“ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ဘာလိုေသးလဲ”

Written by  စည္သူေအာင္ျမင့္

အခုဆိုရင္ အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး  လုပ္ငန္းေကာ္မတီ UPWC နဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္း သားအဖြဲ႕ ကိုယ္စား လွယ္ေတြ စုေပါင္း ထားတဲ့ NCCT တို႔ဟာ တစ္တုိင္းျပည္ လံုးဆုိင္ရာ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ မူၾကမ္းတစ္ေစာင္ကို အၿပီးသတ္ ညွိႏႈိင္း သေဘာတူ၊ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ေရွ႕မွာ လက္မွတ္ထိုးႏုိင္ ခဲ့ၾကပါၿပီ။

ဒါဟာ တကယ္   အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ NCA (Nationwide Ceasefire Agreement)   လက္မွတ္   ထိုးႏိုင္ ဖို႔အတြက္   ပမာဏ သေဘာ   တူညီခ်က္  လက္မွတ္ထိုး တာျဖစ္သလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ပထမေျခလွမ္းလို႔ လည္းေခၚႏိုင္ပါတယ္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္း သားေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္မႈ ဘယ္ေလာက္ ခရီးေရာက္ ခဲ့ၿပီလဲ၊
ဘာျပသနာေတြ ရွိေနသလဲ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ဘာေတြလုပ္ ကိုင္ေဆာင္ရြက္ ဖို႔လိုဦးမ လဲဆိုတာ ဒီကေန႔ေဆြးေႏြး သံုးသပ္ၾကည့္ ၾကရေအာင္။

လက္ရွိႏွစ္ဘက္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ သေဘာ တူညီခ်က္ရတဲ့ NCA  မူၾကမ္းမွာ အခန္းေပါင္း ခုနစ္ခန္း၊ စာပိုဒ္ေပါင္း (၃၃) ပိုဒ္၊ စာပိုဒ္ခြဲေပါင္း (၈၆) ပိုဒ္ ပါဝင္ပါ တယ္။ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းကို သေဘာ တူညီခ်က္ ရၿပီးေနာက္ပိုင္း NCCT ဘက္က အဲဒီရလဒ္ကို လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ထိပ္သီးညီလာ ခံမွာတင္ျပ၊ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူရဦးမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အတည္ျပဳခ်က္ ရၿပီးေနာက္မွသာ တကယ့္လက္မွတ္ေရး ထုိးပြဲႀကီးက်င္း ပႏုိင္မွာပါ။

အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ကိုျပန္သံုး သပ္ၾကည့္ရင္ အားသာခ်က္ေတြေရာ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ ကိုပါေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ အဖြဲ႕သစ္ တက္လာၿပီး သိပ္မၾကာခင္ (၁၇)ႏွစ္ေလာက္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲထား တဲ့ေကအိုင္အို အဖြဲ႕နဲ႔ တုိက္ပြဲေတြျပန္ျဖစ္ ပါတယ္။

အလြန္ျပင္း ထန္တဲ့ တုိက္ပြဲႀကီးေတြျဖစ္ ပြားခဲ့ၿပီးေလေၾကာင္း  တုိက္ခိုက္  မႈေတြေတာင္  ပါဝင္  ခဲ့ပါတယ္။  တိုက္ပြဲေၾကာင့္ေဒသ  ခံျပည္သူေတြေန  ရပ္စြန္႔ခြာ ထြက္ေျပး ၿပီးဒုကၡသည္   စခန္းေတြမွာ ခုိလႈံရတာဟာ ၇ေသာင္း ၈ေသာင္း အထိ ရွိခဲ့တယ္လို႔  ခန္႔မွန္း ၾကပါတယ္။   အဲဒီ ဒုကၡ သည္ေတြဟာ  စစ္ပြဲျပန္ျဖစ္တာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ေလးႏွစ္ ထဲ၀င္လာတဲ့  ဒီကေန႔   အခ်ိန္ထိ  ကိုယ့္ရပ္ ကိုယ့္ရြာ   မျပန္ႏုိင္ၾကေသး  ပါဘူး။ေကအိုင္အိုနဲ႔    တပ္မေတာ္ တုိက္ပြဲေတြျပန္ျဖစ္ ပြားၿပီးမွ အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ မႈလုပ္ငန္း စတင္ခဲ့တာပါ။

သမၼတဦးသိန္းစိန္အေနနဲ႔ တုိင္းျပည္ကို ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈလမ္းေၾကာင္းေပၚေလွ်ာက္ လွမ္းခ်င္ရင္ တိုင္းျပည္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္း ဖို႔လိုတယ္၊ ဒီအတြက္ လက္နက္ ကိုင္တုိင္းရင္း သားေတြနဲ႔ျဖစ္ပြားေနတဲ့စစ္ပြဲ ရပ္ဆုိင္းဖို႔လိုတယ္ဆိုတာ နားလည္ လာၾကပံုရပါတယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးေကာ္မတီနဲ႔ လုပ္ ငန္းေကာ္မတီဖြဲ႕စည္း၊ အဓိကအားျဖင့္ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း ကိုဦးေဆာင္ေစ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စင္တာကို ဖြဲ႕စည္း ကူညီေစၿပီး အေကာင္ အထည္ေဖာ္ခဲ့ တာျဖစ္ ပါတယ္။

ပထမေျခလွမ္းအေနနဲ႔ျပည္နယ္အဆင့္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ထိုးတာေတြ၊ေနာက္တစ္ဆင့္ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ လက္မွတ္ထုိး တာေတြလုပ္ပါတယ္။ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ မႈလုပ္ငန္းေကာ္မတီရဲ႕ ကမ္းလွမ္းခ်က္ ကေတာ့ပထမ အဆင့္ တစ္တုိင္းျပည္ လံုးဆုိင္ရာ  အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္ႀကီး လက္မွတ္ထုိး ၾကမယ္၊ေနာက္ တစ္ဆင့္ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြး ပြဲႀကီးတစ္ခု က်င္းပဖို႔ မူေဘာင္ေရး ဆြဲမယ္။

အဲဒီ မူေဘာင္ေဆြးေႏြး ပြဲရလဒ္ကို မူတည္  ၿပီးႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြး  ပြဲႀကီး  လုပ္မယ္။  အဲလိုႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမွာ  သေဘာ တူညီခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ မရမခ်င္း တုိင္းရင္းသားေတြ အေနနဲ႔ကိုယ့္ လက္နက္ကိုယ္ ကိုင္ထားႏိုင္တယ္၊ လက္နက္ခ်ဖို႔ မေျပာဘူး။ လက္နက္ျဖဳတ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုဘူး ဆိုတာပါပဲ။

ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ အေကာင္ အထည္ေဖာ္တဲ့  ကာလ  တစ္ေလွ်ာက္လံုး  အစိုးရၿငိမ္း  ခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး  လုပ္ငန္းေကာ္မ တီေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ တိုင္းရင္း သားေတြ အဆုိျပဳ  တဲ့ေနရာေတြကို  သြားေဆြးေႏြးသလို  တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ   ကိုေနျပည္ေတာ္  အထိဖိတ္ေခၚ၊ သမၼတ အပါအဝင္  အစိုးရအဖြဲ႕  တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ  နဲ႔ေတြ႕ဆံု  စကားေျပာ  ဆုိႏုိင္ေအာင္ စီစဥ္ေပး တာေတြလည္း လုပ္ခဲ့ ပါတယ္။

ထူးျခားတာေတြကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမထဲက သူတို႔ တုိင္းရင္း သားျပည္သူ လူထုနဲ႔ ထိေတြ႕ခြင့္၊ အစည္းအေဝးေတြ လုပ္ခြင့္ေပး ခဲ့သလို၊ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္းေတြ႕ဆံု အစည္းအေဝး လုပ္ႏုိင္ေအာင္ အဘက္ဘက္က အကူအညီေပး ခဲ့ျခင္းပါ။

ေျပာရရင္ အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ မႈလုပ္ငန္းေကာ္မတီရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ခ်ဥ္းကပ္မႈဟာ အရင္စစ္ အစိုးရ အဆက္ဆက္က ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ ပံုမ်ဳိးနဲ႔မ တူ ကြဲျပားျခားနားၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုတကယ္ လိုလားတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ လိုက္ေလ်ာ မႈမ်ဳိးျဖစ္ တာေၾကာင့္ အစပထမပိုင္း မွာေအာင္ျမင္မႈေတြ ရခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ေလာေလာ လတ္လတ္ စစ္ပြဲဒဏ္ခံ လိုက္ရ တဲ့ေကအိုင္အို လိုအဖြဲ႕မ်ဳိးရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ကိုေတာ့ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒီအတြက္ေက အိုင္အိုဟာ အစိုးရ ဘက္က ကမ္း လွမ္းတဲ့ အစီအစဥ္ အစား စစ္ပြဲေတြျဖစ္ ရတာဟာႏုိင္ ငံေရးေၾကာင့္ျဖစ္ရ တာ၊နုိင္ငံေရးေဆြးေႏြး ပြဲေတြ စရေအာင္၊ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြး လို႔ေျပလည္ သြား ၿပီဆုိရင္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ မႈေတြကလည္း သူ႔အလိုလို ရပ္ဆုိင္း သြားမယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လတ္တေလာ အပစ္ရပ္ဖို႔ မလိုဘူးဆိုတဲ့ သေဘာထား ရပ္ခံခဲ့ ပါတယ္။ လက္ရွိ ကာလ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသားေတြ  စုဖြဲ႕ထားတဲ့ UNFC လို႔ေခၚတဲ့ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားမ်ား မဟာမိတ္  တပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႕ႀကီး မွာေက အိုင္အို ကေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနေလေတာ့ လက္နက္ကိုင္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕ေတြအေပၚ သူ႕ရဲ႕ ၾသဇာ ႀကီးေနၿပီးႏွစ္ ဘက္ညိႇႏႈိင္း ရခက္တဲ့ အေန အထားေရာက္ ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ဒါေပမဲ့လည္း အစိုးရကိုႏွစ္ေပါင္း ၆၀ေက်ာ္မရပ္မနား တုိက္ပြဲဝင္ လာၿပီး လက္ရွိ အစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကမ္းလွမ္းမႈကို လက္လည္း လက္ခံ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကိုလည္း တကယ္လို လားေတာင့္ တတဲ့ေကအဲန္ ယူေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ၾကားဝင္ေစ့စပ္ ညိႇႏႈိင္း မႈေတြေၾကာင့္ေကအိုင္ အိုရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးၿပီးမွ အပစ္ရပ္ မယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆအစား၊ တစ္တုိင္းျပည္လံုးဆုိင္ရာ အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္ထဲ မွာႏိုင္ငံေရး ဆုိင္ရာ ကတိက ဝတ္တခ်ဳိ႕ ထည့္သြင္း တဲ့နည္း နဲ႔ေဆြးေႏြး မႈေတြျပန္ အသက္ဝင္ လာတာျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ဘက္မွာ အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္တစ္ခုရဖို႔ ႏွစ္ဘက္ အသည္းအသန္ ေဆြးေႏြးေနၾကေပမယ့္ လက္ရွိ ကိုးကန္႔ေဒသမွာ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တုိက္ပြဲေတြ ဆက္ျဖစ္ ပြားေနၿပီး ရခုိင္ျပည္နယ္ဘက္ မွာေတာင္ တုိက္ပြဲျဖစ္တဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ေပၚ လာျပန္ပါတယ္။ အဲဒီလို အေျခအေနေအာက္မွာ NCA စာခ်ဳပ္ကိုႏွစ္ဖက္ သေဘာ တူညီမႈ ရခဲ့ၾကတာပါ။  ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို စာခ်ဳပ္တစ္ ခုသေဘာ တူညီခ်က္ ရေအာင္ေဆြးေႏြးႏုိင္ခဲ့တဲ့ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ ငန္းေကာ္မတီ UPWC နဲ႔ တိုင္းရင္း သားေတြရဲ႕ NCCT  အဖြဲ႕ရဲ႕ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္မႈ ၊ေအာင္ျမင္မႈ ကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးက်ဴး ၾကရမွာပါ။

ဒါေပမယ့္ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ႀကီးကို တကယ္လက္မွတ္ေရးထုိးႏုိင္ဖို႔၊ ေရရွည္ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ႏွစ္ ဘက္စလံုးကေစတနာ ကို သက္ေသျပ ဖို႔ေတာ့လိုေန ပါေသးတယ္။ အစိုးရဘက္ ကဆုိရင္ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ကတိေပးထား တဲ့အတုိင္း လုပ္ျပဖို႔ လိုေနပါတယ္။

ကိုးကန္႔လိုေဒသနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ အႀကီးအက်ယ္ စစ္ဆင္ တုိက္ခုိက္ေနတာေတြ ရပ္ဆုိင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ေကအိုင္အိုလို အဖြဲ႕ႀကီးဘက္ ကလည္း ခုိင္ၿမဲတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္ေရး ဆိုတာဟာ ေရရွည္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္တယ္။ၾကားကာလမွာတုိင္းရင္းသားျပည္သူ အားလံုး အတြက္ ပစ္ခတ္တိုက္ခုိက္မႈ မရွိတဲ့၊စစ္ပြဲ မရွိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္း တစ္ခု ဖန္တီးထားဖို႔ လိုတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို လက္ခံဖို႔ လိုပါတယ္။

ႏွစ္ဘက္စလံုးက အဲလို တုိင္းရင္း သားေတြ အေပၚ၊ျပည္သူေတြ အေပၚ ေစတနာ ျပသႏုိင္မွသာလွ်င္ အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္  လက္မွတ္ေရး ထုိးႏိုင္ ၊ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ စတင္ႏုိင္မယ့္ အေျခ အေန ကိုေရာက္လာ မွာျဖစ္ပါေၾကာင္း သံုးသပ္ တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

Credit - Mizzima News