေရွာင္ရသည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အစဥ္အလာအားျဖင့္ ဘ႑ာေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသည္ အိမ္ၿခံေျမမ်ားကို အေပါင္ခံေငြ ထုတ္ ေခ်းမႈသာ ျပဳလုပ္ၾကၿပီး အျခားေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္မႈနည္းေန ဆဲျဖစ္ သည္။ ႏိုင္ငံတကာ တြင္ ဘ႑ာေရးအဖြဲ႕ အစည္းမ်ားသည္ အိမ္ၿခံေျမေစ်းကြက္ အတြင္းပံ့ပိုးေပးမႈမ်ား ကို ျပဳလုပ္ေပးၿပီး ေစ်းကြက္ကို ပိုမိုဖြံ႕ၿဖဳိးလာေစေရးတြင္ အဓိက ေနရာတြင္ ပါ၀င္လ်က္ရွိသည္။

အိမ္ၿခံေျမမ်ားကို အေပါင္ခံ ေငြထုတ္ေခ်းေပးမႈမ်ား၊ အိမ္ရာ၀ယ္ယူလိုသူမ်ား အတြက္အရစ္က်ေပးေခ် မႈစနစ္ ျဖင့္ေဆာင္ရြက္ေပးမႈမ်ား၊ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ဘ႑ာေရးေထာက္ပံ့မႈမ်ား ကို ျပဳလုပ္ေ ပးၾက သည္။

ဘဏ္မ်ားသာမက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဆိုင္ရာ ေငြေၾကးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကဲ့သို႔ ဘ႑ာေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေနျဖင့္ အိမ္ၿခံ ေျမေစ်းကြက္အတြင္း ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္မႈ ပိုမိုျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္လာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မိသားစု တုိင္း ေနအိမ္ ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ေရးမွာ ယင္းသုိ႔ ေငြေၾကးအဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနျဖင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ပုိမိုလုပ္ကုိင္လာ ရန္ လည္း လိုအပ္လာသည္။

ယင္းသုိ႔ မေထာက္ပံ့ႏုိင္သမွ်ကာလ ပတ္လုံးတြင္ အိမ္ၿခံေျမပုိုင္ဆုိင္ခြင့္သည္ ေငြေၾကးတတ္ႏုိင္သူ၊ ႂကြယ္၀ ခ်မ္းသာသူမ်ားႏွင့္ ၄င္းတုိ႔၏လက္ေ၀ခံမ်ား အတြက္သာ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။ အစုိးရအေနျဖင့္လည္း ေရရွည္စီမံ ကိန္းမ်ား လုပ္သာကုိင္သာရွိေရးႏွင့္ ေစ်းကြက္တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္ မူ၀ါဒမ်ား အားေကာင္းေမာင္းသန္ရွိေစေရး အတြက္ကုိမူ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမည္ျဖစ္သည္။

မူ၀ါဒမ်ား အားေကာင္းေမာင္းသန္ ျဖစ္ေစေရးဆိုသည္မွာ မူ၀ါဒမ်ားခ်မွတ္ျပဌာန္း႐ုံမွ် မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႕ က်င့္သုံးႏိုင္ေရးကုိပါ ဆုိလိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရိွ အခ်ိဳ႕ေသာ ဘဏ္ႀကီးမ်ားအေနျဖင့္ သီးျခားသတ္မွတ္ ထားေသာ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ ရြက္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္လ်က္ရိွၿပီး ဘဏ္အခ်ိဳ႕လည္း အရစ္ က်ေပး ေခ် ေရး ၀န္ေဆာင္မႈ တစ္ခ်ဳိ႕စတင္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေျခခံလူတန္းစားမ်ားႏွင့္ လူလတ္တန္းစား မ်ား လက္ လွမ္းမီႏုိင္သည့္ အေျခအေန မရွိေသးေပ။ တစ္ဖက္တြင္လည္း အနိမ့္ဆုံးလုပ္ခ လစာႏႈန္းထားမ်ားမွာ လည္း သတ္မွတ္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးဘဲ လိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ေနသည္။

ထို႔ျပင္ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ စီးပြားေရး အေဆာက္အအုံႏွင့္ အေျခခံအေဆာက္အအုံမ်ား၊ အလုပ္အကုိင္မ်ား ဖန္တီး ေပးျခင္းကလည္း အိမ္ၿခံေျမေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္လာမႈကုိ တည္ၿငိမ္ေစႏိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အိမ္ယာ၀ယ္ယူ ရန္ ရည္မွန္းခ်က္ကုိ တိုးပြားလာေစႏုိင္ေပလိမ့္မည္။

အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈ၊ လမ္း၊ တံတား၊ လွ်ပ္စစ္မီး၊ ေသာက္သုံးေရးစသည့္ အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ား ခ်ဳိ႕တဲ့ မႈတို႔ေၾကာင့္ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသုိ႔ အဆမတန္ေျပာင္းေရႊ႕ၿပီး အိမ္ၿခံေျမေစ်းကြက္ တစ္ေနရာတည္းတြင္ စုစည္းလာမႈကုိ ေျပေလ်ာ့ေစလာႏိုင္ေပမည္။

ယင္းအဆင့္သုံးခုအနက္ အလြယ္ဆုံး စတင္ႏိုင္သည့္ အနိမ့္ဆုံးအေျခခံ လုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ခ်က္ကုိပင္ အစုိးရႏွင့္ လႊတ္ေတာ္တို႔ကပ်က္ကြက္ေနသည့္ကာလ တြင္ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ့ခ်ေရး စီမံကိန္းဆိုသည္ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ခင္ မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးႏုိင္႐ုံမွ်ေျပာသည့္ ဟန္ျပအိပ္မက္ သာသာပင္ျဖစ္သည္။

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန – https://www.facebook.com/myanmarherald