ျမန္မာေက်ာင္းဆရာသမဂၢ ကမာၻႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္ရန္လိုၿပီ

[ Opinion ]
ျမန္မာေက်ာင္းဆရာသမဂၢ ကမာၻႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္ရန္လိုၿပီ
မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူ ၿမဳိ႕ေတာ္တြင္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ မွ ၂၀ ရက္ေန႔အထိ ၃ ရက္တိုင္တိုင္ ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးသမဂၢမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ Education International ၏ အာရွပစိဖိတ္ေဒသဆိုင္ရာ ညီလာခံႀကီးကို က်င္းပခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါ ၄ ႏွစ္ တစ္ႀကိမ္ညီလာခံသို႔ EU ၏ အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသမွ အဖြဲ႕ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားရွိ ပညာေရးသမဂၢမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ေလ့လာသူမ်ား စုစုေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္တို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၂၀၁၃ ႏွစ္ ညီလာခံအတြက္ ေခါင္းစဥ္မွာ -
အရည္အေသြးျမင့္ လူထုပညာေရး - အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသ လူမႈဘဝႏွင့္ စီးပြားေရး အနာဂတ္ကို တည္ေဆာက္ျခင္း - Quality Public Education - Building Asia-Pacific’s Social and Economic Future. ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္တြင္းမွ ပညာေရး ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း လာေရာက္မည္ဟု ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးသမဂၢမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ EU ဥကၠ႒ျဖစ္သူ မစၥဆူဆန္ေဟာ့ပ္ဂြတ္က ႀကဳိတင္ အေၾကာင္းၾကားထားခဲ့သည္။ တစ္လအလို ကတည္းကပင္ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္လည္း တက္ေရာက္ ေစလိုေၾကာင္း ဖိတ္ၾကားစာကို လက္ခံရရွိခဲ့ပါသည္။ EU ၏ အာရွ-ပစိဖိတ္ေဒသ ညႇိႏိႈင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ မစၥရွာရွီဆင္းကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ထံသို႔ အီးေမးလ္ပို႔ၿပီး ျပည္တြင္း တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆရာ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားထံမွ တစ္စုံတစ္ရာ ျပန္ၾကားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း၊ ထို႔အတြက္ ဆက္သြယ္စုံစမ္းၿပီး ခရီးစဥ္အတြက္ ကူညီျပင္ဆင္ ေပးေစလိုေၾကာင္း ထပ္မံအေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါသည္။
ယခုအႀကိမ္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အတူ ျပည္တြင္းမွာ တရားဝင္ ေက်ာင္းဆရာကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္ ဆရာမ်ားအသင္း UTA တို႔မွ ဆရာမ်ား အတူတကြ တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရသည့္အတြက္ အထူးပင္ အားတက္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိသည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံျခား ခရီးသြားလာခြင့္ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာပညာေရး ညီလာခံမ်ားသို႔ ျမန္မာဆရာမ်ား တက္ေရာက္ရန္ခြင့္ျပဳမိန္႔ အခ်ိန္မီ မရရွိခဲ့။ အေၾကာင္း မညီညြတ္ခဲ့သျဖင့္ UTA မွာ ကိုယ္စားလွယ္ တကၠသိုလ္ဆရာတို႔ မတက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့ပါ။ ဝမ္းနည္းဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွပါသည္။ အာရွ-ပစိဖိတ္ ၃၂ ႏိုင္ငံမွ ပညာေရးကိုယ္စားလွယ္တို႔ စုံညီပြဲေတာ္တြင္ မိမိတို႔တိုင္းျပည္အလိုက္ ေက်ာင္းဆရာထု၏ ႀကံဳေတြ႕ခံစားေနရမႈမ်ားကို တရားဝင္တင္ျပခြင့္ ဆုံး႐ႈံးခဲ့ရသည္။ အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ားမွ လြတ္လပ္ေသာ ေက်ာင္းဆရာမ်ားသမဂၢ အသင္းကိုလည္း အလံ ၉ ခုႏွင့္သာ ဖြဲ႕စည္းက်င္းပလ်က္ ရွိေနဆဲ။ မ်ားမၾကာမီကာလတြင္ေတာ့ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာ့ပညာေရးသမဂၢ၊ ေက်ာင္းဆရာ အသင္းခ်ဳပ္တို႔ ေပၚထြက္လာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။
ညီလာခံတြင္ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံ အသီးသီး၏ ပညာေရး အေျခအေနမ်ား၊ ကေလးသူငယ္မ်ား ေက်ာင္းတက္ေရာက္ႏိုင္ခြင့္၊ ဆရာဆရာမမ်ား၏ လူမႈဘဝႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အေျခအေနမ်ား၊ ပညာေရးသမဂၢမ်ားႏွင့္ အသင္းအဖြဲ႕မ်ားအေပၚ ဖိႏွိပ္ေနမႈတို႔ကို အက်ယ္တဝင့္ တင္ျပေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ အရည္အေသြး ျပည့္မီေသာ လူထုပညာေရးကို ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား၊ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ သမဂၢမ်ား ဆက္စပ္လႈပ္ရွားႏိုင္မႈမ်ားကို ဦးစားေပး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။
“ဆရာေကာင္းေတြဆိုတာ ေရရွည္မွာလည္း အက်ဳိးရွိေကာင္းမြန္တဲ့ ပညာေရးကို ေပးစြမ္းႏိုင္မွာ ျဖစ္တယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အျခားအရာမ်ားစြာအနက္ ဆရာေတြရဲ႕လစာေတြကို တိုးျမႇင့္ေပးရမယ္။ ေဝးလံသီေခါင္လွတဲ့ ေဒသမ်ားက ဆရာမ်ားရဲ႕ အလုပ္ကို သြားလာေရး စရိတ္စကေတြ တိုးျမႇင့္ေပးရမယ္။ လူငယ္ေတြဟာ ေက်ာင္းဆရာ အလုပ္အကိုင္ကို ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္လိုစိတ္ ရွိလာေအာင္နဲ႔ ေရရွည္လုပ္လိုစိတ္ ရွိေနေအာင္လို႔ မက္လုံးေတြပိုၿပီး ထားေပးရမယ္” ဟု မေလးရွား ပညာေရးဒု-ဝန္ႀကီးက အာရွ-ပစိဖိတ္ ေက်ာင္းဆရာသမဂၢမ်ား ညီလာခံ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းတြင္ သတိေပး ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းမွာ အားရစရာေကာင္းလွသည္။
တစ္ကမာၻလုံးရွိ ေက်ာင္းေနအ႐ြယ္ ကေလးမ်ားအားလုံး ေက်ာင္းေနႏိုင္ေရး၊ အရည္အေသြး ျပည့္ဝေသာ ပညာေရးကို ခံစားခြင့္ရရွိေရးတို႔အတြက္ ႏိုင္ငံတိုင္းရွိ ေက်ာင္းဆရာသမဂၢမ်ားမွာ အခရာက်ေနသည္ဟု ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ့ၾကသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားကိုလည္း ပိုင္းျခား သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။
ဆရာအတတ္ပညာေရးအတြက္ အလုံးအရင္းျဖင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ရွိမွသာလွ်င္ အရည္အေသြး ျပည့္မီေသာ ပညာေရးကို ရရွိႏိုင္ပါမည္။ ဆရာ့လစာ တိုးျမႇင့္ေပးရမည္။ လုပ္ငန္းခြင္ႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား အေျခအေန၊ သင္တန္းမ်ားစသည္တို႔ကို ၿမႇင့္တင္ေပး ရပါလိမ့္မည္။
ေက်ာင္းဆရာ အလုပ္အကိုင္ တန္ဖိုးမ်ား ျမႇင့္တင္ေရးမွာ အဓိကက်ေသာ လုပ္ငန္းတစ္ရပ္ဟု ဆိုရပါမည္။ ဆရာ့အရည္အေသြးႏွင့္ လူမႈစီးပြား အဆင္ေျပမွသာလွ်င္ ပညာေရး အရည္အေသြးလည္း တိုးတက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါလား။
ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ လြတ္လပ္ေသာ ေက်ာင္းဆရာသမဂၢမ်ား ေပၚထြက္လာမွသာလွ်င္ ၿပီးျပည့္စုံပါမည္။ ဒီမိုကေရစီ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရး စနစ္တို႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ စံႏႈန္းတိုင္းတာခ်က္ အေနႏွင့္လည္း ဆိုႏိုင္ပါသည္။ သင္႐ိုးညႊန္းတမ္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ကေလးမ်ားအားလုံး ေက်ာင္းေနႏိုင္ေရး၊ ပညာေရးမူဝါဒမ်ား ခ်မွတ္ေရးစသည့္ အေရးႀကီးေသာ ပညာေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းဆရာမ်ား ပါဝင္လႈပ္ရွားႏိုင္ခြင့္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္သည္။ မိသားစု လက္ေတြ႕ဘဝမ်ားႏွင့္ စာသင္ခန္းမ်ားအတြင္းမွ အသံမ်ား၊ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားျဖင့္ ပိုမိုလက္ေတြ႕က်ေသာ ပညာေရးမူဝါဒမ်ားကို ခ်မွတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ အေကာင္အထည္ ေဖၚရာတြင္လည္း ျမန္ဆန္ထိေရာက္ႏိုင္ပါမည္။
ျမန္မာေက်ာင္းဆရာမ်ားသည္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ပညာေရးလႈပ္ရွားမႈ မ်ားတြင္လည္း ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ရန္ လိုအပ္သည္။ ေနာင္အနာဂတ္ ႏိုင္ငံတကာ ပညာေရးသမဂၢ ညီလာခံမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကိုယ္စားျပဳ လြတ္လပ္ေသာ ေက်ာင္းဆရာသမဂၢမ်ား ေပၚထြက္လာၿပီး တက္ေရာက္ႏိုင္ခြင့္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။
သိန္းႏိုင္ (ေမာကၡပညာေရး)
မူရင္း - The Voice Weekly