အခုလို တုိက္ပြဲမ်ိဳးေတြကေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္မွာ သိပ္ၿပီး မထူးဆန္းေတာ့တဲ့ သတင္းလို႔ ေတာင္မွ ေျပာလို႔ရမယ္ ထင္ပါရဲ႕။ ဒီတခါ ဘာ့ေၾကာင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ၾကရျပန္တာလဲဆိုတဲ့ ထင္ျမင္ယူဆ ခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ။ အဲဒီ အာရွလမ္းမႀကီးေပၚမွာ လက္နက္ကိုင္ေတြက ဂိတ္ေတြ ဖြင့္ၿပီး ကားေတြဆီက ဂိတ္ေၾကးေတာင္းေနတဲ့ကိစၥ အစိုးရက ဖ်က္သိမ္းဖို႔ လုပ္လို႔ တိုက္ပြဲျဖစ္ တယ္ ဆိုတဲ့ သတင္း၊ အစိုးရတပ္ တိုင္းမွဴး လာမွာျဖစ္လို႔ ဂိတ္ေတြဖယ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရာက ဖယ္မေပးခ်င္တဲ့ အဲဒီ ကရင္လက္ နက္ကိုင္တပ္နဲ႔ တိုက္ပြဲျဖစ္တာလို႔လည္း ၾကားရပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေစ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡရယ္လို႔ ျဖစ္လာတဲ့အခါ အဲဒီေဒသက ေဒသခံျပည္သူ ေတြရဲ႕ လံုၿခံဳေအးခ်မ္းေရးဟာ အာမခံခ်က္ မရွိ ျဖစ္ရေတာ့တာပါပဲ။ ခရီးသည္ေတြ၊ ေစ်းေရာင္း ေစ်းဝယ္ေတြ အားလံုး ခရီးစဥ္ေတြပ်က္၊ ေစ်းေရာင္း ေစ်းဝယ္ လုပ္ငန္းရပ္ အစရွိတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြ ကလည္း ခ်က္ခ်င္းျဖစ္လာရတာပါပဲ။ အႏွစ္သာရကေတာ့ အဲဒီေဒသ ဟာ တိုက္ပြဲေတြ အခ်ိန္ၾကာရင္ ၾကာသေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ပ်က္ျပားၿပီး လူထုအားလံုး နစ္နာၾကရတဲ့ အေျဖကပဲ အနိ႒ာ႐ုံ အႏွစ္သာရကို လက္ခံၾကရေတာ့တာပါပဲ။
မိမိတို႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႀကိဳးပမ္းမႈျဖစ္စဥ္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ရင္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရရွိႏိုင္တာဟာ သက္ဆိုင္သူအားလံုးက စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားတဲ့ စိတ္ မရွိၾကလို႔သာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေဝဖန္ၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားလာတဲ့ စစ္ပဲြေတြကို ေန႔ခ်င္း ညခ်င္း ရပ္တန္႔ေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတာ စိတ္ကူး ယဥ္လြန္းရာ က်တယ္လို႔လည္း ယူဆၾက ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အစိုးရဘက္က ခ်မွတ္ထားတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႀကိဳးပမ္းမႈ မူအခ်က္အလက္ တခ်ိဳ႕ဟာ တျခားလက္နက္ကိုင္ အင္အား စုေတြ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ လက္မခံႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေတြ ပါေနတယ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါတယ္။ အစိုးရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္တဲ့အဖြဲ႔ တာဝန္ရွိသူတစ္ဦး ကေတာ့ ဒီတစ္ခါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူညီခ်က္၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို လက္မွတ္ မထိုးႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ သမိုင္းမွာ ဒီလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳး ႏွစ္ခါ ျပန္မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ေဝးသြားႏိုင္ တယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေဆာင္တဲ့ စကားကိုေတာင္မွ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကား ေတာင္းဆိုလာရတဲ့အထိ ျဖစ္လာပါတယ္။
မေန႔တုန္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡကို ၾကည့္ရင္ အမ်ားထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြ အေပၚ မူတည္ၿပီး သံုးသပ္မယ္ဆို ရင္ မိမိတို႔ တိုင္းျပည္မွာ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡတစ္ခု ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ထမင္းစား ေရေသာက္ သေဘာေတာင္မွ သက္ေရာက္ေန သလားလို႔ပင္ စိတ္ပူမိပါတယ္။ လူအခ်င္း ခ်င္း သတ္ျဖတ္ တိုက္ခိုက္ရတဲ့ အလုပ္ဆိုတာမ်ိဳးက ဒီလို အလြယ္တကူ အခ်ိန္ မေ႐ြး ျဖစ္လာႏိုင္တယ္၊ ျဖစ္လာေနၾကတယ္ ဆိုတဲ့ အေျခအေနမိ်ဳးမွာ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္လို႔ ရႏိုင္ပါ့ မလားဆိုတဲ့ ေစာဒကေတြ လည္း ေပၚေပါက္လာရပါတယ္။
စစ္ပြဲေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးရဲ႕အဆက္ ျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းလို႔ မရလို႔ စစ္ပြဲနဲ႔ ေျဖရွင္းရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ တခ်ိဳ႕က ယူဆ ၾကတာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ကမာၻ႔သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ျပႆနာေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲ စစ္ပြဲေတြ နဲ႔ ေျဖ ရွင္းသည္ျဖစ္ေစ စစ္မွန္စြာ ၿပီးျပတ္သြားတာမ်ိဳး မရွိဘဲ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုဆီ ျပန္သြားၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရပဲ စစ္ပဲြေတြကို နိဂံုးခ်ဳပ္ေစခဲ့တာ အထင္အရွား ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔ မိမိတို႔ တိုင္းျပည္ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္း ေပါင္းစံု ဘယ္ေလာက္ပင္ မ်ားျပား စြာ ေပၚေပါက္ေနခဲ့သည္ ျဖစ္ပေစ လူထုမ်က္ႏွာ တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ေဒသ ျပည္သူေတြကို ငဲ့ၿပီး ကိုယ့္ မိသားစု လံုၿခံဳေအးခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္ေရးကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားၿပီး ျပႆနာမ်ားကို လက္နက္နဲ႔ စကားမေျပာၾကဘဲ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး ေျဖရွင္းၾကဖို႔ ကိုသာ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္ပြဲေတြဟာ ျပႆနာရဲ႕အေျဖမွန္ကို ရွာမေပးႏိုင္ဘဲ ျပည္တြင္းစစ္ မီးလွ်ံႀကီး ေပၚ ဓာတ္ဆီ ထပ္ေလာင္း သလိုသာ ျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
Credit - Mizzima News
No comments:
Post a Comment